Pluvial Lakes

Η λέξη "pluvial" είναι λατινική για τη λέξη βροχή. Ως εκ τούτου, μια πλουβιακή λίμνη θεωρείται συχνά ως μια πρώην μεγάλη λίμνη που δημιουργήθηκε από υπερβολική βροχή σε συνδυασμό με μικρή εξάτμιση. Στη γεωγραφία, ωστόσο, η παρουσία μιας αρχαίας πλουβιακής λίμνης ή των υπολειμμάτων της αντιπροσωπεύει μια περίοδο κατά την οποία το κλίμα του κόσμου ήταν πολύ διαφορετικό από τις σημερινές συνθήκες. Ιστορικά, τέτοιες μετατοπίσεις μετέτρεψαν τις άνυδρες περιοχές σε μέρη με εξαιρετικά υγρές συνθήκες. Υπάρχουν επίσης σημερινές πλουβιακές λίμνες που δείχνουν τη σημασία των διαφόρων καιρικών σχημάτων σε μια τοποθεσία.

Εκτός από το ότι αναφέρονται ως πλουβιακές λίμνες, οι αρχαίες λίμνες που σχετίζονται με πρώην υγρές περιόδους εντάσσονται μερικές φορές στην κατηγορία των παλαιολάκων.

Σχηματισμός Πλούβιων Λιμνών

Η μελέτη των πλουβιακών λιμνών σήμερα συνδέεται κυρίως με αυτή των εποχών των παγετώνων και των παγετώνων, καθώς οι αρχαίες λίμνες έχουν αφήσει ξεχωριστά χαρακτηριστικά εδάφους. Οι πιο εξέχουσες και καλά μελετημένες από αυτές τις λίμνες σχετίζονται συνήθως με την τελευταία περίοδο των παγετώνων, καθώς αυτή είναι η εποχή που πιστεύεται ότι σχηματίστηκαν.

Οι περισσότερες από αυτές τις λίμνες σχηματίστηκαν σε ξηρές τοποθεσίες όπου αρχικά δεν υπήρχε αρκετή βροχή και χιόνι στο βουνό για να δημιουργηθεί ένα σύστημα αποστράγγισης με ποτάμια και λίμνες. Καθώς το κλίμα ψύχθηκε στη συνέχεια με την έναρξη της κλιματικής αλλαγής, αυτές οι ξηρές τοποθεσίες έγιναν υγρές λόγω των διαφορετικών ροών αέρα που προκλήθηκαν από τα μεγάλα ηπειρωτικά στρώματα πάγου και τα καιρικά τους μοτίβα. Με περισσότερες βροχοπτώσεις, η απορροή των ρεμάτων αυξήθηκε και άρχισε να γεμίζει τις λεκάνες στις πρώην ξηρές περιοχές.

Με την πάροδο του χρόνου, καθώς έγινε διαθέσιμο περισσότερο νερό με την αυξημένη υγρασία, οι λίμνες μεγεθύνθηκαν και εξαπλώθηκαν σε μέρη με χαμηλότερα υψόμετρα δημιουργώντας τεράστιες πλουβιακές λίμνες.

Συρρίκνωση των Πλούβιων Λιμνών

Ακριβώς όπως οι πλουβιακές λίμνες δημιουργούνται από τις κλιματικές διακυμάνσεις, καταστρέφονται επίσης από αυτές με την πάροδο του χρόνου. Για παράδειγμα, καθώς ξεκίνησε η εποχή του Ολόκαινου μετά την άνοδο των τελευταίων παγετώνων οι θερμοκρασίες σε όλο τον κόσμο. Ως αποτέλεσμα, τα ηπειρωτικά στρώματα πάγου έλιωσαν, προκαλώντας και πάλι μια μετατόπιση των παγκόσμιων καιρικών συνθηκών και καθιστώντας τις πρόσφατα υγρές περιοχές και πάλι άνυδρες.

Αυτή η περίοδος μικρής βροχόπτωσης προκάλεσε πτώση των επιπέδων του νερού στις πλουβιακές λίμνες. Τέτοιες λίμνες είναι συνήθως ενδορροϊκές, δηλαδή είναι μια κλειστή λεκάνη απορροής που συγκρατεί τις βροχοπτώσεις και την απορροή της αλλά δεν έχει έξοδο απορροής. Επομένως, χωρίς ένα εξελιγμένο σύστημα αποστράγγισης και χωρίς εισερχόμενο νερό, οι λίμνες άρχισαν να εξατμίζονται σταδιακά στις ξηρές, ζεστές συνθήκες που συνήθως βρίσκονταν στις τοποθεσίες τους.

