Πώς προκαλεί η δέσμευση υδρογόνου;

Η δέσμευση υδρογόνου είναι μια ισχυρή αλληλεπίδραση διπολικού-διπολικού που συμβαίνει μεταξύ ενός ατόμου υδρογόνου που συνδέεται ομοιοπολικά με ένα ηλεκτροαρνητικό άτομο (όπως Ν, Ο ή F) και ένα άλλο ηλεκτροαρνητικό άτομο. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις δημιουργούν μια ηλεκτροστατική έλξη μεταξύ των μορίων, προκαλώντας τους να κολλήσουν μαζί και να σχηματίσουν ένα πιο ιξώδες υγρό.

Όσο ισχυρότεροι είναι οι δεσμοί υδρογόνου, τόσο πιο ιξώδες θα είναι το υγρό. Για παράδειγμα, το νερό είναι ένα σχετικά ιξώδες υγρό λόγω των ισχυρών δεσμών υδρογόνου μεταξύ των μορίων του νερού. Αντίθετα, η αιθανόλη είναι λιγότερο ιξώδες υγρό επειδή οι δεσμοί υδρογόνου μεταξύ των μορίων αιθανόλης είναι ασθενέστεροι.

Το ιξώδες ενός υγρού εξαρτάται επίσης από τη θερμοκρασία του. Καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία ενός υγρού, η κινητική ενέργεια των μορίων αυξάνεται, προκαλώντας τους να κινούνται πιο γρήγορα και να σπάσουν τους δεσμούς υδρογόνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ιξώδους.

Για παράδειγμα, το νερό είναι πιο ιξώδες σε θερμοκρασία δωματίου από ό, τι σε υψηλότερες θερμοκρασίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι δεσμοί υδρογόνου μεταξύ των μορίων του νερού είναι ισχυρότεροι σε θερμοκρασία δωματίου, προκαλώντας το υγρό να ρέει πιο αργά.