Υπάρχουν χελώνες χωρίς κέλυφος;

Ίσως αναρωτιέστε αν χελώνες χωρίς κοχύλια υπάρχει. Η απάντηση είναι ναι, αν και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις. Αν και μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το κέλυφος μιας χελώνας είναι σαν το κέλυφος ενός ερημίτη καβουριού και μπορεί να διαχωριστεί από το σώμα τους, το κέλυφος μιας χελώνας είναι μέρος του σώματός της και εκτός από σπάνια συμβάντα όπως γενετικές ανωμαλίες, μια χελώνα δεν θα έχει κέλυφος .

Αν και πιστεύεται ότι οι πρόγονοι των χελωνών μπορεί να μην είχαν κοχύλια, όλες οι σύγχρονες χελώνες έχουν κοχύλια. Το καβούκι ή το κέλυφος μιας χελώνας είναι μέρος του σώματος της χελώνας, που συνδέεται με τη ραχοκοκαλιά και την κοιλότητα του θώρακα. Περικλείει ζωτικά όργανα όπως το συκώτι, το στομάχι, τα νεφρά, την καρδιά και τα έντερα τους. Τα κοχύλια είναι κατασκευασμένα από πλάκες οστού.

Γενικά στοιχεία για τις χελώνες

Οι χελώνες είναι ψυχρόαιμα ζώα της τάξης των Testudines. Υπάρχουν 356 γνωστά είδη χελώνας που ζουν στον κόσμο σήμερα, αν και ορισμένα από αυτά τα είδη βρίσκονται σε κρίσιμο κίνδυνο. Μαζί με ορισμένα θηλαστικά, πουλιά και ερπετά, οι χελώνες ταξινομούνται ως αμνιώτες, μια κατηγορία σπονδυλωτών. Η μεγαλύτερη χελώνα στον κόσμο σήμερα είναι η δερμάτινη θαλάσσια χελώνα, η οποία μπορεί να ζυγίζει πάνω από 900 κιλά ή 2000 λίβρες. Μπορεί επίσης να φτάσει σε καμπύλο μήκος κελύφους περίπου 1,75 μέτρα ή 5,7 πόδια. Εν τω μεταξύ, η μικρότερη ζωντανή θαλάσσια χελώνα είναι η χελώνα με στίγματα, ζυγίζει μόνο περίπου 140 γραμμάρια ή 4,9 ουγγιές και έχει μήκος μόνο περίπου 8 εκατοστά ή 3,1 ίντσες.

Οι χελώνες είναι ικανές να ανασύρουν το επόμενο τους στο καβούκι τους και πώς το επιτυγχάνουν αυτό είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους οι επιστήμονες διαφοροποιούν τους διαφορετικούς τύπους χελωνών. Χελώνες της υποτάξεως κρυπτοδήρα ανασύρουν το κεφάλι τους κατευθείαν πίσω στο κέλυφός τους, ενώ εκείνα της υποκατηγορίας plurodira τραβήξτε το κεφάλι τους στο πλάι.

Οι χελώνες που περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στη στεριά έχουν τα μάτια τους τοποθετημένα μεταξύ του μπροστινού και των πλευρών του προσώπου τους, χρησιμοποιώντας τα για να κοιτάζουν προς τα κάτω τα αντικείμενα που βρίσκονται μπροστά τους. Εν τω μεταξύ, όσοι περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους σε υδάτινα σώματα, όπως οι θαλάσσιες χελώνες, μπορεί να έχουν τα μάτια τους πιο κοντά στην κορυφή του κεφαλιού τους.

Στοιχεία για το κέλυφος μιας χελώνας

Τα αληθινά κοχύλια χελώνας είναι κατασκευασμένα από κερατίνη και κόκαλο. Τόσο το σκελετικό όσο και το δερματικό οστό αποτελούν το κέλυφος μιας χελώνας. Η κορυφή του κελύφους αναφέρεται ως καβούκι. Εν τω μεταξύ, το κοιλιακό τμήμα του κελύφους αναφέρεται ως πλάστρον. Το καβούκι και το πλάστρο ενώνονται με μια περιοχή που ονομάζεται γέφυρα, η οποία συνδέεται με ένα αντηρίδιο που ενώνει τα δύο μισά μεταξύ τους.

