Πόσο κοντά είναι πολύ κοντά; Η υδροφροκάρτιση για πρόσβαση σε δεξαμενές φυσικού αερίου θέτει κινδύνους επιφανειακά ύδατα
Ένας από τους πρωταρχικούς κινδύνους που σχετίζονται με την υδροφροκλήρωση είναι η δυνατότητα διαρροών ή διαρροών υγρών θραύσης, τα οποία μπορούν να μολύνουν τα επιφανειακά ύδατα. Αυτά τα υγρά περιέχουν μια ποικιλία χημικών ουσιών, μερικά από τα οποία μπορεί να είναι τοξικά, όπως το βενζόλιο, το τολουόλιο, το αιθυλοβενζόλιο και το ξυλένιο. Εάν αυτές οι χημικές ουσίες εισέλθουν σε επιφανειακά ύδατα, μπορούν να δημιουργήσουν κίνδυνο για την υγεία για τον άνθρωπο και την άγρια φύση.
Ένας άλλος κίνδυνος που σχετίζεται με την υδροφροκγκώνα είναι η δυνατότητα για λύματα να ξεφύγουν από την τοποθεσία πηγαδιών. Αυτό το απόβλητο, το οποίο περιέχει μια ποικιλία ρύπων, μπορεί επίσης να μολύνει τα επιφανειακά ύδατα. Επιπλέον, τα λύματα μπορούν επίσης να μολύνουν τα υδατικά υδατικά υδατικά, ανάλογα με την τοπική γεωλογία.
Προκειμένου να διαχειριστούν αυτούς τους κινδύνους, είναι σημαντικό να υπάρχουν ισχυροί κανονισμοί για να διασφαλιστεί ότι η υδροηλεκτρική ενέργεια διεξάγεται με ασφαλή τρόπο. Αυτό περιλαμβάνει την απαίτηση από τις εταιρείες να χρησιμοποιούν τον κατάλληλο εξοπλισμό και διαδικασίες για την πρόληψη διαρροών και διαρροών, καθώς και την απαίτηση τους να απορρίψουν σωστά τα λύματα. Λαμβάνοντας αυτές τις προφυλάξεις, μπορούμε να βοηθήσουμε στη μείωση των κινδύνων για τα επιφανειακά ύδατα που σχετίζονται με την υδροφροκγκώνα.
Ορισμένοι εμπειρογνώμονες έχουν υποδείξει ότι η υδροφροκάρτιση δεν πρέπει να επιτρέπεται σε μια ορισμένη απόσταση των επιφανειακών υδάτων προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί ο κίνδυνος μόλυνσης. Ωστόσο, δεν υπάρχει συναίνεση για το τι συνιστά ασφαλή απόσταση και αυτό μπορεί να ποικίλει ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες σε κάθε τοποθεσία.
