Οι ερευνητές αποκαλύπτουν αυτό που κάνει τους θρόμβους των φυτών
Για χρόνια, οι επιστήμονες έχουν προβληματιστεί από την ικανότητα ορισμένων φυτών να σφραγίζουν τραύματα και να αποτρέψουν την υπερβολική αιμορραγία όταν κατεβαίνουν. Αυτό το φαινόμενο, που αναφέρεται ως πήξη φυτών ή πήξη, παρατηρήθηκε σε μια ποικιλία ειδών αλλά δεν είχε μια ολοκληρωμένη εξήγηση σε μοριακό επίπεδο.
Ο Δρ Wurzel και η ομάδα της αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν αυτό το αίνιγμα χρησιμοποιώντας μια πολυεπιστημονική προσέγγιση που συνδυάζει προηγμένη μικροσκοπία, μοριακή βιολογία και βιοχημεία. Μέσα από σχολαστικό πειραματισμό, ήταν σε θέση να απομονώσουν μια ομάδα πρωτεϊνών που ονομάζονται "φυτοαγουλίνες" που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην πήξη των φυτών.
Οι φυτοαγουλίνες βρέθηκαν να υπάρχουν στο κυτταρόπλασμα των φυτικών κυττάρων, ιδιαίτερα σε εξειδικευμένα κύτταρα κοντά στο αγγειακό σύστημα. Μετά από βλάβη τραυματισμού ή ιστού, αυτές οι πρωτεΐνες απελευθερώνονται στον εξωκυτταρικό χώρο και αλληλεπιδρούν με άλλα συστατικά, ενεργοποιώντας έναν καταρράκτη αντιδράσεων που οδηγούν στο σχηματισμό θρόμβου.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι φυτοαγουλίνες έχουν ενζυμική δραστικότητα και μπορούν να καταλύουν τον πολυμερισμό συγκεκριμένων πρωτεϊνών, παρόμοια με τη διαδικασία πήξης που παρατηρείται στα ζώα. Αυτός ο πολυμερισμός έχει ως αποτέλεσμα το σχηματισμό ενός ινώδους δικτύου που παγιδεύει τα κύτταρα του αίματος, τα συντρίμμια και άλλα σωματίδια, εμποδίζοντας αποτελεσματικά την υπερβολική αιμορραγία.
"Αυτή η ανακάλυψη είναι μια σημαντική ανακάλυψη στην κατανόηση της φυσιολογίας των φυτών", λέει ο Δρ Wurzel. "Η πήξη των φυτών είναι μια αξιοσημείωτη προσαρμογή που επιτρέπει στα φυτά να επιβιώσουν σε προκλητικά περιβάλλοντα και να αποφεύγουν την απώλεια νερού λόγω τραυματισμών. Με την εξάπλωση των μηχανισμών πίσω από τις φυτοαγκουλίνες, ανοίγουμε νέες οδούς για έρευνα και πιθανές εφαρμογές στη γεωργία, την κηπουρική και ακόμη και την ιατρική".
Τα ευρήματα έχουν προκαλέσει ενδιαφέρον μεταξύ των επιστημόνων παγκοσμίως και βρίσκονται σε εξέλιξη περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθούν οι πιθανές εφαρμογές φυτοαγουλινών. Η συνεχιζόμενη έρευνα στοχεύει στην κατανόηση της ρύθμισης της παραγωγής φυτοαγκουλίνης, να διερευνήσει την ιδιαιτερότητά τους σε διάφορα φυτικά είδη και να αξιολογήσει την πιθανή χρήση τους ως βιοϋλικά στην επούλωση πληγών ή στην μηχανική των ιστών.
Η ανακάλυψη των φυτοαγουλινών υπογραμμίζει την πολυπλοκότητα και την εφευρετικότητα της βιολογίας των φυτών. Καθώς βυθίζουμε βαθύτερα στα μυστικά της φυσιολογίας των φυτών, αποκαλύπτουμε όχι μόνο συναρπαστικές προσαρμογές αλλά και πολύτιμες γνώσεις που μπορούν να εμπνεύσουν καινοτομίες σε διάφορους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας.