Το καβούκι χωρίζεται σε 16 διαφορετικά τμήματα που ονομάζονται πληθυντικοί, με οκτώ σε κάθε πλευρά. Αυτά τα πληθυντικά τμήματα είναι κατασκευασμένα από δερματικό οστό και νευρώσεις. Η σπονδυλική στήλη και τα πλευρά συγχωνεύονται και συνδέονται με δερματικές πλάκες που βρίσκονται κάτω από το δέρμα της χελώνας. Το ίδιο το κέλυφος έχει ένα σκληρό εξωτερικό στρώμα κατασκευασμένο από λεπτές πλάκες, ανθεκτικές πλάκες που προστατεύουν το κέλυφος από την τυπική φθορά. Οι εξαιρέσεις σε αυτό είναι οι υδρόβιες χελώνες όπως οι δερμάτινες θαλάσσιες χελώνες και οι χελώνες με μαλακό κέλυφος. Αυτές οι συγκεκριμένες χελώνες στερούνται scutes.

Ενώ άλλα ζώα, όπως οι αρμαδίλλοι, έχουν επίσης προστατευτικά εξωτερικά κελύφη, αυτά τα κελύφη δεν συγχωνεύονται απευθείας στο πλευρικό κλουβί ή στη σπονδυλική στήλη. Ως αποτέλεσμα, ζώα όπως ο αρμαδίλλος μπορούν να κινούν ελεύθερα τα πλευρά τους μέσα στο κέλυφος. Αντίθετα, το καβούκι μιας χελώνας είναι συνδεδεμένο με τα πλευρά και τους σπονδύλους.

Η κάτω πλευρά του κελύφους της χελώνας, η κοιλιακή επιφάνεια, αναφέρεται ως πλάστρον. Εδώ υπάρχουν τόσο οπίσθια όσο και πρόσθια αντηρίδες γέφυρας που στερεώνονται στη γέφυρα του κελύφους και ως εκ τούτου συνδέονται με το καβούκι. Το plastron μιας χελώνας έχει εννέα διαφορετικά οστά που βρίσκονται στο πρόσθιο τμήμα και αυτά τα οστά θεωρούνται ομόλογα στη φύση με τα οστά της κλείδας που βρίσκονται σε τετράποδα εκτός από τις χελώνες. Τα άλλα οστά στο πλάστρον θεωρούνται ομόλογα με τις κοιλιακές νευρώσεις.

Θεωρείται ότι το πλαστρόν εξελίχθηκε από το στέρνο των προγόνων των χελωνών και πράγματι εμβρυολογικές μελέτες έχουν βρει ότι οι μεταλλάξεις στην ανάπτυξη των πλευρών συχνά οδηγούν σε δυσμορφία του πλάστρου. Τα απολιθώματα προγονικών χελωνών δείχνουν ότι υπάρχουν χελώνες με πλήρως σχηματισμένα πλαστρόνια, ενώ οι προκάτοχοί τους εμφανίζουν ένα ενδιάμεσο πλαστρόν κατασκευασμένο από ζευγαρωμένα γαστρόνια, δερματικά οστά που βρίσκονται στο κοιλιακό τοίχωμα του σώματος ορισμένων ερπετών.

