Ο καθαρός σίδηρος δεν χρησιμοποιείται για να κάνει σκεύη γιατί;
1. Μαλακότητα: Ο καθαρός σίδηρος έχει σχετικά χαμηλή σκληρότητα σε σύγκριση με άλλα μέταλλα που χρησιμοποιούνται συνήθως για τα μαγειρικά σκεύη. Μπορεί εύκολα να λυγίσει, να χαλαρώσει ή να παραμορφωθεί όταν υποβάλλεται σε δύναμη, καθιστώντας το λιγότερο ανθεκτικό και ευαίσθητο σε ζημιές.
2. Έλλειψη δύναμης: Ο καθαρός σίδηρος είναι σχετικά αδύναμος και στερείται της απαραίτητης δύναμης για να αντέξει τις ακαμψίες του μαγειρέματος. Είναι επιρρεπής σε ρωγμές ή σπάσιμο κάτω από άγχος, ειδικά όταν εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες.
3. Αντιδραστικότητα: Ο καθαρός σίδηρος είναι εξαιρετικά αντιδραστικός και εύκολα οξειδωμένος όταν εκτίθεται στον αέρα και την υγρασία. Αυτό σημαίνει ότι είναι επιρρεπές σε σκουριά, η οποία μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα και την ασφάλεια των τροφίμων. Η σκουριά μπορεί επίσης να μολύνει τα τρόφιμα με μεταλλικές γεύσεις και ενδεχομένως να απελευθερώσει επιβλαβή ιόντα σιδήρου.
4. Υψηλή συντήρηση: Για να αποφευχθεί η σκουριασμένη, τα καθαρά σίδερα μαγειρικά σκεύη απαιτούν τακτική και προσεκτική συντήρηση, συμπεριλαμβανομένης της συχνής καρυκεύματος με πετρέλαιο ή άλλες προστατευτικές επικαλύψεις. Αυτό προσθέτει επιπλέον προσπάθεια και χρόνο στη διαδικασία μαγειρέματος.
5. Κόστος-αποτελεσματικότητα: Η παραγωγή μαγειρικής από καθαρό σίδερο είναι γενικά πιο ακριβό σε σύγκριση με άλλα υλικά όπως ανοξείδωτο χάλυβα ή αλουμίνιο. Αυτά τα μέταλλα προσφέρουν καλύτερη ανθεκτικότητα, αντίσταση στη διάβρωση και συνολική αξία για τα χρήματα.
Ως εκ τούτου, λόγω της απαίτησης, η αδυναμία, η αντιδραστικότητα και οι απαιτήσεις συντήρησης, ο καθαρός σίδηρος δεν χρησιμοποιείται συνήθως στην κατασκευή μαγειρικών σκευών. Αντ 'αυτού, τα κράματα και άλλα μέταλλα, όπως ανοξείδωτο χάλυβα, χυτοσίδηρο ή αλουμίνιο, προτιμώνται για τις ανώτερες ιδιότητές τους και τα πρακτικά οφέλη.
