Νέες ενδείξεις για το γιατί οι μεταλλάξεις στο γονίδιο MyH9 προκαλούν ευρύ φάσμα διαταραχών των ανθρώπων

Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο MyH9, το οποίο κωδικοποιεί μια μη μυζίνη βαριά αλυσίδα IIA, έχουν συσχετιστεί με ένα ευρύ φάσμα διαταραχών στους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της μακροθρομβοκυτταροπενίας, των συγγενών καταρράκτη και της κώφωσης. Ωστόσο, οι μηχανισμοί με τους οποίους αυτές οι μεταλλάξεις προκαλούν αυτούς τους διαφορετικούς φαινότυπους παρέμειναν κακώς κατανοητοί.

Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Nature Genetics" ρίχνει νέο φως σε αυτό το ερώτημα παρέχοντας πληροφορίες για τους μοριακούς μηχανισμούς που αποτελούν τη βάση των παθογόνων επιδράσεων των μεταλλάξεων MyH9. Η μελέτη διεξήχθη από μια διεθνή ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τους επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, Ηνωμένο Βασίλειο και τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας (NIH) στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό γενετικών, βιοχημικών και κυτταρικών προσδιορισμών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μεταλλάξεις MyH9 διαταράσσουν την κανονική λειτουργία της πρωτεΐνης κινητήρα μυοσίνης, οδηγώντας σε ελαττώματα σε διάφορες κυτταρικές διεργασίες. Συγκεκριμένα, εντόπισαν ότι οι μεταλλάξεις MyH9 επηρεάζουν τις δυνατότητες μεταφοράς κινητικής δραστηριότητας και μεταφοράς φορτίου της μυοσίνης ΙΙΑ, με αποτέλεσμα την εξασθενημένη ενδοκυτταρική διακίνηση και τη λειτουργία του οργανισμού.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι μεταλλάξεις MyH9 προκαλούν ελαττώματα στον σχηματισμό και την οργάνωση ινών στρες ακτίνης, τα οποία είναι σημαντικά για τη συντήρηση του κυτταρικού σχήματος, τη μετανάστευση και την προσκόλληση. Αυτά τα ελαττώματα παρατηρήθηκαν σε διάφορους κυτταρικούς τύπους, συμπεριλαμβανομένων των αιμοπεταλίων, των ενδοθηλιακών κυττάρων και των επιθηλιακών κυττάρων του φακού, παρέχοντας μια πιθανή εξήγηση για τους διαφορετικούς φαινότυπους που σχετίζονται με μεταλλάξεις MyH9.

Επιπλέον, η μελέτη αποκάλυψε ότι οι μεταλλάξεις MyH9 επηρεάζουν την έκφραση και τον εντοπισμό άλλων πρωτεϊνών που εμπλέκονται στην κυτταροσκελετική οργάνωση και τις οδούς σηματοδότησης. Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι μεταλλάξεις MYH9 μπορεί να έχουν ευρύτερες επιδράσεις στην κυτταρική ομοιόσταση και τη λειτουργία, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη των συναφών διαταραχών.

Εκτός από την παροχή πληροφοριών σχετικά με τους μοριακούς μηχανισμούς των διαταραχών που σχετίζονται με το MyH9, η μελέτη υπογραμμίζει επίσης τις πιθανές θεραπευτικές επιπτώσεις της στόχευσης της λειτουργίας της μυοσίνης ΙΙΑ ή των οδών κατάντη για τη θεραπεία αυτών των καταστάσεων. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τη διερεύνηση αυτών των δυνατοτήτων και την ανάπτυξη πιθανών θεραπευτικών στρατηγικών.

Συνολικά, αυτή η μελέτη αντιπροσωπεύει μια σημαντική πρόοδο στην κατανόηση των παθιμένων των μεταλλάξεων MyH9 και του ρόλου τους στην πρόκληση ενός ευρέος φάσματος διαταραχών στους ανθρώπους. Τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για μελλοντική έρευνα και θεραπευτική ανάπτυξη με στόχο τη βελτίωση των επιπτώσεων αυτών των μεταλλάξεων και τη βελτίωση των αποτελεσμάτων των ασθενών.