Οι πρωτοβουλίες αναγέννησης υπό την ηγεσία της κοινότητας μπορούν να ανακουφίσουν τη φτώχεια των καυσίμων
Σε ανεπτυγμένες χώρες που χαρακτηρίζονται από εύκρατα κλίματα, ένα νοικοκυριό θεωρείται ότι βιώνει «φτώχεια καυσίμων» όταν δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά να διατηρήσει μια άνετη θερμοκρασία στο σπίτι με λογικό κόστος. Η φτώχεια των καυσίμων θεωρείται ζήτημα κοινωνικής ανισότητας και αδικίας και έχει γίνει ένα ζήτημα πολιτικής και υγείας. Η ζωή σε κρύα, υγρά σπίτια μπορεί να έχει επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία του αναπνευστικού και σε άλλες σωματικές παθήσεις. συνδέεται με υπερβολική θνησιμότητα το χειμώνα και έχει επιπτώσεις στην ψυχική ευεξία εκτός από μια ποικιλία κοινωνικών ασθενειών.
Η Βόρεια Ιρλανδία είναι μια περιοχή του Ηνωμένου Βασιλείου με το υψηλότερο ποσοστό νοικοκυριών φτωχών σε καύσιμα, όπου το 42% των νοικοκυριών ξοδεύουν περισσότερο από το ένα δέκατο του εισοδήματός τους σε ενεργειακές δαπάνες. Το κλίμα είναι δροσερό, τα εισοδήματα είναι σχετικά χαμηλότερα και το δίκτυο φυσικού αερίου είναι υπανάπτυκτο, με αποτέλεσμα την εξάρτηση από πιο δαπανηρές πηγές θερμότητας όπως το πετρέλαιο, τα στερεά καύσιμα και η ηλεκτρική ενέργεια. Η φτώχεια των καυσίμων μπορεί να συγκεντρώνεται ιδιαίτερα σε υποβαθμισμένες γειτονιές λόγω της κακής ποιότητας κατοικιών και του οικονομικού μειονεκτήματος.
Η Βόρεια Ιρλανδία έχει επίσης μια μοναδική ιστορική κληρονομιά τριάντα ετών εμφύλιων αναταραχών και σεχταριστικής βίας, μια περίοδο γνωστή ως «Τα προβλήματα», που χρονολογείται από το 1968 έως την ειρηνευτική συμφωνία το 1998. Ορισμένες γειτονιές συνεχίζουν να φέρουν τα σημάδια ενός ταραγμένου παρελθόντος. Για να αναζωογονηθούν οι περιβαλλοντικές συνθήκες και να βελτιωθούν οι προοπτικές και το βιοτικό επίπεδο σε τριάντα έξι από τις πιο μειονεκτούσες γειτονιές της Βόρειας Ιρλανδίας, ξεκίνησε μια σημαντική πολιτική αστικής ανάπλασης το 2003. Η «Ανανέωση της Γειτονιάς» περιλάμβανε τον εντοπισμό συναφών θεμάτων σε περιοχές που προορίζονταν για χρηματοδότηση παρέμβασης . Αυτοί οι στόχοι επρόκειτο να αντιμετωπιστούν σε χρονικό διάστημα 7 έως 10 ετών, υπό την ηγεσία της τοπικής κοινότητας και με διευκόλυνση από θεσμικούς φορείς.
Η αντιμετώπιση της φτώχειας των καυσίμων ήταν προτεραιότητα για πολλούς τομείς παρέμβασης. Υπάρχει ένας αριθμός καναλιών μέσω των οποίων η πολύπλευρη αναγέννηση μειονεκτικών γειτονιών αναμενόταν να επηρεάσει τη φτώχεια καυσίμων. Η Ανανέωση της Γειτονιάς υποστήριξε τον σχεδιασμό και την κατασκευή νέων, ενεργειακά αποδοτικών κατοικιών. Οι κοινοτικές ομάδες υποστήριξαν κυβερνητικά προγράμματα για την αναβάθμιση της αποδοτικότητας του υπάρχοντος οικιστικού αποθέματος μέσω μετασκευών και προώθησαν την ευαισθητοποίηση σχετικά με τα φθηνότερα καύσιμα και τις τοπικές λέσχες αγοράς πετρελαίου. Η πολιτική προσπάθησε επίσης να ενισχύσει την οικονομική τύχη και τα εισοδήματα των κατοίκων βελτιώνοντας την εκπαίδευση, τις δεξιότητες, την κατάρτιση και τις ευκαιρίες απασχόλησης. Τα τοπικά συμβουλευτικά κέντρα περιλάμβαναν υπηρεσίες που παρείχαν καθοδήγηση σχετικά με τη διαχείριση χρημάτων, την επιλεξιμότητα για κρατικά επιδόματα πρόνοιας και συμβουλές για το χρέος.
