Πώς τα Bug Sprays (όπως το Raid και το Baygon) σκοτώνουν τις κατσαρίδες;

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι κατσαρίδες δεν μπορούν να επιβιώσουν από μια πυρηνική έκρηξη. Ωστόσο, είναι αλήθεια ότι οι κατσαρίδες είναι πιο ανεκτικές σε ορισμένες ιονίζουσες ακτινοβολίες από τους ανθρώπους. Ακόμα κι έτσι, δεν μπορούν να επιβιώσουν από το σπρέι, καθώς αποτελείται από ισχυρές νευροτοξικές ουσίες.

Οι κατσαρίδες είναι εκπληκτικά πλάσματα. Οι άνθρωποι που ανατριχιάζουν στη θέα αυτών των μικρών εντόμων ή που τα βρίσκουν αηδιαστικά μπορεί να μην συμμερίζονται αυτήν την άποψη, αλλά αν κοιτάξετε τα κατορθώματα που μπορούν να επιτύχουν οι κατσαρίδες, θα συμφωνήσετε επίσης… μάλλον.

Μια κατσαρίδα μπορεί να κρατήσει την αναπνοή της για σχεδόν 40 λεπτά και επομένως να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα κάτω από το νερό. Μπορεί να επιβιώσει λίγες μέρες χωρίς νερό, έναν μήνα χωρίς φαγητό, ακόμα και μερικές εβδομάδες χωρίς κεφάλι!

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, οι κατσαρίδες δεν μπορούν να επιβιώσουν σε μια πυρηνική έκρηξη περισσότερο από ό,τι μπορούν να επιβιώσουν από την επίθεση από τον θανάσιμο εχθρό τους - το σπρέι για σφάλματα.

Οι Raid, Hit, Baygon και άλλες δημοφιλείς μάρκες είναι μοιραίες για αυτές τις κατσαρίδες. Πώς, λοιπόν, αυτά τα εντομοκτόνα σκοτώνουν τόσο σκληρά και ανθεκτικά έντομα τόσο γρήγορα;

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν εντομοκτόνα που προέρχονται από φυσικές πηγές από την αρχαιότητα. Οι περισσότερες από αυτές τις στρατηγικές προέρχονταν αρχικά από φυτικές χημικές ουσίες ή χημικές ουσίες όπως το θείο ή το χλωρικό νάτριο. Σήμερα, έχουμε ένα ευρύ οπλοστάσιο εντομοκτόνων που μπορούμε να ψεκάσουμε για να εξαλείψουμε τα προβλήματά μας με τα σφάλματα. Η προέλευση των σύγχρονων όπλων μας κατά των παρασίτων ξεκίνησε τη δεκαετία του 1940 με DDT και άλλες συνθετικές χημικές ουσίες.

Η πρώτη γενιά συνθετικών φυτοφαρμάκων δεν δημιουργήθηκε στην πραγματικότητα για να είναι φυτοφάρμακα. Το DDT συντέθηκε για πρώτη φορά το 1825 από τον χημικό Othmar Ziedler, αλλά μόλις το 1933 ο Δρ Paul Muller παρατήρησε τις παρασιτοκτόνες του ιδιότητες. Αυτή η ανακάλυψη και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιτάχυνση της ανακάλυψης συνθετικών φυτοφαρμάκων.

Τα συνθετικά φυτοφάρμακα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικά και μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ειδικά κατά των παρασίτων, δίνοντας στα συνθετικά φυτοφάρμακα ένα πλεονέκτημα έναντι αυτών που χρησιμοποιήθηκαν στο παρελθόν.

Τι είναι τα εντομοκτόνα;

Οι ψεκασμοί ή τα εντομοκτόνα είναι χημικές ενώσεις που αναστέλλουν ορισμένες φυσιολογικές λειτουργίες. Πολλές κατηγορίες εντομοκτόνων διαφέρουν ως προς τη σύνθεσή τους, τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν το παράσιτο και εάν επηρεάζουν αδιακρίτως όλα τα έντομα ή είναι συγκεκριμένα για έναν συγκεκριμένο τύπο ή οικογένεια.

