Σε ποιες συνθήκες θα υπήρχε η συγκόλληση υδρογόνου;

Η δέσμευση υδρογόνου συμβαίνει όταν ένα άτομο υδρογόνου που συνδέεται ομοιοπολικά με ένα ηλεκτροαρνητικό άτομο (όπως Ν, Ο ή F) αλληλεπιδρά με ένα άλλο ηλεκτροαρνητικό άτομο. Το ηλεκτροαρνητικό άτομο προσελκύει το ηλεκτρονικό σύννεφο του δεσμού υδρογόνου, δημιουργώντας ένα μερικό θετικό φορτίο στο άτομο υδρογόνου και ένα μερικό αρνητικό φορτίο στο ηλεκτροαρνητικό άτομο. Αυτή η ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ του ατόμου υδρογόνου και του ηλεκτροαρνητικού ατόμου είναι αυτό που σχηματίζει τον δεσμό υδρογόνου.

Η δέσμευση υδρογόνου υπάρχει σε πολλά μόρια, συμπεριλαμβανομένων των υδάτων, των αλκοολών και των καρβοξυλικών οξέων. Είναι επίσης παρούσα σε πολλά βιολογικά μόρια, όπως πρωτεΐνες και νουκλεϊνικά οξέα. Η δέσμευση υδρογόνου είναι σημαντική για πολλές ιδιότητες των μορίων, συμπεριλαμβανομένης της διαλυτότητας, του σημείου βρασμού και του σημείου τήξης. Παίζει επίσης ρόλο στη δομή και τη λειτουργία των βιολογικών μορίων.

Οι συνθήκες που είναι απαραίτητες για τη σύνδεση υδρογόνου είναι:

- Η παρουσία ενός ηλεκτροαρνητικού ατόμου (n, o ή f)

- Ένας ομοιοπολικός δεσμός μεταξύ του ατόμου υδρογόνου και του ηλεκτροαρνητικού ατόμου

- Ένα μοναδικό ζεύγος ηλεκτρονίων στο ηλεκτροαρνητικό άτομο που μπορεί να αλληλεπιδράσει με το άτομο υδρογόνου

Η δέσμευση υδρογόνου είναι επίσης πιο πιθανό να συμβεί σε μόρια που είναι πολικά, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν ένα μερικό θετικό φορτίο στο ένα άκρο και ένα μερικό αρνητικό φορτίο στο άλλο άκρο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι μερριές χρεώσεις συμβάλλουν στην προσέλκυση του ατόμου υδρογόνου και του ηλεκτροαρνητικού ατόμου ο ένας προς το άλλο.