Πώς είναι δυνατόν μια ένωση να έχει τόσο ιοντικούς όσο και ομοιοπολικούς δεσμούς;

Είναι δυνατόν μια ένωση να έχει τόσο ιοντικούς όσο και ομοιοπολικούς δεσμούς. Αυτός ο τύπος συγκόλλησης είναι γνωστός ως πολικός ομοιοπολικός δεσμός. Σε έναν πολικό ομοιοπολικό δεσμό, τα ηλεκτρόνια μοιράζονται άνισα μεταξύ των δύο ατόμων. Αυτό δημιουργεί ένα μερικό θετικό φορτίο σε ένα άτομο και ένα μερικό αρνητικό φορτίο από το άλλο άτομο. Ο ιοντικός χαρακτήρας ενός δεσμού καθορίζεται από τη διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα μεταξύ των δύο ατόμων. Όσο μεγαλύτερη είναι η διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα, τόσο πιο ιοντική θα είναι ο δεσμός.

Μερικά παραδείγματα ενώσεων με πολικούς ομοιοπολικούς δεσμούς περιλαμβάνουν:

* νερό (H2O) :Η διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα μεταξύ υδρογόνου και οξυγόνου είναι 1,4, η οποία είναι σημαντική. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο οξυγόνου στο νερό έχει μερικό αρνητικό φορτίο, ενώ τα άτομα υδρογόνου έχουν μερικό θετικό φορτίο.

* Χλωρίδιο υδρογόνου (HCl) :Η διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα μεταξύ υδρογόνου και χλωρίου είναι 0,9, η οποία είναι επίσης σημαντική. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο χλωρίου σε υδρογόνο έχει ένα μερικό αρνητικό φορτίο, ενώ το άτομο υδρογόνου έχει μερικό θετικό φορτίο.

* Χλωριούχο νάτριο (NaCl) :Η διαφορά στην ηλεκτροαρνητικότητα μεταξύ νατρίου και χλωρίου είναι 2,1, η οποία είναι πολύ μεγάλη. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο νατρίου σε χλωριούχο νάτριο έχει πολύ ισχυρό θετικό φορτίο, ενώ το άτομο χλωρίου έχει πολύ ισχυρό αρνητικό φορτίο.

Οι πολικοί ομοιοπολικοί δεσμοί είναι πολύ σημαντικοί στη χημεία. Είναι υπεύθυνοι για τις ιδιότητες πολλών διαφορετικών ενώσεων, συμπεριλαμβανομένου του νερού, των οξέων και των βάσεων.