Ερευνητές στο Queen's University του Μπέλφαστ αξιολόγησαν την επίδραση της Ανανέωσης Γειτονιάς στη φτώχεια των καυσίμων. Η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα από δύο πηγές διαχρονικής έρευνας (The British Household Panel Survey, που αντικαταστάθηκε από την Understanding Society). Αυτά κατέγραψαν τα εισοδήματα των νοικοκυριών και τις ετήσιες δαπάνες για καύσιμα. Επινοήθηκε ένας δείκτης φτώχειας καυσίμων, προσδιορίζοντας εκείνους τους ερωτηθέντες που ξοδεύουν περισσότερο από το 10% του ετήσιου εισοδήματός τους σε καύσιμα.
Πριν από την εισαγωγή της πολιτικής, το 2001, το ένα τέταρτο των ερωτηθέντων στην έρευνα (24,5%) που ζούσαν σε περιοχές ανανέωσης γειτονιών ήταν φτωχοί σε καύσιμα σύμφωνα με αυτό το μέτρο. Για τους ερωτηθέντες σε όλες τις άλλες περιοχές της Βόρειας Ιρλανδίας, το 15,6% των ερωτηθέντων ήταν φτωχοί σε καύσιμα. Η ερευνητική ομάδα συνέκρινε περιοχές παρέμβασης με ορισμένες ομάδες ελέγχου που δεν έλαβαν βοήθεια πολιτικής, λαμβάνοντας υπόψη σημαντικά χαρακτηριστικά των ερωτηθέντων και των σπιτιών τους, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικοοικονομικών, των κατοικιών και των τύπων καυσίμων.
Κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας εφαρμογής της πολιτικής (2003-2012), η φτώχεια στα καύσιμα εκτιμήθηκε ότι θα μειωθεί κατά 3% στους τομείς της πολιτικής σε σύγκριση με την υπόλοιπη Βόρεια Ιρλανδία. Σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου ερωτηθέντων που ζούσαν σε παρόμοια υποβαθμισμένες περιοχές που δεν έλαβαν χρηματοδότηση, η μείωση της φτώχειας στα καύσιμα υπολογίστηκε σε 4,7%. Διαπιστώθηκε ότι η πολιτική ωφελούσε ορισμένες ευάλωτες ομάδες, όπως τους φτωχότερους μορφωμένους ερωτηθέντες, αυτούς που λαμβάνουν κρατικά επιδόματα και τους συνταξιούχους. Αν και τα κέρδη της πολιτικής μπορεί να θεωρηθούν μέτρια, αυτά δεν ήταν ασήμαντα δεδομένου ότι η πολιτική λειτούργησε σε μια δύσκολη οικονομική περίοδο.
Τα προγράμματα αναγέννησης που είναι ολιστικά στην προσέγγισή τους για τα κοινωνικά και οικονομικά μειονεκτήματα μπορούν να παρέχουν συμπληρωματικά μέσα για την αντιμετώπιση της καυσίμου ένδειας όπου λειτουργούν παράλληλα με συγκεκριμένες πολιτικές για τη φτώχεια καυσίμων. Μπορούν να επιτευχθούν ευρύτερα οφέλη για τους κατοίκους που αντιμετωπίζουν μια ανακούφιση από τη φτώχεια καυσίμων, συμπεριλαμβανομένης της βελτίωσης της υγείας, της ευημερίας και της ποιότητας ζωής. Γενικότερα, η αντιμετώπιση της φτώχειας των καυσίμων έχει τη δυνατότητα να σώσει ζωές, να μειώσει τις πιέσεις στο σύστημα υγείας και μπορεί να συμβάλει στους κυβερνητικούς στόχους μετριασμού της κλιματικής αλλαγής.
Αυτά τα ευρήματα περιγράφονται στο άρθρο με τίτλο, Η επίδραση των πολιτικών αστικής ανάπλασης βάσει της περιοχής στη φτώχεια καυσίμων:Στοιχεία από ένα φυσικό πείραμα στη Βόρεια Ιρλανδία, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Energy Policy. Αυτή η εργασία διεξήχθη από τους Gretta Mohan, Alberto Longo και Frank Kee από το Queen's University Belfast.
Αναφορά:
- Η επίδραση των πολιτικών αστικής ανάπλασης με βάση την περιοχή στη φτώχεια καυσίμων:Στοιχεία από ένα φυσικό πείραμα στη Βόρεια Ιρλανδία. Mohan, Gretta; Longo, Alberto; Κι, Φρανκ. Στο:Energy Policy, Vol. 114, 03.2018, σελ. 609-618.
