Στρατηγικές που χρησιμοποιούν οι μητέρες της καμπουρφάλαινας καθώς οι γάμπες τους ωριμάζουν και μεγαλώνουν για να αποφύγουν την ανδρική παρενόχληση

Σε πολλά ζώα όπως τα ελάφια, τα πρόβατα και τα καριμπού στα οποία τα νεογνά παραμένουν εξαρτημένα από τη μητέρα τους μετά τη γέννησή τους, οι μητέρες συχνά διαχωρίζουν τον εαυτό τους και τους απογόνους τους σε ενδιαιτήματα που διαφέρουν από αυτά που χρησιμοποιούν όταν δεν έχουν απογόνους (Pack et al. 2018).

Τα κίνητρα που διέπουν τέτοιες αλλαγές μπορεί να κυμαίνονται από την αποφυγή αρπακτικών έως την προώθηση του δεσμού μητέρας-απογόνου έως την αποφυγή της ανδρικής παρενόχλησης. Οι καμπουροφάλαινες βρίσκονται σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου, έχουν ξεχωριστούς τόπους τροφής και αναπαραγωγής και υφίστανται μερικές από τις μεγαλύτερες μεταναστεύσεις από οποιοδήποτε είδος φαλαινών.

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι μητέρες φάλαινας με νεογέννητα μοσχάρια προτιμούν τα ρηχά νερά στις περιοχές αναπαραγωγής τους, με πρόσφατη έρευνα από τον Dr. Alison Craig και τους συνεργάτες του να δείχνει ότι αυτή φαίνεται να είναι μια τακτική που χρησιμοποιούν οι μητέρες για να αποφύγουν ενεργειακά δαπανηρές συναναστροφές με αρσενικά (Craig et. al. 2014). Ωστόσο, δεν είναι γνωστό πώς αυτή η προτίμηση ποικίλλει καθώς γερνάει και μεγαλώνει το μοσχάρι και εάν οι μητέρες, που έχουν λιγότερες πιθανότητες να έχουν ωορρηξία από τις γυναίκες χωρίς μόσχο, χρησιμοποιούν άλλες τακτικές για να αποφύγουν τα αρσενικά όταν βρίσκονται σε βαθύτερα νερά.

Ο Δρ Adam Pack από το Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Hilo μελετά τις φάλαινες του Βόρειου Ειρηνικού στα νησιά της Χαβάης, τις κύριες περιοχές αναπαραγωγής τους για περισσότερα από 20 χρόνια. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Pack μαζί με τους Dr. Ο Louis Herman και ο Scott Spitz ανέπτυξαν μια νέα τεχνική που ονομάζεται υποβρύχια βιντεογραμμετρία για τη μέτρηση των μεγεθών του σώματος των φαλαινών στη θάλασσα, καταγράφοντας ταυτόχρονα τη συμπεριφορά και τις κοινωνικές τους αλληλεπιδράσεις.

Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, ο Pack και οι συνεργάτες του έδειξαν ότι το μέγεθος του σώματος προσδίδει ένα πλεονέκτημα στις αρσενικές φάλαινες φυσητήρες όταν ανταγωνίζονται για θηλυκά (Spitz et al 2002), ότι τα μεγαλύτερα θηλυκά παράγουν μεγαλύτερα μοσχάρια και κατά συνέπεια προσελκύουν μεγαλύτερο αριθμό αρσενικών από τα μικρότερα θηλυκά (Pack et al. 2009), ότι τα ώριμα θηλυκά προτιμούν να συναναστρέφονται με τα μεγαλύτερα αρσενικά (Pack et al. 2012) και ότι τόσο τα ώριμα όσο και τα ανώριμα αρσενικά παράγουν μακριές σύνθετες φωνές που ονομάζονται «τραγούδι» (Herman et al. 2013).

Στην τελευταία τους εργασία, η ομάδα του Pack μέτρησε τα μήκη 96 μοσχαριών φυσητήρων σε νερά ανοιχτά του Μάουι της Χαβάης που κυμαίνονταν σε μέγεθος από 3,8-7,6 μέτρα (τα ενήλικα καμπούρια κυμαίνονται συνήθως από 13-15,5 μέτρα σε μήκος). Διαπίστωσαν ότι το βάθος του νερού που καταλαμβάνουν μια μητέρα και το μοσχάρι της σχετίζεται θετικά με το μέγεθος του μοσχαριού, επομένως τα μεμονωμένα θηλυκά τείνουν να βρίσκονται σε βαθύτερα νερά καθώς ωριμάζουν τα μοσχάρια τους. Για να το επιβεβαιώσει αυτό, η ομάδα εξέτασε επίσης τις προτιμήσεις ενδιαιτημάτων 72 ζευγών μητέρας-μοσχαριών που επανήλθαν σε διάφορα χρονικά διαστήματα μέσα σε μια περίοδο αναπαραγωγής. Διαπίστωσαν ότι το μέγεθος της αλλαγής του βάθους του νερού μεταξύ των αρχικών και των τελικών παρατηρήσεων ενός ζεύγους μητέρας-μοσχάρι αυξήθηκε σημαντικά με το μεσοδιάστημα επανεμφάνισής τους.