Ένα σπρέι για σφάλματα. Παρατηρήστε τη σύνθεση που είναι τυπωμένη στο εξώφυλλό της.

Τα εντομοκτόνα μπορεί να είναι θανατηφόρα με διάφορους τρόπους:ορισμένα εντομοκτόνα δρουν ως νευροτοξίνες, βλάπτοντας το νευρικό σύστημα, άλλα στοχεύουν στην αναπνοή και εμποδίζουν το έντομο να χρησιμοποιήσει οξυγόνο, ενώ άλλα στοχεύουν στην ανάπτυξη και την αναπαραγωγή του εντόμου.

Τύποι εντομοκτόνων

Τα δημοφιλή σπρέι ζωυφίων που σκοτώνουν κατσαρίδες είναι ένα παρασκεύασμα πολλών φυτοφαρμάκων που εμπίπτουν σε δύο μεγάλους τύπους – πυρεθοειδή και καρβαμιδικά.

Τα πυρεθροειδή είναι νευροτοξικά για τα έντομα.

Τα πυρεθροειδή είναι ενώσεις ταχείας δράσης που βρίσκονται στα περισσότερα οικιακά εντομοκτόνα και εντομοαπωθητικά. Τα πυρεθροειδή είναι συνθετικές ενώσεις αλλά μοιάζουν με ένα φυσικό φυτοφάρμακο που παρασκευάζεται από λουλούδια μαργαρίτας που ονομάζεται πυρεθρίνη.

Η πυρεθρίνη εξάγεται από τη «μαργαρίτα Pyrethrum», Chrysanthemum cinerariaefolium. Το θρυμματισμένο λουλούδι χρησιμοποιείται ως εντομοκτόνο για πάνω από 2.000 χρόνια. Στην πραγματικότητα, η υπερβολική εισπνοή της μυρωδιάς του λουλουδιού είναι επιβλαβής καθώς μπορεί να προκαλέσει παρενέργειες όπως ασθματική αναπνοή, φτέρνισμα, πονοκεφάλους κ.λπ. Τα πυρεθροειδή είναι χημικά παρόμοια με την πυρεθρίνη αλλά παράγονται συνθετικά.

Τα πυρεθροειδή είναι νευροτοξικά και βλάπτουν τη λειτουργία των νευρώνων σε μια κατσαρίδα, με αποτέλεσμα να την παραλύουν. Οι χημικές ουσίες στοχεύουν πρωτεΐνες που μεταφέρουν νάτριο και κάλιο μέσω της μεμβράνης του νευρώνα. Οι νευρώνες μπορούν να στείλουν ερεθίσματα μέσω της ελεγχόμενης εισόδου και εξόδου αυτών των ιόντων μέσω των κατάλληλων καναλιών πρωτεΐνης. Τα πυρεθροειδή παρεμβαίνουν σε αυτά τα κανάλια και τα κρατούν ανοιχτά, μειώνοντας τη λειτουργία του νευρώνα.

Ένας άλλος λόγος για τον οποίο τα πυρεθροειδή είναι μια δημοφιλής επιλογή για σπρέι για σφάλματα είναι ότι μια πολύ χαμηλή δόση πυρεθροειδών μπορεί να σκοτώσει τις κατσαρίδες. Η ίδια συγκέντρωση είναι σχετικά αβλαβής για τον άνθρωπο. Ωστόσο, μπορούν να βλάψουν ευαίσθητα άτομα ή υδρόβιους οργανισμούς, όπως τα ψάρια, όταν χρησιμοποιούνται απευθείας στο νερό, καθώς διαλύονται πολύ άσχημα.

Η δομική φόρμουλα του Allethrin, ενός συνθετικού πυρεθροειδούς που βρίσκεται συνήθως σε σπρέι για σφάλματα.

