Πόσο χαμηλό μπορεί να πάει; Ο ήλιος βυθίζεται στο πιο ήσυχο ηλιακό ελάχιστο σε έναν αιώνα
Τα ηλιακά ελάχιστα χαρακτηρίζονται από μειωμένους αριθμούς ηλιακής κηλίδας, οι οποίες είναι σκοτεινές περιοχές στην επιφάνεια του ήλιου που υποδεικνύουν ισχυρή μαγνητική δραστηριότητα. Ο σημερινός ηλιακός ελάχιστος, ο καθορισμένος ηλιακός κύκλος 25, φαίνεται να είναι εξαιρετικά ήσυχος, με τον χαμηλότερο αριθμό ηλιακών κηλίδων που παρατηρήθηκαν σε περισσότερο από έναν αιώνα. Ο ήλιος παρέμεινε σχεδόν πεντακάθαρος για παρατεταμένες περιόδους σε όλο το 2019 και το 2020, οδηγώντας ορισμένους επιστήμονες να πιστεύουν ότι αυτό θα μπορούσε να είναι το πιο ήσυχο ηλιακό ελάχιστο από το ελάχιστο του Maunder τον 17ο αιώνα.
Το ελάχιστο Maunder ήταν μια παρατεταμένη περίοδος ελάχιστης ηλιακής δραστηριότητας που συνέπεσε με μια ασυνήθιστα κρύα περίοδο στη γη γνωστή ως η μικρή εποχή των παγετώνων. Ενώ οι επιστήμονες δεν αναμένουν ότι το σημερινό ηλιακό ελάχιστο θα έχει παρόμοιο αντίκτυπο στο κλίμα της Γης, μπορεί να επηρεάσει τον καιρό και τις δορυφορικές επιχειρήσεις. Λιγότερες ηλιακές κηλίδες και μειωμένη ακτινοβολία από το Corona του ήλιου οδηγούν σε ένα πιο ήσυχο περιβάλλον χώρου, μειώνοντας την εμφάνιση γεωμαγνητικών καταιγίδων που μπορούν να διαταράξουν τα ηλεκτρικά δίκτυα, τα συστήματα επικοινωνίας και τη δορυφορική πλοήγηση.
Παρά τους χαμηλούς αριθμούς των ηλιακών κηλίδων, η τρέχουσα έρευνα σε αυτό το εκτεταμένο ηλιακό ελάχιστο θα μπορούσε να ενημερώσει την κατανόησή μας για τις προηγούμενες περιόδους της ελάχιστης δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων και να παρέχει πληροφορίες για το μεταβαλλόμενο κλίμα της Γης μέσα στο χρόνο. Η συνεχής παρακολούθηση της δραστηριότητας του ήλιου παραμένει κρίσιμη για την ενίσχυση των ικανοτήτων μας για την πρόβλεψη και την άμβλυνση των επιπτώσεων του διαστημικού καιρού στη δορυφορική και την ηλεκτρονική και την καλύτερη κατανόηση των μακροπρόθεσμων αλλαγών στη συμπεριφορά του ήλιου.