Μερικές από τις σημερινές Πλούβιες Λίμνες

Αν και οι πιο διάσημες από τις σημερινές πλουβιακές λίμνες είναι σημαντικά μικρότερες από ό,τι ήταν παλαιότερα λόγω της έλλειψης βροχοπτώσεων, τα απομεινάρια τους αποτελούν σημαντικές πτυχές πολλών τοπίων σε όλο τον κόσμο.

Η περιοχή Great Basin των Ηνωμένων Πολιτειών είναι διάσημη για τα ερείπια δύο μεγάλων πλουβιακών λιμνών -- των λιμνών Bonneville και Lahontan. Η λίμνη Bonneville (χάρτης της πρώην λίμνης Bonneville) κάποτε κάλυπτε σχεδόν όλη τη Γιούτα καθώς και τμήματα του Αϊντάχο και της Νεβάδα. Δημιουργήθηκε πριν από περίπου 32.000 χρόνια και διήρκεσε μέχρι πριν από περίπου 16.800 χρόνια.

Ο θάνατος της λίμνης Bonneville ήρθε με μειωμένες βροχοπτώσεις και εξάτμιση, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του νερού της χάθηκε καθώς υπερχείλισε μέσω του Red Rock Pass στο Αϊντάχο, αφού ο ποταμός Bear εκτράπηκε στη λίμνη Bonneville μετά από ροές λάβας στην περιοχή. Ωστόσο, όσο περνούσε η ώρα και έπεφτε λίγη βροχή σε ό,τι είχε απομείνει από τη λίμνη, συνέχισε να συρρικνώνεται. Το Great Salt Lake και το Bonneville Salt Flats είναι τα μεγαλύτερα εναπομείναντα τμήματα της λίμνης Bonneville σήμερα.

Η λίμνη Lahontan (χάρτης της πρώην λίμνης Lahontan) είναι μια πλουβιακή λίμνη που κάλυπτε σχεδόν όλη τη βορειοδυτική Νεβάδα καθώς και τμήματα της βορειοανατολικής Καλιφόρνια και του νότιου Όρεγκον. Στην ακμή του πριν από περίπου 12.700 χρόνια, κάλυψε περίπου 8.500 τετραγωνικά μίλια (22.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα).

Όπως και η λίμνη Bonneville, τα νερά της λίμνης Lahontan άρχισαν σταδιακά να εξατμίζονται με αποτέλεσμα τη μείωση της στάθμης της λίμνης με την πάροδο του χρόνου. Σήμερα, οι μόνες λίμνες που έχουν απομείνει είναι η Pyramid Lake και η Walker Lake, και οι δύο βρίσκονται στη Νεβάδα. Τα υπόλοιπα απομεινάρια της λίμνης αποτελούνται από ξηρές πλαγιές και βραχώδεις σχηματισμούς όπου βρισκόταν η αρχαία ακτογραμμή.

Εκτός από αυτές τις αρχαίες πλουβιακές λίμνες, πολλές λίμνες εξακολουθούν να υπάρχουν σε όλο τον κόσμο σήμερα και εξαρτώνται από τα μοτίβα βροχοπτώσεων μιας περιοχής. Η λίμνη Eyre στη Νότια Αυστραλία είναι μία. Κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, τμήματα του λεκανοπεδίου Eyre είναι ξηρά playa, αλλά όταν αρχίζει η περίοδος των βροχών, τα κοντινά ποτάμια ρέουν προς τη λεκάνη, αυξάνοντας το μέγεθος και το βάθος της λίμνης. Αυτό όμως εξαρτάται από τις εποχιακές διακυμάνσεις του μουσώνα και μερικά χρόνια η λίμνη μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη και βαθύτερη από άλλες.

Οι σημερινές πλουβιακές λίμνες αντιπροσωπεύουν τη σημασία των μοτίβων βροχοπτώσεων και τη διαθεσιμότητα νερού για μια τοποθεσία. ενώ τα ερείπια αρχαίων λιμνών δείχνουν πώς μια αλλαγή τέτοιων μοτίβων μπορεί να αλλάξει μια περιοχή. Ανεξάρτητα από το αν μια πλουβιακή λίμνη είναι αρχαία ή εξακολουθεί να υπάρχει σήμερα, ωστόσο, αποτελούν σημαντικά στοιχεία του τοπίου μιας περιοχής και θα παραμείνουν έτσι όσο συνεχίζουν να σχηματίζονται και αργότερα να εξαφανίζονται.