Ασετανιλίδιο
Το ακετανιλίδιο, με μοριακό τύπο C8H9NO, έχει μοριακό βάρος 135,16 g/mol.
Το ακετανιλίδιο είναι επίσης γνωστό ως Ν-φαινυλακεταμίδιο, Ν-φαινυλαιθαναμίδιο και μεθανόλη.
Είναι γεγονός ότι η ένωση ακετανιλίδη παρασκευάστηκε κατά λάθος. Ο Carl Duisberg, ένας επιστήμονας που εκτελούσε τη σύνθεση της φαινακετίνης από τη νιτροφαινόλη, ανακάλυψε με κάποιο τρόπο την ακετανιλίδη το 1886.
Το ακετανιλίδιο παρασκευάζεται όταν θερμαίνουμε οξικό ανυδρίτη ή παγόμορφο οξικό οξύ που αντιδρά με την ανιλίνη και τη σκόνη ψευδαργύρου που υπάρχουν στο περιβάλλον μέσο για να σχηματίσει ακετανιλίδιο και οξικό οξύ.
Χρησιμοποιούμε σκόνη ψευδαργύρου για να αποτρέψουμε την οξείδωση στην αντίδραση.
C6H5NH2 + CH3COOOCH3 → C6H5-NH-COCH3 + CH3COOH
Το ακετανιλίδιο είναι μια λευκή, άοσμη, στερεή ένωση. Αυτό παρασκευάζεται με σύνθεση οργανικών ενώσεων σε εργαστήρια χημείας. Παρασκευάζεται με ακετυλίωση ανιλίνης.
Πρώτα από όλες οι απαιτήσεις είναι
- Μια φιάλη όγκου 100 ml με στρογγυλό πάτο
- μια συρμάτινη γάζα
- τρίποδο βάσης
- Καυστήρας
- Σφιγκτήρας
- συμπυκνωτής παλινδρόμησης
- Αναδευτήρας
- Φιλτράρισμα
- ποτήρι
- Πιπέτα
- Ηλεκτρονική ισορροπία
- Σιδερένια βάση
- Κύλινδρος μέτρησης
- ΙΑανιλίνη (20 ml)
- Οξεικός ανυδρίτης
- Μείγμα παγόμορφου οξικού οξέος (40 ml)
- σκόνη ψευδάργυρου.
Όταν παρέχεται θερμότητα στον οξικό ανυδρίτη, αυτός αντιδρά με την ανιλίνη, ενώ η σκόνη ψευδάργυρου που υπάρχει στην ατμόσφαιρα (η σκόνη ψευδάργυρου βοηθά στην πρόληψη της οξείδωσης στην αντίδραση), σχηματίζεται παγόμορφο οξικό οξύ και ακετανιλίδιο. Έτσι, το σχηματισμένο ακετανιλίδιο είναι ακάθαρτο και απαιτείται καθαρισμός για τον οποίο πρέπει να ανακρυσταλλώσουμε το ακετανιλίδιο. Χρησιμοποιούμε σκόνη ψευδάργυρου για να αποτρέψουμε την οξείδωση της ανιλίνης στην αντίδραση. Το ακετανιλίδιο είναι επίσης γνωστό ως Ν-φαινυλακεταμίδιο, Ν-φαινυλαιθαναμίδιο και μεθανόλη.
Διαδικασία
Πρώτα και κύρια, καθαρίστε τη συσκευή για να χρησιμοποιήσετε νερό πριν ξεκινήσετε το πείραμα. Στη συνέχεια, προσθέστε 40 ml μίγματος οξικού ανυδρίτη, παγόμορφου οξικού οξέος και 20 ml ανιλίνης σε σφαιρική φιάλη χωρητικότητας 100 ml. Αναδεύουμε συνεχώς το μείγμα που σχηματίζεται στην αντίδραση. Μετά από αυτό, βάλτε σκόνη ψευδάργυρου στη φιάλη για να αποτρέψετε την οξείδωση στην αντίδραση. Στη συνέχεια, μια φιάλη στρογγυλού πυθμένα στερεώνεται στον καυστήρα αερίου για να θερμάνει το μείγμα που σχηματίστηκε στην αντίδραση που βρίσκεται στη φιάλη χρησιμοποιώντας ένα τρίποδο, μια συρμάτινη γάζα και λουτρό άμμου. Ζεσταίνουμε συνεχώς για 30-40 λεπτά. Ανακατεύουμε καλά το μείγμα. Στη συνέχεια, χύστε το μείγμα που σχηματίστηκε στην αντίδραση από τη σφαιρική φιάλη σε ένα ποτήρι ζέσεως γεμάτο με παγωμένο νερό. Συνεχίστε να ανακατεύετε το μείγμα. Μόλις καταβυθιστεί όλο το ακετανιλίδιο παρακάτω, διηθήστε το μείγμα που σχηματίστηκε στην αντίδραση. δεδομένου ότι οι λαμβανόμενοι κρύσταλλοι ακετανιλιδίου είναι ακατέργαστοι ή ακάθαρτοι στη φύση, πρέπει να πραγματοποιηθεί μια διαδικασία ανακρυστάλλωσης για καθαρισμό.