Δηλαδή, καθώς γερνούσε ένα μοσχάρι, είχε την τάση να βρίσκεται σε πιο βαθιά νερά με τη μητέρα του. Είναι ενδιαφέρον ότι η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι όταν τα ζευγάρια μητέρας-μοσχάρι βρίσκονταν σε βαθύτερα νερά, προτιμούσαν το τραχύ έδαφος του βυθού. Υποψιάζονται ότι αυτό το είδος εδάφους παρέχει περισσότερο «ακουστικό καμουφλάζ» από τα αρσενικά από ό,τι το επίπεδο έδαφος με την έννοια ότι τείνει να είναι πιο θορυβώδες όταν τσιμπάνε γαρίδες. Αυτό μπορεί να βοηθήσει τις μητέρες να αποφύγουν την παρενόχληση από τα αρσενικά που αναζητούν ευκαιρίες ζευγαρώματος, καθιστώντας λιγότερο πιθανό να ακουστούν να επικοινωνούν με τις γάμπες τους. Αυτό το τελευταίο κομμάτι είναι πολύ ενδιαφέρον καθώς μπορεί να υποδεικνύει μια στρατηγική που αναπτύχθηκε στις μητέρες για τον μετριασμό της ανδρικής παρενόχλησης ενώ προετοιμάζονται (σε ​​βαθύτερα νερά) για μετανάστευση πίσω στις περιοχές σίτισης.

Αυτά τα ευρήματα αναφέρονται στο περιοδικό Animal Behaviour  στο άρθρο “ Οι προτιμήσεις ενδιαιτημάτων από μεμονωμένες μητέρες φυσητού φαλαινών στις περιοχές αναπαραγωγής της Χαβάης ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και το μέγεθος των μοσχαριών τους "  από τον Adam A. Pack (University of Hawaii at Hilo and The Dolphin Institute), Louis M. Herman (University of Hawaii at Manoa and The Dolphin Institute), Alison S. Craig (Edinburgh Napier University), Scott S. Spitz (The Dolphin Institute), James O. Waterman (Liverpool John Moores University), Elia Y. K. Herman (The Dolphin Institute), Mark H. Deakos (Hawaii Association for Marine Education and Research), Siri Hakala (Επιστημονικό Κέντρο Αλιείας Νήσων Ειρηνικού, NOAA) και Carley Lowe (Πανεπιστήμιο της Χαβάης στο Hilo).

Αναφερόμενη βιβλιογραφία

• Craig, A. S., Herman, L. M., Pack, A. A., &Waterman, J. O. (2014). Διαχωρισμός ενδιαιτημάτων από θηλυκές φάλαινες στα ύδατα της Χαβάης:αποφυγή αρσενικών; Συμπεριφορά, 151, 613-631.
• Herman, L. M., Pack, A. A., Spitz, S. S., Herman, E. Y. K., Rose, K., Hakala, S. &Deakos, M. H. (2013). Τραγούδι Humpback Whale:  Ποιος τραγουδάει; Συμπεριφορική Οικολογία και Κοινωνιοβιολογία , 67 , 1653-1663.
• Pack, A. A., Herman, L. M., Craig, A., Spitz, A., Waterman, J., Herman, E., Deakos, M., Hakala, S. &Lowe, C. (2018). Προτιμήσεις βάθους και εδάφους βυθού των θηλυκών φαλαινών που προσδιορίζονται μεμονωμένα (Megaptera novaeanagliae ) σε σχέση με την αναπαραγωγική τους κατάσταση. Επιστήμη των Θαλάσσιων Θηλαστικών. DOI:10.1111/mms12495
• Pack, A. A., Herman, L. M., Craig, A., Spitz, A., Waterman, J., Herman, E., Deakos, M., Hakala, S. &Lowe, C. (2017). Οι προτιμήσεις ενδιαιτημάτων από μεμονωμένες μητέρες φυσητού φαλαινών στις περιοχές αναπαραγωγής της Χαβάης ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και το μέγεθος των μοσχαριών τους. Συμπεριφορά ζώων, 133, 131-144.
• Pack, A. A., Herman, L. M., Spitz, S. S., Craig, A. S., Hakala, S., Deakos, M. H., Herman, E. Y. K., Milette, A. J., Carroll, E., Levitt, S. Lowe, C. ( 2012). Συνδυασμός μεγεθών και διάκριση πιθανών συντρόφων από φάλαινες φυσητήρας στους χώρους αναπαραγωγής της Χαβάης. Συμπεριφορά ζώων, 84 , 983-993. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0003347212003326
• Pack, A. A., Herman, L. M., Spitz, S. S., Hakala, S., Deakos, M. H., &Herman, E. Y. K. (2009). Οι αρσενικές καμπουροφάλαινες στις χειμερινές περιοχές της Χαβάης συνδέονται κατά προτίμηση με μεγαλύτερα θηλυκά. Συμπεριφορά ζώων, 77 , 653-662.
• Spitz, S. S., Herman, L. M., Pack, A. A., &Deakos, M. H. (2002). Η σχέση του μεγέθους του σώματος των αρσενικών φαλαινών με τους κοινωνικούς τους ρόλους στη χειμερινή περιοχή της Χαβάης. Canadian Journal of Zoology, 80 , 1938-1947.