Είναι αλήθεια ότι η εξουδετέρωση ακυρώνει τις ιδιότητες ενός οξέος και μιας βάσης;

Όταν ένα οξύ και μια βάση αντιδρούν σε στοιχειομετρικές ποσότητες, το προκύπτον διάλυμα είναι ουδέτερο, που σημαίνει ότι έχει ρΗ 7. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα ιόντα υδρογόνου (Η+) από το οξύ και τα ιόντα υδροξειδίου (ΟΗ-)

Ωστόσο, δεν είναι ακριβές να πούμε ότι η εξουδετέρωση ακυρώνει πλήρως τις ιδιότητες ενός οξέος και μιας βάσης. Ενώ το προκύπτον διάλυμα μπορεί να είναι ουδέτερο, οι αρχικές ιδιότητες του οξέος και της βάσης μπορούν ακόμα να παρατηρηθούν εάν προστεθεί πρόσθετο οξύ ή βάση.

Για παράδειγμα, εάν ένα ισχυρό οξύ προστεθεί σε ένα εξουδετερωμένο διάλυμα, το ρΗ θα μειωθεί και το διάλυμα θα γίνει και πάλι όξινο. Ομοίως, εάν μια ισχυρή βάση προστεθεί σε μια εξουδετερωμένη λύση, το pH θα αυξηθεί και η λύση θα γίνει και πάλι βασική.

Επομένως, ενώ η εξουδετέρωση μπορεί να παράγει ένα ουδέτερο διάλυμα, δεν εξαλείφει πλήρως τις ιδιότητες του αρχικού οξέος και της βάσης.