Πολλοί αμνιώτες επιτυγχάνουν την αναπνοή χαλαρώνοντας και συστέλλοντας τους μύες που είναι συνδεδεμένοι στο εσωτερικό πλευρικό κλωβό του ζώου, όπως οι κοιλιακοί μύες ή το διάφραγμα. Αυτή η συμπίεση και η διαστολή του τοιχώματος του σώματος βοηθά στην κίνηση του αέρα μέσα και έξω από τους πνεύμονες. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, τα πλευρά των chelonians είναι συνδεδεμένα με το καβούκι. Δεδομένου ότι το καβούκι δεν μπορεί να επεκταθεί, οι χελώνες έπρεπε να εξελίξουν διαφορετικές μεθόδους για την αναπνοή. Οι χελώνες έχουν μια μυϊκή σφεντόνα που συγχωνεύεται με το κέλυφος και συστέλλεται/χαλαρώνει για να αερίζει τους πνεύμονες, αντί να συστέλλονται και να επεκτείνουν τους ίδιους τους πνεύμονες, βασίζονται στη δύναμη αυτού του μυός, που τυλίγεται γύρω από τους πνεύμονες, για να τον αερίσει.

Το εξωτερικό κέλυφος μιας χελώνας είναι μέρος του δέρματός της και μπορεί κανείς να μπει στον πειρασμό να συμπεράνει ότι οι χελώνες λιώνουν σαν φίδια. Οι χελώνες μουχλιάζουν, αλλά ενώ τα φίδια λιώνουν λίγο ή πολύ μονομιάς, οι χελώνες λιώνουν συνεχώς, αφαιρώντας μικρά κομμάτια όλη την ώρα. Οι χελώνες θα ρίξουν επίσης το δέρμα τους, αλλά το νεκρό δέρμα της χελώνας συχνά συσσωρεύεται και δημιουργεί χοντρές πλάκες που παρέχουν επιπλέον προστασία στη χελώνα.

Πιστεύεται ότι οι πρόγονοι των χελωνών ζούσαν χωρίς σκληρά κοχύλια. Μια βλαστική χελώνα 220 εκατομμυρίων ετών ανακαλύφθηκε στην Κίνα και διέθετε ένα μερικώς σχηματισμένο ραχιαίο κέλυφος, που σημαίνει ότι η εξέλιξη του κελύφους της χελώνας πρέπει να είχε ξεκινήσει πριν από αυτό. Πράγματι, ένα ερπετό βλαστών 260 εκατομμυρίων ετών που ανακαλύφθηκε στη Νότια Αφρική φαίνεται να έχει το πρώιμο πλαίσιο ενός καβούκι. Αυτοί οι πρώιμοι πρόγονοι της χελώνας είχαν νευρώσεις που ήταν πολύ πιο πλατιές από άλλα πλάσματα εκείνη την εποχή και ήταν παραταγμένα σε διατομή.

Τα κοχύλια των χελωνών έχουν συνήθως σκούρο πράσινο, μαύρο ή καφέ χρώμα. Ωστόσο, ορισμένα είδη χελωνών έχουν πολύ πιο φωτεινά κοχύλια, συμπεριλαμβανομένων των κίτρινων, κόκκινων ή πορτοκαλί κοχυλιών. Οι χελώνες έχουν πιο βαριά κοχύλια από τις χελώνες επειδή είναι κυρίως χερσαίες. Από την άλλη πλευρά, οι χελώνες με μαλακό κέλυφος και οι υδρόβιες χελώνες έχουν ελαφρύτερα κοχύλια που τους επιτρέπουν να κολυμπούν γρηγορότερα και να είναι πιο ευδιάθετες.

Διαφορετικοί τύποι χελωνών

Θαλάσσιες χελώνες

Υπάρχουν επτά αναγνωρισμένα είδη θαλάσσιων χελωνών στον κόσμο. Η χελώνα καρέτα καρέτα, η χελώνα olive ridley, η χελώνα γεράκι, η χελώνα flatback, η πράσινη θαλάσσια χελώνα, η δερμάτινη θαλάσσια χελώνα και η θαλάσσια χελώνα Kemp's ridley. Όλα τα είδη της θαλάσσιας χελώνας, εκτός από τη δερματοχελώνα, ανήκουν στην οικογένεια Chelonidae. Η δερμάτινη θαλάσσια χελώνα ανήκει στην οικογένεια Dermochelyidae. Οι θαλάσσιες χελώνες βρίσκονται στους ωκεανούς σε όλο τον κόσμο εκτός από τα πολικά νερά. Η θαλάσσια χελώνα Kemps Ridley βρίσκεται μόνο κατά μήκος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ και του Κόλπου του Μεξικού, ενώ ο βιότοπος της επίπεδης θαλάσσιας χελώνας βρίσκεται μόνο στα ανοιχτά της βόρειας ακτής της Αυστραλίας.

