Γιατί ο επιστήμονας χωρίζει τη γη σε δύο σειρές στρώσεων;
1. Μηχανικά στρώματα :Αυτά τα στρώματα ορίζονται με βάση τις μηχανικές τους ιδιότητες, όπως η ακαμψία και η δύναμη. Περιλαμβάνουν:
- λιθόσφαιρα :Το εξώτατο άκαμπτο στρώμα της γης, το οποίο περιλαμβάνει την κρούστα και το ανώτατο τμήμα του μανδύα. Χωρίζεται σε τεκτονικές πλάκες που μετακινούνται πάνω από την ασθένεια.
- Αστνόσφαιρα :Ένα σχετικά αδύναμο και όλκιμο στρώμα του μανδύα που βρίσκεται κάτω από τη λιθόσφαιρα. Είναι υπεύθυνη για την κίνηση των τεκτονικών πλακών.
- mesosphere :Ένα άκαμπτο στρώμα του μανδύα που βρίσκεται κάτω από την ασθένεια.
- Εξωτερικός πυρήνας :Ένα υγρό στρώμα που αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο.
- Εσωτερικός πυρήνας :Ένα συμπαγές, πυκνό κέντρο της γης, που αποτελείται επίσης κυρίως από σίδηρο και νικέλιο.
2. Χημικά στρώματα :Αυτά τα στρώματα ορίζονται με βάση τη χημική τους σύνθεση. Περιλαμβάνουν:
- κρούστα :Το εξωτερικό στρώμα της γης, το οποίο αποτελείται από πυριγενή, μεταμορφωμένα και ιζηματογενή πετρώματα. Είναι σχετικά λεπτό, που κυμαίνεται από λίγα χιλιόμετρα έως δεκάδες χιλιόμετρα πάχους.
- μανδύα :Το πιο παχύτερο στρώμα της γης, που βρίσκεται ανάμεσα στον κρούστα και τον πυρήνα. Αποτελείται κυρίως από πυριτικά πετρώματα και είναι υπεύθυνο για το μεγαλύτερο μέρος του όγκου της Γης.
- πυρήνας :Το εσωτερικό στρώμα της γης, που αποτελείται κυρίως από σίδηρο και νικέλιο. Ο εξωτερικός πυρήνας είναι υγρός, ενώ ο εσωτερικός πυρήνας είναι σταθερός.
Διαιρώντας τη γη σε μηχανικά και χημικά στρώματα, οι επιστήμονες μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τη δομή, τη σύνθεση και τη δυναμική της. Αυτή η γνώση είναι ζωτικής σημασίας για τη μελέτη διαφόρων γεωλογικών φαινομένων, όπως η τεκτονική της πλάκας, οι σεισμοί, η ηφαιστειακή δραστηριότητα και η εξέλιξη της γης με την πάροδο του χρόνου.