Τι συμβαίνει σε ένα κελί όταν χάνει πολύ νερό;

Όταν ένα κελί χάνει πολύ νερό, υφίσταται μια διαδικασία που ονομάζεται πλασμόλυση. Η πλασμόλυση εμφανίζεται όταν η συγκέντρωση των διαλυμένων ουσιών στο εξωκυτταρικό περιβάλλον γίνεται υψηλότερη από τη συγκέντρωση των διαλυμένων ουσιών μέσα στο κύτταρο. Ως αποτέλεσμα, το νερό μετακινείται από το κελί για να εξισώσει την οσμωτική πίεση. Αυτή η απώλεια νερού προκαλεί τη συρρίκνωση της κυτταρικής μεμβράνης και απομακρύνεται από το κυτταρικό τοίχωμα. Η πλασμόλυση μπορεί να έχει ορισμένες επιδράσεις στο κελί, συμπεριλαμβανομένου:

* Απώλεια του Turgor: Το Turgor είναι η πίεση που ασκείται από τα περιεχόμενα των κυττάρων έναντι του κυτταρικού τοιχώματος. Όταν ένα κελί χάνει νερό, το Turgor μειώνεται, προκαλώντας το κύτταρο να μαραθεί και να χάσει το σχήμα του.

* βλάβη στη κυτταρική μεμβράνη: Η πλασμόλυση μπορεί να βλάψει την κυτταρική μεμβράνη, καθιστώντας την πιο διαπερατή σε ιόντα και άλλα μόρια. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια βασικών κυτταρικών διαλυμάτων και σε εισροή δυνητικά επιβλαβών ουσιών.

* Αναστολή της κυτταρικής ανάπτυξης και του μεταβολισμού: Η πλασμόλυση μπορεί να αναστείλει την ανάπτυξη και τον μεταβολισμό των κυττάρων, εμποδίζοντας την πρόσληψη θρεπτικών ουσιών και την απομάκρυνση των αποβλήτων. Αυτό μπορεί τελικά να οδηγήσει σε κυτταρικό θάνατο.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, η πλασμόλυση μπορεί να προκαλέσει κυτταρικό θάνατο. Ωστόσο, εάν το κύτταρο είναι σε θέση να ανακτήσει το νερό, μπορεί συχνά να ανακάμψει από την πλασμόλυση.