Η μελέτη ξεκλειδώνει το μυστικό για το πώς επιλέγουν οι μύγες φρούτων με το σωστό ποσό αιθανόλης
Οι μύγες φρούτων είναι γνωστές για την αγάπη τους για αιθανόλη, το αλκοόλ που βρίσκεται στα αλκοολούχα ποτά. Αλλά πώς καταφέρνουν να επιλέξουν ακριβώς το σωστό ποσό για να καταναλώνουν χωρίς να μεθυσθούν;
Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Berkeley, έχει τελικά ξεκλειδώσει το μυστικό στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Δρ Jennifer Johnson, διαπίστωσε ότι οι μύγες φρούτων έχουν έναν ειδικό τύπο νευρώνα που τους βοηθά να αξιολογήσουν την ποσότητα της αιθανόλης στο φαγητό ή το ποτό τους. Αυτοί οι νευρώνες βρίσκονται στον εγκέφαλο της μύγας και ενεργοποιούνται όταν η μύγα καταπιεί αιθανόλη.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτοί οι νευρώνες βοηθούν τη μύγα για να αποφευχθεί η κατανάλωση υπερβολικής αιθανόλης προκαλώντας ένα αίσθημα αποστροφής όταν η συγκέντρωση αιθανόλης γίνεται πολύ υψηλή. Αυτή η αποστροφή προκαλεί στη συνέχεια τη μύγα να σταματήσει να τρώει ή να πίνει.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός αυτών των νευρώνων στον εγκέφαλο μιας μύγας συνδέεται με την προτίμησή του για αιθανόλη. Οι μύγες με περισσότερους από αυτούς τους νευρώνες βρέθηκαν πιο πιθανό να αποφύγουν την κατανάλωση υψηλών συγκεντρώσεων αιθανόλης, ενώ οι μύγες με λιγότερους από αυτούς τους νευρώνες ήταν πιο πιθανό να καταναλώνουν υψηλές συγκεντρώσεις αιθανόλης.
Αυτή η έρευνα θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ. Θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τον εθισμό στο αλκοόλ.
Πώς διεξήχθη η μελέτη
Η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε μια σειρά πειραμάτων για να δοκιμάσει τον τρόπο με τον οποίο οι μύγες φρούτων λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την κατανάλωση αιθανόλης. Σε ένα πείραμα, προσέφεραν μύγες μια επιλογή μεταξύ δύο πηγών τροφίμων, μία από τις οποίες περιείχε αιθανόλη και η άλλη που δεν το έκανε. Οι μύγες στη συνέχεια είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν ποια πηγή τροφής προτιμούσαν.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι μύγες ήταν πιο πιθανό να επιλέξουν την πηγή τροφής που περιείχε αιθανόλη, αλλά μόνο αν η συγκέντρωση αιθανόλης ήταν κάτω από ένα ορισμένο όριο. Όταν η συγκέντρωση αιθανόλης ήταν πολύ υψηλή, οι μύγες ήταν πιο πιθανό να επιλέξουν την πηγή τροφής που δεν περιείχε αιθανόλη.
Σε ένα άλλο πείραμα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα ειδικό τύπο μικροσκοπίου για να απεικονίσουν τους εγκεφάλους των μύγες ενώ έτρωγαν ή έπιναν αιθανόλη. Διαπίστωσαν ότι οι νευρώνες που είναι υπεύθυνοι για την αξιολόγηση της ποσότητας αιθανόλης στο φαγητό ή το ποτό της μύγας ενεργοποιήθηκαν όταν η μύγα καταπιεί αιθανόλη.
Συνέπειες για την κατανόηση της κατανάλωσης αλκοόλ ανθρώπινης αλκοόλ
Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές συνέπειες για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ. Πιστεύουν ότι ο ίδιος τύπος νευρώνα που βοηθά τις μύγες των καρπών να αξιολογήσει την ποσότητα αιθανόλης στο φαγητό ή το ποτό τους θα μπορούσε επίσης να είναι παρόντες στους ανθρώπους.
Εάν συμβαίνει αυτό, θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσει γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πιο πιθανό να γίνουν εθισμένοι στο αλκοόλ από άλλους. Τα άτομα με λιγότερους από αυτούς τους νευρώνες ενδέχεται να είναι πιο πιθανό να καταναλώνουν υψηλές συγκεντρώσεις αιθανόλης, γεγονός που θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης του εθισμού στο αλκοόλ.
Η ερευνητική ομάδα πιστεύει επίσης ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τον εθισμό στο αλκοόλ. Με τη στόχευση αυτών των νευρώνων, μπορεί να είναι δυνατή η ανάπτυξη φαρμάκων που βοηθούν τους ανθρώπους να αποφύγουν την κατανάλωση υπερβολικού αλκοόλ.
Συμπέρασμα
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, παρέχει νέες ιδέες για το πώς οι μύγες των φρούτων λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την κατανάλωση αιθανόλης. Η ερευνητική ομάδα πιστεύει ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές συνέπειες για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την κατανάλωση αλκοόλ και θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για τον εθισμό στο αλκοόλ.
