Πώς εξουδετερώνετε ένα οξύ;
Για παράδειγμα, όταν το υδροξείδιο του νατρίου (ΝΑΟΗ), που είναι μια ισχυρή βάση, προστίθεται στο υδροχλωρικό οξύ (HCl), το οποίο είναι ένα ισχυρό οξύ, συμβαίνει η ακόλουθη αντίδραση:
NaOH + HCl → NaCl + H2O
Το υδροξείδιο του νατρίου δίνει ιόντα υδροξειδίου στο υδροχλωρικό οξύ, το οποίο αντιδρά με τα ιόντα υδρογόνου από το υδροχλωρικό οξύ για να σχηματίσει νερό. Το προκύπτον διάλυμα είναι ουδέτερο, πράγμα που σημαίνει ότι έχει ίση συγκέντρωση ιόντων υδρογόνου και ιόντων υδροξειδίου.
Ένας άλλος τρόπος για να εξουδετερώσετε ένα οξύ είναι να χρησιμοποιήσετε έναν δείκτη οξέος-βάσης. Ένας δείκτης βάσης οξέος είναι μια ουσία που αλλάζει το χρώμα ανάλογα με το pH του διαλύματος. Το pH ενός διαλύματος είναι ένα μέτρο της οξύτητας ή της βασικότητάς του. Ένα ρΗ 7 είναι ουδέτερο, ένα ρΗ κάτω των 7 είναι όξινο και ένα ρΗ άνω των 7 είναι βασικό.
Όταν ένας δείκτης βάσης οξέος προστίθεται σε ένα όξινο διάλυμα, θα μετατρέψει ένα διαφορετικό χρώμα. Η αλλαγή χρώματος θα εξαρτηθεί από τον συγκεκριμένο δείκτη που χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα, η φαινολοφθαλεΐνη είναι ένας δείκτης οξέος βάσης που γίνεται ροζ όταν το ρΗ του διαλύματος είναι πάνω από 8.2. Εάν η φαινολοφθαλεΐνη προστεθεί σε ένα όξινο διάλυμα, θα παραμείνει άχρωμο.
Οι δείκτες βάσης οξέος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό του τελικού σημείου μιας αντίδρασης εξουδετέρωσης. Το τελικό σημείο μιας αντίδρασης εξουδετέρωσης είναι το σημείο στο οποίο το οξύ και η βάση έχουν προστεθεί σε στοιχειομετρικές ποσότητες, πράγμα που σημαίνει ότι όλο το οξύ έχει εξουδετερωθεί από τη βάση. Στο τελικό σημείο, το pH του διαλύματος θα είναι 7, το οποίο είναι ουδέτερο.
Για να χρησιμοποιήσετε έναν δείκτη βάσης οξέος για τον προσδιορισμό του τελικού σημείου μιας αντίδρασης εξουδετέρωσης, ο δείκτης προστίθεται στο όξινο διάλυμα πριν προστεθεί η βάση. Στη συνέχεια, η βάση προστίθεται αργά μέχρι να αλλάξει το χρώμα του δείκτη. Αυτό δείχνει ότι έχει επιτευχθεί το τελικό σημείο της αντίδρασης.