Χελώνες λιμνών

Οι χελώνες λιμνών, που ονομάζονται επίσης ελώδεις χελώνες ή χελώνες, αποτελούνται από μια οικογένεια χελωνών που αποτελείται από 50 διαφορετικά είδη σε 10 γένη. Οι χελώνες της λίμνης έχουν μικρότερο κρανίο σε σύγκριση με άλλες χελώνες και το πάνω κέλυφός τους έχει μία ή δύο ράχες που βρίσκονται πάνω του. Οι υποοικογένειες των χελωνών λιμνών περιλαμβάνουν τις χελώνες κουτιού, τις στικτές χελώνες, τη ζωγραφισμένη χελώνα, τη χελώνα κοτόπουλου, τη φουρκέτα με ρόμβο και τις χελώνες πριονιού. Οι χελώνες της λίμνης ανήκουν στην οικογένεια Emydidae .

Χελώνες με μαλακό κέλυφος

Οι χελώνες Softshell είναι χελώνες γλυκού νερού που βρίσκονται στη Βόρεια Αμερική, την Ασία και την Αφρική. Οι χελώνες αναφέρονται ως χελώνες με μαλακό κέλυφος επειδή το καβούκι της χελώνας δεν έχει λέπια. Αντίθετα, το καβούκι μιας χελώνας με μαλακό κέλυφος είναι αρκετά εύκαμπτο και δερματώδες στην υφή. Αυτό το εύκαμπτο κέλυφος τους βοηθά να πλοηγούνται στον πυθμένα των λιμνών και να ανοίγουν το νερό πιο εύκολα. Οι χελώνες με μαλακό κέλυφος έχουν τρία πόδια με νύχια. Παραδείγματα χελωνών με μαλακό κέλυφος περιλαμβάνουν την ακανθώδη χελώνα με μαλακό κέλυφος, την ασιατική γιγάντια χελώνα με μαλακό κέλυφος, τη γιγάντια χελώνα με μαλακό κέλυφος Yangtze και τη μαύρη χελώνα με μαλακό κέλυφος.

Χελώνες που τσιμπάνε

Οι χελώνες που τσιμπούν ανήκουν στα chelyridae οικογένεια, και είναι γνωστοί για τα δυνατά σαγόνια τους. Εκτός από το φυτικό υλικό, οι χελώνες που τρώνε συχνά τρώνε πράγματα όπως μικρά ερπετά, βατράχια και ψάρια. Οι χελώνες είναι συνήθως η κορυφή της τροφικής αλυσίδας στο περιβάλλον τους, με λίγους φυσικούς θηρευτές. Ωστόσο, τα αυγά των χελωνών που τσιμπούν συχνά θηρεύονται από ζώα όπως οι αλεπούδες, οι παλούδες και τα κοράκια.

Χελώνα

Αν και δεν είναι αληθινές χελώνες, οι χελώνες σχετίζονται στενά με τις χελώνες, που βρίσκονται κάτω από την ίδια τάξη – την τάξη Testudines και την υποκατηγορία cryptodira. Τα είδη της χελώνας είναι γνωστά για τη μεγάλη τους ζωή και μπορούν να ζήσουν από 80 έως 150 ετών. Στην καθομιλουμένη, οι χελώνες θεωρείται ότι ζουν στη στεριά, ενώ οι χελώνες είναι πιο υδρόβιες στη φύση. Οι τύποι χελωνών περιλαμβάνουν τη γιγάντια χελώνα Aldabran, την αφρικανική χελώνα με σπιρούνι, τη βραζιλιάνικη γιγάντια χελώνα, τη γιγάντια χελώνα Santa Cruz, την ινδική αστεροειδή χελώνα και τη χελώνα Gopher.