Για ανακρυστάλλωση
Διαλύστε το ακατέργαστο ακετανιλίδιο σε 50 ml νερού σε ένα ποτήρι ζέσεως και έναν αναδευτήρα. Προσθέστε μια μικρή ποσότητα αιθανόλης σε αυτό. Ζεστάνετε αυτό το διάλυμα μέχρι να γίνει διαυγές ενώ ανακατεύετε συνεχώς. Μετά από αυτό, θα έχουμε μια λύση. Στη συνέχεια, ψύξτε το διάλυμα και επίσης διηθήστε το. Αφήστε τους κρυστάλλους να στεγνώσουν. Εάν θέλουμε να λάβουμε περισσότερους καθαρούς κρυστάλλους ακετανιλίδης, θα πρέπει να εκτελέσουμε τη διαδικασία ανακρυστάλλωσης δύο φορές.
Προφυλάξεις κατά την προετοιμασία:-
Η ανιλίνη έχει βρεθεί ότι είναι ένας τύπος τοξικής ένωσης, επομένως πρέπει να τον χειρίζεστε με προσοχή. Είναι κακό για την υγεία σας να εισπνέετε τις αναθυμιάσεις του. Αν μετρήσουμε το βάρος και το σημείο τήξης της ένωσης, πρέπει πρώτα να στεγνώσουμε την ένωση γιατί προσθέτει επιπλέον βάρος και χαμηλώνει τη θερμοκρασία που δίνει σφάλμα στη μέτρηση. Ανακατέψτε συνεχώς το μείγμα που σχηματίστηκε στην αντίδραση κατά τη διάρκεια των πειραμάτων για να αναμειχθεί σωστά το διάλυμα. Πριν προσθέσουμε το μείγμα σε κρύο νερό πρέπει να ζεσταθεί σωστά.
Αυτές οι προφυλάξεις είναι πολύ σημαντικές κατά την εκτέλεση πειραμάτων για την αποφυγή τυχόν ατυχήματος, γι' αυτό παρακαλούμε να είστε προσεκτικοί μαθητές.
Σε ανιλίνη , οι αρωματικές αμίνες είναι γνωστές ως αρυλαμίνες. Οι αρωματικές αμίνες λέγεται ότι είναι ανιλίνη ή παράγωγα ανιλίνης. Όταν στον δακτύλιο βενζολίου υπάρχει ένας υποκαταστάτης, τότε η θέση του υποκαταστάτη αντιπροσωπεύεται από τον κατάλληλο αριθμό και το άτομο άνθρακα των ομάδων αρυλίου στις οποίες είναι συνδεδεμένη η αμινομάδα (-NH2) παρέχεται ο μικρότερος αριθμός.
Οξικό οξύ, γνωστό και ως αιθανοϊκό οξύ, έχει τον χημικό τύπο CH3COOH και έχει μοριακό βάρος 60g/mol.
Ακετανιλίδιο, που είναι ένα είδος φαρμάκου, χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική. Είναι μια συνθετική οργανική ένωση που ανακαλύφθηκε το 1886 από τον Carl Duisberg.
Αυτό το φάρμακο χρησιμοποιείται για την ανακούφιση του πόνου (ως παυσίπονο) και ως εναλλακτική λύση όπως η ασπιρίνη για πονοκεφάλους ή κράμπες της περιόδου.
Το ακετανιλίδιο έχει διάφορες εφαρμογές. Χρησιμοποιείται στην κλωστοϋφαντουργία για την κατασκευή έγχρωμων βαφών για υφάσματα και υφάσματα. Το ακετανιλίδιο χρησιμοποιείται επίσης στον αναστολέα της αποσύνθεσης του υπεροξειδίου του υδρογόνου. Χρησιμοποιείται στην παρασκευή χλωριούχου 4-ακεταμιδοβενζολοσουλφονυλίου, ενός σημαντικού ενδιάμεσου για την παρασκευή των σουλφα φαρμάκων. Ωστόσο, είναι απαράδεκτο ή τοξικό για τα νεφρά και το ήπαρ και μπορεί να προκαλέσει νεφρική βλάβη.
Καθιερώθηκε το 1948 ότι η ακετανιλίδη χρησιμοποιήθηκε ως επί το πλείστον για την παρακεταμόλη για το ανθρώπινο σώμα και ότι η παρακεταμόλη ήταν υπεύθυνη για τις αναλγητικές και αντιπυρετικές ιδιότητες. Έκτοτε, η παρακεταμόλη έχει αντικατασταθεί από τη χρήση ακετανιλίδης επειδή προκαλεί διαταραχές του αίματος.
Συμπέρασμα
Το ακετανιλίδιο, το οποίο είναι ένα μείγμα οξικού οξέος και ανιλίνης, έχει πολλές χρήσεις όπως σε φάρμακα και φάρμακα, αλλά έχει και κάποιες παρενέργειες. Έτσι, η χρήση του είναι περιορισμένη στα φαρμακευτικά προϊόντα. Έχει πολλές εφαρμογές στην κλωστοϋφαντουργία.
