Γιατί το φάσμα IR ενός δείγματος που μολύνεται με νερό οδηγεί σε ένα λανθασμένο συμπέρασμα ότι η σύνθετη αλκοόλη ή η φαινόλη;
o-h Δονητή τεντώματος :
-Οι αλκοόλες και οι φαινόλες παρουσιάζουν μια ευρεία ζώνη δόνησης τεντών O-H στην περιοχή των 3200-3600 cm^-1.
-Το νερό δείχνει επίσης μια ευρεία ζώνη δόνησης που εκτείνεται γύρω από 3400 cm^-1.
Όταν το νερό υπάρχει ως μολυσματικός παράγοντας, η ισχυρή ζώνη τεντώματος O-H μπορεί να καλύψει ή να παρεμβαίνει στη ζώνη τεντώματος O-H από αλκοόλες ή φαινόλες, καθιστώντας δύσκολη την αναγνώριση της παρουσίας τους με ακρίβεια.
c-o Δόνηση τεντώματος :
-Οι αλκοόλες εμφανίζουν μια ζώνη δόνησης C-O στην περιοχή των 1050-1150 cm^-1.
-Οι φαινόλες παρουσιάζουν μια ζώνη δόνησης C-O σε ένα ελαφρώς υψηλότερο κύμα, συνήθως περίπου 1200-1300 cm^-1.
-Το νερό έχει μια αδύναμη ζώνη κραδασμών C-O κοντά στα 1650 cm^-1, η οποία δεν είναι συνήθως ένα εξέχον χαρακτηριστικό στο φάσμα IR.
Με την παρουσία μόλυνσης από το νερό, η ζώνη τεντώματος C-O του αλκοόλ ή της φαινόλης μπορεί να καλύπτεται ή να επισκιάζεται από την ισχυρότερη δόνηση του νερού. Αυτό μπορεί να καθιστά δύσκολο να εντοπιστούν η παρουσία αυτών των λειτουργικών ομάδων που βασίζονται αποκλειστικά στο φάσμα IR.
Επιπλέον, οι υδρατμοί στην ατμόσφαιρα μπορούν επίσης να συμβάλουν στην παρουσία μιας ευρείας ζώνης τεντώματος O-H περίπου 3400 cm^-1 στο φάσμα IR, περιπλέκοντας περαιτέρω την ανάλυση και ενδεχομένως οδηγώντας σε παρερμηνεία.
Για να επιτευχθεί μια ακριβέστερη ανάλυση, είναι ζωτικής σημασίας να εξεταστεί προσεκτικά το πλαίσιο του δείγματος, να εξαλείψει ή να ληφθεί υπόψη η παρουσία μόλυνσης από το νερό και να χρησιμοποιηθεί πρόσθετες αναλυτικές τεχνικές εάν είναι απαραίτητο για να επιβεβαιωθεί η ταυτότητα των λειτουργικών ομάδων που υπάρχουν στο δείγμα.