Μερικά πυρεθροειδή που χρησιμοποιούνται συνήθως περιλαμβάνουν την αλλεθρίνη, την τετραμεθρίνη, τη ρεσμεθρίνη, την κυφλουθρίνη, την περμεθρίνη και την εσφενβαλεράτη. Επίσης γνωστά ως «πυρεθροειδή πρώτης γενιάς», αναπτύχθηκαν κυρίως τη δεκαετία του 1940.

Οι καρβαμιδικές αναστέλλουν τα ένζυμα στο νευρικό σύστημα.

Το άλλο κοινό χημικό συστατικό φυτοφαρμάκου του ψεκασμού ζωύφιων είναι ένα καρβαμικό. Αυτή η κατηγορία φυτοφαρμάκων προέρχεται από ανθρακικό οξύ.

Αυτές οι ενώσεις στοχεύουν ένα συγκεκριμένο ένζυμο που ονομάζεται χολινεστεράση. Αυτό το ένζυμο παίζει ρόλο στη διάσπαση του νευροδιαβιβαστή, ενός χημικού αγγελιοφόρου του νευρικού συστήματος που ονομάζεται ακετυλοχολίνη. Οι νευρώνες απελευθερώνουν ακετυλοχολίνη για να επικοινωνήσουν με άλλους νευρώνες και μύες, δίνοντας στους τελευταίους ένα σήμα συστολής.

Σε φυσιολογική λειτουργία, το σώμα επιτρέπει στην ακετυλοχολίνη να είναι παρούσα στο εξωκυτταρικό περιβάλλον για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Το ένζυμο χολινεστεράση διασπά το μόριο της ακετυλοχολίνης, αποτρέποντας έτσι την παρατεταμένη σηματοδότηση σε άλλους νευρώνες και μύες.

Οι καρβαμιδικές ενώσεις εμποδίζουν τις χολινεστεράσες να διασπάσουν την ακετυλοχολίνη, η οποία αναγκάζει το μόριο να διεγείρει συνεχώς άλλους νευρώνες, αλλά το πιο σημαντικό, προκαλεί τη σύσπαση των μυών.

Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες για τους μύες όπως η καρδιά και εκείνους που εμπλέκονται στην αναπνοή. Οι διαταραχές στη νευρική ώθηση προκαλούν όλεθρο σε όλο το σώμα του εντόμου, το οποίο τελικά οδηγεί στο θάνατο του εντόμου.

Η υπερβολική χρήση εντομοκτόνων δεν είναι καλή για το περιβάλλον

Αυτά και χιλιάδες άλλα εντομοκτόνα χρησιμοποιούνται σήμερα για να προστατεύουν τα σπίτια, τους κήπους και τις καλλιέργειές μας από μια σειρά από παράσιτα και η χρήση τους έχει βελτιώσει το βιοτικό μας επίπεδο και έχει αυξήσει τις αποδόσεις των καλλιεργειών, αλλά υπάρχει ένα μειονέκτημα στην ιστορία. P>

Πολλά από αυτά τα φυτοφάρμακα παραμένουν στο έδαφος και στο σώμα των ζώων που θα μπορούσαν να τα εισπνεύσουν ή να τα καταναλώσουν. Εάν άλλα ζώα τρέφονται με έντομα που έχουν καταπιεί το φυτοφάρμακο ή πίνουν νερό από μέρη όπου υπάρχουν εντομοκτόνα, αυτά τα ζώα έχουν συχνά ανεπιθύμητες συνέπειες. Αυτό είναι γνωστό ως βιοσυσσώρευση φυτοφαρμάκων.

Η παραγωγική περιβαλλοντολόγος Rachel Carson προειδοποίησε τον κόσμο μας ενάντια στην υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων. Στο επαναστατικό της βιβλίο Silent Spring, γράφει:«Το Who's Who των φυτοφαρμάκων μας απασχολεί λοιπόν όλους. Αν πρόκειται να ζήσουμε τόσο οικεία με αυτές τις χημικές ουσίες, τρώγοντας και πίνοντάς τις, παίρνοντας τις στο μυελό των οστών μας – καλύτερα να γνωρίζουμε κάτι για τη φύση και τη δύναμή τους.»