bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Πώς το σιτάρι έχασε την εξελικτική μάχη ενάντια στο θανατηφόρο μυκητιακό μυκητιακό του

Για χιλιάδες χρόνια, το σιτάρι και ένας μύκητας που ονομάζεται _fusarium graminearum_ έχουν κλειδωθεί σε έναν εξελικτικό αγώνα εξοπλισμών. Ο μύκητας προκαλεί μια ασθένεια που ονομάζεται μάστιγα κεφαλής Fusarium, η οποία μπορεί να καταστρέψει τις καλλιέργειες σίτου. Σε απάντηση, τα φυτά σίτου έχουν εξελίξει γονίδια αντίστασης που τους βοηθούν να πολεμήσουν από τον μύκητα. Ωστόσο, ο μύκητας έχει επίσης εξελίξει τρόπους για να ξεπεραστούν αυτά τα γονίδια αντίστασης.

Ένα από τα πιο σημαντικά γονίδια αντίστασης στο σιτάρι ονομάζεται FHB1. Αυτό το γονίδιο κωδικοποιεί μια πρωτεΐνη που βοηθά το φυτό να αναγνωρίσει και να καταστρέψει τον μύκητα. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ένα νέο στέλεχος _F. Το Graminearum_ προέκυψε ότι ήταν σε θέση να ξεπεράσει το γονίδιο FHB1. Αυτό το νέο στέλεχος εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας σημαντικές απώλειες στους αγρότες σίτου.

Σε απάντηση στο νέο στέλεχος του _F. Graminearum_, οι επιστήμονες εργάζονται για την ανάπτυξη νέων ποικιλιών σίτου με γονίδια αντίστασης που είναι αποτελεσματικά έναντι του μύκητα. Ωστόσο, αυτό είναι ένα δύσκολο έργο, καθώς ο μύκητας εξελίσσεται συνεχώς και αναπτύσσει νέους τρόπους για να ξεπεραστούν τα γονίδια αντίστασης.

Ο εξελικτικός αγώνας εξοπλισμών μεταξύ σιταριού και _f. Το Graminearum_ είναι ένα συναρπαστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η φυσική επιλογή μπορεί να οδηγήσει την εξέλιξη των νέων χαρακτηριστικών. Είναι επίσης μια υπενθύμιση της συνεχούς απειλής που θέτουν οι ασθένειες στην παροχή τροφίμων.

Πρόσθετες πληροφορίες:

- Η μάστιγα του κεφαλιού Fusarium είναι μια μεγάλη ασθένεια σιταριού, κριθαριού και άλλων μικρών κόκκων. Προκαλείται από τον μύκητα _fusarium graminearum_, το οποίο παράγει μυκοτοξίνες που μπορούν να μολύνουν τους κόκκους και να το καταστήσουν ανασφαλές για ανθρώπινη κατανάλωση.

- Η μάστιγα κεφαλής Fusarium μπορεί να προκαλέσει σημαντικές απώλειες απόδοσης και μπορεί επίσης να μειώσει την ποιότητα των κόκκων. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε αποτυχία των καλλιεργειών.

- Η ασθένεια εξαπλώνεται με σπόρια με αιολική ενέργεια και μπορεί να μολύνει τα φυτά σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης. Ωστόσο, είναι πιο επιζήμια όταν μολύνει τα φυτά κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας.

- Υπάρχουν ορισμένες στρατηγικές διαχείρισης που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του κινδύνου της μάστιγας κεφαλής Fusarium, συμπεριλαμβανομένων:

- Χρήση ανθεκτικών ποικιλιών σίτου

- Φύτευση σιταριού την κατάλληλη στιγμή

- Αποφεύγοντας την υπερβολική γονιμοποίηση

- Πεδία ανίχνευσης για σημάδια ασθένειας και εφαρμόζοντας μυκητοκτόνα εάν είναι απαραίτητο

- Η μάστιγα κεφαλής Fusarium είναι μια πολύπλοκη ασθένεια και δεν υπάρχει ενιαία λύση για τη διαχείριση της. Ωστόσο, χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό στρατηγικών διαχείρισης, οι αγρότες μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο απώλειας καλλιεργειών και να βελτιώσουν την ποιότητα των σιτηρών τους.

Εάν είστε αλλεργικοί στις γάτες, είστε επίσης αλλεργικοί στα λιοντάρια και τις τίγρεις;

Εάν είστε αλλεργικοί στις γάτες, είστε επίσης αλλεργικοί στα λιοντάρια και τις τίγρεις;

Ναι, οι άνθρωποι που είναι αλλεργικοί σε εξημερωμένες γάτες έτειναν επίσης να είναι αλλεργικοί στις άγριες γάτες. Η τάση ήταν εμφανής από την αύξηση των επιπέδων ισταμίνης – της χημικής ένωσης που ευθύνεται για τα συμπτώματα μιας αλλεργίας, όπως το φτέρνισμα και ο βήχας. Παρά την σκληρή και ναρκισ

Διαφορά μεταξύ Φελλού και Φλοιού

Διαφορά μεταξύ Φελλού και Φλοιού

Κύρια διαφορά – Κορκ εναντίον Φλοιού Ο φελλός και ο φλοιός είναι δύο εξωτερικά συστατικά των ξυλωδών φυτών. Ο φλοιός αποτελείται από φελλό, κάμβιο φελλού, φελλόδερμα, φλοιό και δευτερεύον φλόωμα. Η κύρια διαφορά μεταξύ φελλού και φλοιού είναι ότιο φελλός είναι ένα σκληρό, μονωτικό κυτταρικό στρώμα μ

Πώς ζευγαρώνουν τα νουκλεοτίδια στο DNA

Πώς ζευγαρώνουν τα νουκλεοτίδια στο DNA

Το DNA είναι ένα δίκλωνο μόριο. Κάθε κλώνος του DNA σχηματίζεται με τον εναλλακτικό συνδυασμό τεσσάρων νουκλεοτιδίων DNA:αδενίνη (Α), γουανίνη (G), κυτοσίνη (C) και θυμίνη (Τ). Η αδενίνη και η γουανίνη είναι πουρίνες ενώ η κυτοσίνη και η θυμίνη είναι πυριμιδίνες. Κάθε νουκλεοτίδιο DNA αποτελείται απ