Οι ερευνητές δείχνουν στοιχεία «μνήμης» σε κύτταρα και μόρια

Οι ερευνητές έχουν βρει επιτακτικές αποδείξεις ότι η μνήμη μπορεί να αποθηκευτεί σε κύτταρα και μόρια. Αυτή η πρωτοποριακή ανακάλυψη προκαλεί την παραδοσιακή άποψη ότι οι μνήμες κωδικοποιούνται αποκλειστικά στις συνάψεις του εγκεφάλου και παρέχουν ενδιαφέρουσες γνώσεις για την πολυπλοκότητα του σχηματισμού μνήμης.

κυτταρική μνήμη

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα ευρήματα είναι ότι τα ίδια τα κύτταρα έχουν μια μορφή μνήμης. Αυτή η ανακάλυψη προέκυψε από μελέτες σε μονοκύτταρους οργανισμούς, όπως τα βακτήρια και η ζύμη. Αυτοί οι απλοί οργανισμοί ήταν προετοιμασμένοι για να συσχετίσουν ένα αβλαβές ερέθισμα με ένα επιβλαβές ερέθισμα, όπως η έκθεση σε μια τοξίνη. Παραδόξως, όταν τα κλινικά κύτταρα εκτέθηκαν μόνο στο αβλαβές ερέθισμα, εμφάνισαν αλλοιωμένη συμπεριφορά ή φυσιολογικές αντιδράσεις, αποδεικνύοντας ότι είχαν σχηματίσει μνήμη της ένωσης.

Αυτή η κυτταρική μνήμη δεν περιορίζεται σε μονοκύτταρους οργανισμούς. Οι ερευνητές έχουν επίσης βρει στοιχεία για κυτταρική μνήμη σε κύτταρα θηλαστικών. Για παράδειγμα, τα ανοσοποιητικά κύτταρα μπορούν να θυμούνται παρελθούσες συναντήσεις με παθογόνα και να ανταποκρίνονται αποτελεσματικότερα όταν τα συναντούν ξανά. Αυτή η ανοσολογική μνήμη είναι ζωτικής σημασίας για την άμυνα του σώματος ενάντια στις λοιμώξεις.

Μοριακή μνήμη

Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η ανακάλυψη ότι η μνήμη μπορεί να κωδικοποιηθεί σε μοριακό επίπεδο. Ορισμένα μόρια, όπως τα μόρια RNA, μπορούν να αποθηκεύουν πληροφορίες και να τα μεταδίδουν σε άλλα μόρια ή ακόμα και σε διαφορετικά κύτταρα. Αυτή η μοριακή μνήμη έχει παρατηρηθεί σε διάφορες βιολογικές διεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της γονιδιακής ρύθμισης και της μάθησης και της μνήμης.

Ένα καλά μελετημένο παράδειγμα μοριακής μνήμης περιλαμβάνει το στρατόπεδο μορίων (κυκλική μονοφωσφορική αδενοσίνη). Στη θαλάσσια γυμνή aplysia, ένα θαλάσσιο μαλακό, το στρατόπεδο ενεργεί ως μοριακό μοριακό μνήμης που μεσολαβεί σε μακροχρόνια σχηματισμό μνήμης. Οι αλλαγές στα επίπεδα CAMP εντός συγκεκριμένων νευρώνων μπορούν να κωδικοποιήσουν και να ανακαλέσουν τις μνήμες των ερεθισμάτων.

Αυτά τα ευρήματα προκαλούν την κλασσική άποψη ότι η μνήμη αποθηκεύεται αποκλειστικά στις συνάψεις του εγκεφάλου. Αντ 'αυτού, υποδηλώνουν ότι η μνήμη είναι ένα κατανεμημένο φαινόμενο που περιλαμβάνει τόσο κυτταρικούς όσο και μοριακούς μηχανισμούς. Αυτή η κατανόηση ανοίγει νέες οδούς για την εξερεύνηση των περίπλοκων μηχανισμών που αποτελούν τη βάση του σχηματισμού και της αποθήκευσης μνήμης, με πιθανές επιπτώσεις για τη θεραπεία διαταραχών που σχετίζονται με τη μνήμη όπως η νόσος του Alzheimer.