Υπάρχει πραγματικά ένα γονίδιο «μαμά» στις γυναίκες;
Μία μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με μια συγκεκριμένη παραλλαγή του γονιδίου υποδοχέα οξυτοκίνης ήταν πιο πιθανό να βιώσουν συναισθήματα προσκόλλησης και συγκόλλησης με τα παιδιά τους. Η οξυτοκίνη είναι μια ορμόνη που εμπλέκεται στην κοινωνική συγκόλληση και στη μητρική συμπεριφορά.
Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με μια ορισμένη παραλλαγή του γονιδίου υποδοχέα ντοπαμίνης ήταν πιο πιθανό να καλλιεργούν και να ανταποκρίνονται στα παιδιά τους. Η ντοπαμίνη είναι νευροδιαβιβαστής που εμπλέκεται στην ανταμοιβή και την ευχαρίστηση.
Αυτές οι μελέτες υποδεικνύουν ότι μπορεί να υπάρξει γενετική βάση για ορισμένες πτυχές της μητρικής συμπεριφοράς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτές οι μελέτες διαπίστωσαν μόνο συσχετισμούς μεταξύ ορισμένων γονιδίων και των μητρικών συμπεριφορών. Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά τα γονίδια είναι οι μόνοι παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά της μητέρας.
Εκτός από τη γενετική, υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη μητρική συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών παραγόντων όπως ο πολιτισμός, η κοινωνικοοικονομική κατάσταση και οι προσωπικές εμπειρίες.
Τελικά, ο καλύτερος τρόπος για να προβλέψουμε αν μια γυναίκα θα είναι μια καλή μητέρα είναι να κοιτάξει τις ατομικές ιδιότητες και τις περιστάσεις της. Δεν υπάρχει ενιαίο γονίδιο ή σύνολο γονιδίων που να μπορούν να εγγυηθούν ότι μια γυναίκα θα είναι μια καλή μητέρα.