Ποια είναι τα άτομα που προσπαθούν να επιτύχουν όταν συνδέονται με άλλα άτομα;
Υπάρχουν τρεις κύριοι τύποι χημικών δεσμών:ομοιοπολικοί δεσμοί, ιοντικοί δεσμοί και μεταλλικοί δεσμοί.
* ομοιοπολικά ομόλογα εμφανίζονται όταν δύο ή περισσότερα άτομα μοιράζονται ηλεκτρόνια. Αυτός ο τύπος δεσμού είναι ο ισχυρότερος και πιο συνηθισμένος.
* Ιονικά ομόλογα εμφανίζονται όταν ένα άτομο μεταφέρει ηλεκτρόνια σε άλλο άτομο. Αυτός ο τύπος δεσμού είναι ασθενέστερος από έναν ομοιοπολικό δεσμό, αλλά εξακολουθεί να είναι ισχυρό.
* Μεταλλικοί δεσμοί εμφανίζονται όταν τα άτομα σε ένα μέταλλο μοιράζονται μια δεξαμενή ηλεκτρονίων. Αυτός ο τύπος δεσμού είναι ο πιο αδύναμος, αλλά είναι ακόμα αρκετά ισχυρός για να κρατήσει τα άτομα μαζί σε ένα στερεό.
Ο τύπος του δεσμού που σχηματίζεται μεταξύ δύο ατόμων εξαρτάται από την ηλεκτροαρνητικότητα των ατόμων. Η ηλεκτροαρνητικότητα είναι ένα μέτρο της ικανότητας ενός ατόμου να προσελκύει ηλεκτρόνια. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα μεταξύ δύο ατόμων, τόσο πιο πιθανό είναι να σχηματίσουν έναν ιοντικό δεσμό.
Για παράδειγμα, το νάτριο και το χλώριο έχουν μεγάλη διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα. Το νάτριο έχει χαμηλή ηλεκτροαρνητικότητα, οπότε είναι εύκολα οξειδωμένο. Το χλώριο έχει υψηλή ηλεκτροαρνητικότητα, επομένως μειώνεται εύκολα. Όταν ο δεσμός νατρίου και χλωρίου, το νάτριο μεταφέρει το ηλεκτρόνιο του σε χλώριο, σχηματίζοντας έναν ιοντικό δεσμό.
Αντίθετα, ο άνθρακας και το υδρογόνο έχουν μικρή διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα. Αυτό σημαίνει ότι και οι δύο είναι πιθανό να μοιράζονται ηλεκτρόνια. Όταν ο δεσμός άνθρακα και υδρογόνου σχηματίζουν έναν ομοιοπολικό δεσμό.
Ο τύπος του δεσμού που σχηματίζει μεταξύ δύο ατόμων έχει σημαντικό αντίκτυπο στις ιδιότητες της προκύπτουσας ένωσης. Για παράδειγμα, οι ιοντικές ενώσεις είναι συνήθως σκληρές, εύθραυστες και έχουν υψηλά σημεία τήξης. Οι ομοιοπολικές ενώσεις είναι συνήθως μαλακές, ευέλικτες και έχουν χαμηλά σημεία τήξης. Οι μεταλλικές ενώσεις είναι συνήθως γυαλιστερό, εύπλαστο και όλκιμο.
