bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> Χημική ουσία

Πώς τα μικρόβια με μέταλλο βοηθούν το σπάνιο, τοξικό στοιχείο Tellurium να κυκλοφορήσει στο περιβάλλον

Τα μικροβιακά μικρά που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη βιογεωχημική ποδηλασία του Tellurium, ένα σπάνιο και τοξικό στοιχείο που βρίσκεται στο φλοιό της Γης. Αυτοί οι μικροοργανισμοί διευκολύνουν τον μετασχηματισμό, την κινητοποίηση και την απελευθέρωση του Tellurium στο περιβάλλον, επηρεάζοντας τη βιοδιαθεσιμότητα και τις πιθανές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία. Εδώ είναι το πώς τα μικροβόλα με μεταλλικά muncher βοηθούν στην κυκλοφορία του Tellurium:

1. Μείωση Tellurite: Το Tellurium υπάρχει κυρίως στο περιβάλλον ως Tellurite (Te (IV)), το οποίο είναι σχετικά ακίνητο και λιγότερο τοξικό. Ορισμένα βακτήρια και αρχαίοι έχουν την ικανότητα να μειώσουν το Tellurite στο Elemental Tellurium (Te (0)) ή το Telluride (Te (II)). Αυτή η διαδικασία μείωσης μπορεί να συμβεί μέσω διαφόρων μηχανισμών, που συχνά περιλαμβάνουν ένζυμα όπως η αναγωγάση Tellurite ή η αναπνευστική αλυσίδα.

2. Ακινητοποίηση Tellurium: Τα μικροβιακά μικρά που μπορούν να ακινητοποιήσουν το Tellurium συσσωρεύοντάς το εντός των κυττάρων τους ή σχηματίζοντας εξωκυτταρικά ιζήματα. Μπορούν να παράγουν νανοσωματίδια Tellurium ή δεσμεύουν το Tellurium στα κυτταρικά τους τοιχώματα ή σε άλλα κυτταρικά συστατικά, μειώνοντας αποτελεσματικά την κινητικότητα και την πιθανή βιοδιαθεσιμότητα.

3. Οξείδωση Tellurium: Ορισμένοι μικροοργανισμοί μπορούν να οξειδώσουν το Tellurium από τις μειωμένες μορφές του (Te (0) ή Te (II)) σε υψηλότερες καταστάσεις οξείδωσης, όπως το Tellurite (Te (IV)) ή το Tellurate (Te (VI)). Αυτή η διαδικασία οξείδωσης μπορεί να μεταβάλει τη διαλυτότητα, την κινητικότητα και την τοξικότητα του Tellurium στο περιβάλλον.

4. Μεθυλίωση Tellurium: Ορισμένα βακτηρίδια και αρχαία μπορούν να μεθυλιώνουν Tellurium, μετατρέποντάς το σε μεθυλιωμένες ενώσεις Tellurium. Αυτές οι ενώσεις είναι πιο πτητικές και μπορούν να απελευθερωθούν στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας στη μεταφορά μεγάλης εμβέλειας του Tellurium.

5. Αλληλεπίδραση με άλλα στοιχεία: Τα μικροβιακά μικρά που μπορούν να αλληλεπιδρούν με το Tellurium παρουσία άλλων στοιχείων, όπως το θείο, το σελήνιο και το αρσενικό. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις μπορούν να επηρεάσουν τη συσσώρευση, τη διαλυτότητα και την τοξικότητα του Tellurium, καθώς και τις αλληλεπιδράσεις του με άλλους βιογεωχημικούς κύκλους.

Συμμετέχοντας σε αυτές τις διαδικασίες, τα μικρόβια με μέταλλο επηρεάζουν σημαντικά την περιβαλλοντική ποδηλασία και τη μοίρα του Tellurium. Οι δραστηριότητές τους επηρεάζουν τη διανομή, τη βιοδιαθεσιμότητα και την πιθανότητα τοξικότητας αυτού του στοιχείου, διαμορφώνοντας τα γεωχημικά τοπία και επηρεάζοντας τόσο τα φυσικά οικοσυστήματα όσο και τα περιβάλλοντα που επηρεάζονται από τον άνθρωπο. Η κατανόηση του ρόλου αυτών των μικροοργανισμών είναι απαραίτητη για τη διαχείριση της μόλυνσης του Tellurium, την πρόβλεψη της συμπεριφοράς του στο περιβάλλον και τον μετριασμό των πιθανών κινδύνων για την οικολογική και την ανθρώπινη υγεία.

Διαφορά μεταξύ NADH και NADPH

Διαφορά μεταξύ NADH και NADPH

Κύρια διαφορά – NADH vs NADPH NAD (δινουκλεοτίδιο νικοτιναμίδης αδενίνης ) και NADP (φωσφορικό δινουκλεοτίδιο νικοτιναμίδης αδενίνης ) είναι τα πιο άφθονα είδη συνενζύμων μέσα στο κύτταρο, τα οποία χρησιμοποιούνται ως φορείς ηλεκτρονίων και υδρογόνου. Το NADH και το NADPH είναι οι ανηγμένες μορφές N

Διαφορά μεταξύ του κανόνα Markovnikov και του Anti Markovnikov

Διαφορά μεταξύ του κανόνα Markovnikov και του Anti Markovnikov

Κύρια διαφορά – Κανόνας Markovnikov εναντίον Anti Markovnikov Χρησιμοποιούμε χημικές αντιδράσεις για να συνθέσουμε χημικές ενώσεις. Εάν διαθέτουμε τις απαιτούμενες ποσότητες αντιδρώντων και καταλυτών, μπορούμε να πάρουμε το επιθυμητό προϊόν παρέχοντας άλλες συνθήκες όπως η κατάλληλη θερμοκρασία. Αλλ

Ορισμός και τάση ομοιοπολικής ακτίνας

Ορισμός και τάση ομοιοπολικής ακτίνας

Η ομοιοπολική ακτίνα είναι η μισή απόσταση μεταξύ δύο ατόμων που μοιράζονται έναν ομοιοπολικό δεσμό. Συνήθως, βλέπετε ομοιοπολική ακτίνα σε μονάδες πικομέτρων (pm) ή angstroms (Å), όπου 1 Å =100 pm. Για παράδειγμα, η μέση ομοιοπολική ακτίνα για το υδρογόνο είναι 31 pm και η μέση ομοιοπολική ακτίνα ν