Πώς το ιξώδες των υγρών ποικίλλει ανάλογα με την πίεση;

Το ιξώδες των υγρών γενικά μειώνεται με την αύξηση της πίεσης. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η αυξημένη πίεση αναγκάζει τα μόρια πιο κοντά, επιτρέποντάς τους να ρέουν πέρα ​​από το ένα το άλλο πιο εύκολα και να μειώσουν την αντίσταση στη ροή. Η μείωση του ιξώδους με την αύξηση της πίεσης είναι πιο έντονη για υγρά με υψηλό αρχικό ιξώδες.

Η αντίστροφη σχέση μεταξύ ιξώδους και πίεσης μπορεί να εξηγηθεί από τη μοριακή δομή των υγρών. Τα υγρά αποτελούνται από μόρια που συγκρατούνται από διαμοριακές δυνάμεις, όπως οι δυνάμεις van der Waals, οι δεσμοί υδρογόνου ή οι ιοντικοί δεσμοί. Όταν η πίεση εφαρμόζεται σε ένα υγρό, οι διαμοριακές δυνάμεις μεταξύ των μορίων γίνονται ισχυρότερες, προκαλώντας τους να συσκευάσουν πιο στενά μαζί και να μειώσουν τον διαθέσιμο χώρο για να μετακινηθούν ο ένας στον άλλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του ιξώδους του υγρού.

Ο ρυθμός με τον οποίο μειώνεται το ιξώδες με την αύξηση της πίεσης ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του υγρού και τη θερμοκρασία. Για τα περισσότερα υγρά, η μείωση του ιξώδους με πίεση είναι πιο σημαντική σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι διαμοριακές δυνάμεις μεταξύ των μορίων είναι ισχυρότερες σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, καθιστώντας τις πιο ανθεκτικές στις επιδράσεις της πίεσης.

Συνοπτικά, το ιξώδες των υγρών γενικά μειώνεται με την αύξηση της πίεσης λόγω της στενότερης συσκευασίας των μορίων και της μειωμένης αντίστασης στη ροή. Ωστόσο, ο ρυθμός μείωσης του ιξώδους με πίεση εξαρτάται από το συγκεκριμένο υγρό και τη θερμοκρασία.