Οι επιστήμονες ανακαλύπτουν πώς τα κύτταρα «συντροφιάς» στο σπέρμα τους προστατεύουν από γενετική βλάβη
Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας του Σαν Φρανσίσκο (UCSF) έχει ανακαλύψει πως τα συντροφιά των κυττάρων για το σπέρμα τους προστατεύουν από γενετικές βλάβες. Αυτό το εύρημα θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για υπογονιμότητα και άλλες καταστάσεις που επηρεάζουν την υγεία των σπερματοζωαρίων.
Το σπέρμα είναι τα αρσενικά αναπαραγωγικά κύτταρα που γονιμοποιούν τα αυγά. Παράγονται στους όρχεις και στη συνέχεια ταξιδεύουν μέσω της επιδιδυμίδας, ενός μακρύς, σπειροειδούς σωλήνα που συνδέει τους όρχεις με το πέος. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους μέσα από την επιδιδυμίδα, το σπέρμα ωριμάζει και γίνεται ικανό να λιπαίνει αυγά.
Τα συνοδευτικά κύτταρα είναι εξειδικευμένα κύτταρα που περιβάλλουν το σπέρμα στην επιδιδυμίδα. Παρέχουν αρκετές σημαντικές λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας από τη γενετική βλάβη.
Οι επιστήμονες του UCSF ανακάλυψαν ότι τα κύτταρα συνοδευτικών προστατεύουν το σπέρμα από τη γενετική βλάβη με την παραγωγή μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται γλουταθειόνη. Η γλουταθειόνη είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό που βοηθά στην εξουδετέρωση των ελεύθερων ριζών, τα οποία είναι επιβλαβή μόρια που μπορούν να βλάψουν το DNA.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα συνοδευτικά κύτταρα παράγουν υψηλά επίπεδα γλουταθειόνης, τα οποία βοηθούν στην προστασία του σπέρματος από τις επιζήμιες επιδράσεις των ελεύθερων ριζών. Αυτή η προστασία είναι απαραίτητη για την υγεία και τη γονιμότητα των σπερματοζωαρίων.
Η ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίο τα κύτταρα συντροφιάς προστατεύουν το σπέρμα από τη γενετική βλάβη θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για στειρότητα και άλλες καταστάσεις που επηρεάζουν την υγεία των σπερματοζωαρίων. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι δυνατή η ανάπτυξη φαρμάκων που αυξάνουν την παραγωγή γλουταθειόνης σε κύτταρα συντροφιάς, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην προστασία του σπέρματος από τη βλάβη και στη βελτίωση της γονιμότητας.
Αυτή η έρευνα είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το σπέρμα προστατεύεται από τη γενετική βλάβη. Θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για υπογονιμότητα και άλλες καταστάσεις που επηρεάζουν την υγεία των σπερματοζωαρίων, συμβάλλοντας στη βελτίωση της αναπαραγωγικής υγείας των ανδρών.
