Τι αποτέλεσμα έχει το διοξείδιο του θείου στα κτίρια;
1. Σχηματισμός όξινης βροχής:
- Οι εκπομπές διοξειδίου του θείου αλληλεπιδρούν με υδρατμούς και οξυγόνο στην ατμόσφαιρα για να σχηματίσουν όξινες ενώσεις.
- Αυτές οι όξινες ενώσεις (θειικό οξύ και θειώδες οξύ) συμβάλλουν στον σχηματισμό όξινης βροχής.
2. Αντίδραση με δομικά υλικά:
- Η όξινη φύση του διοξειδίου του θείου και της όξινης βροχής προκαλεί άμεσες χημικές αντιδράσεις με δομικά υλικά.
- Αντιδρά με το ασβεστόλιθο (ανθρακικό ασβέστιο) και το μάρμαρο (ανθρακικό ασβέστιο-μαγνητικό ασβέστιο) αντιδρούν με οξέα, οδηγώντας στη διάλυση των ορυκτών.
3. Διάβρωση και καιρικές συνθήκες:
- Η χημική αντίδραση έχει ως αποτέλεσμα τη διάβρωση και τις καιρικές συνθήκες αυτών των υλικών, προκαλώντας επιφανειακές επιφάνειες και τραχιά.
- Με την πάροδο του χρόνου, αυτό αποδυναμώνει τη δομή και οδηγεί σε επιδείνωση και αποσύνθεση του εξωτερικού του κτιρίου.
4. Αποχρωματισμός:
- Το διοξείδιο του θείου μπορεί επίσης να προκαλέσει αποχρωματισμό των επιφανειών των κτιρίων.
- Η αντίδραση μεταξύ του διοξειδίου του θείου και της υγρασίας σχηματίζει θειικά, τα οποία εμφανίζονται ως σκούρες κρούστες ή λεκέδες στην κατασκευή προσόψεων.
5. Δομική βλάβη:
- Σε ακραίες περιπτώσεις, η συνεχιζόμενη έκθεση σε διοξείδιο του θείου μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή δομική βλάβη.
- Η εξασθενημένη πέτρα και το κονίαμα μπορεί να καταρρεύσει και να σπάσει, θέτοντας σε κίνδυνο τη σταθερότητα και την ασφάλεια του κτιρίου.
Η επίδραση του διοξειδίου του θείου στα κτίρια ποικίλλει με βάση διάφορους παράγοντες όπως η συγκέντρωση του αερίου, ο τύπος και η σύνθεση των δομικών υλικών και οι επικρατούσες κλιματικές συνθήκες στην περιοχή. Παρ 'όλα αυτά, παραμένει μια σημαντική ανησυχία για τη διατήρηση των ιστορικών μνημείων, των χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς και των αρχιτεκτονικών ορόσημων παγκοσμίως.
