Τι είναι η αποσύνθεση της συγκόλλησης;

Η αποσύνθεση συγκόλλησης περιγράφει τη μείωση της αντίστασης ή της ανθεκτικότητας στη διάβρωση στη γραμμή σύντηξης συγκόλλησης. Η αποσύνθεση συγκόλλησης συνδέεται με το σχηματισμό καρβιδίων χρώματος λόγω μετανάστευσης άνθρακα που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εκτεταμένης θέρμανσης στην περιοχή θερμοκρασίας 450-950 ° C (840-1740 ° F).

Αυτά τα καρβίδια συχνά σχηματίζονται ως συνεχή δίκτυα εντός της μικροδομής, εξαντλώντας τη γύρω περιοχή του χρωμίου και συμβιβάζοντας σοβαρά την αντοχή στη διάβρωση και την ολκιμότητα.

Τα υλικά που είναι ευαίσθητα σε αποσύνθεση συγκόλλησης είναι συνήθως ωστενιτικά ανοξείδωτα χάλυβες και κράματα νικελίου που περιέχουν πάνω από 0,02% άνθρακα, καθώς και μέταλλα συγκόλλησης που χρησιμοποιούνται στην ένταξη αυτών των υλικών.

Παράγοντες που προωθούν τη φθορά της συγκόλλησης περιλαμβάνουν:

- Υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα στο βασικό υλικό ή μέταλλο συγκόλλησης

- Παρατεταμένη έκθεση σε αυξημένες θερμοκρασίες εντός της κρίσιμης θερμοκρασίας

- Ορισμένες μικροδομές, όπως δομές διπλής ή φερριτικής-ααρτινητικών, οι οποίες είναι πιο επιρρεπείς σε βροχοπτώσεις καρβιδίου

- Διαδικασίες συγκόλλησης που περιλαμβάνουν αργούς ρυθμούς ψύξης, όπως η συγκόλληση με μέταλλο αερίου (GMAW) ή η συγκόλληση του θωρακισμένου μεταλλικού τόξου (SMAW)

Για να μετριαστεί η αποσύνθεση της συγκόλλησης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αρκετές στρατηγικές, όπως:

- Επιλέγοντας μέταλλα πλήρωσης άνθρακα και υλικά βάσης

- Έλεγχος παραμέτρων συγκόλλησης για ελαχιστοποίηση των χρόνων εισόδου θερμότητας και ψύξης

- Εφαρμογή μετα-συγκολλητικών θεραπειών θερμικής