Γιατί τα στρώματα του εδάφους ονομάζονται ορίζοντες;

Οι ορίζοντες του εδάφους ονομάζονται έτσι επειδή είναι παρόμοια με τα στρώματα του φλοιού της γης, τα οποία είναι επίσης γνωστά ως Horizons. Ακριβώς όπως η κρούστα της Γης χωρίζεται σε ξεχωριστά στρώματα με βάση τη σύνθεση και τα χαρακτηριστικά τους, το έδαφος χωρίζεται επίσης σε στρώματα που ονομάζονται ορίζοντες με βάση τις ιδιότητες και τη διάταξή τους.

Η έννοια των ορίζοντων του εδάφους εισήχθη από τον ρωσικό επιστήμονα Vasily Dokuchaev τον 19ο αιώνα. Παρατήρησε ότι τα εδάφη έχουν ξεχωριστά στρώματα που ποικίλλουν σε υφή, χρώμα, δομή και σύνθεση. Αυτά τα στρώματα σχηματίζονται ως αποτέλεσμα διαφόρων διεργασιών σχηματισμού εδάφους, όπως και οι καιρικές συνθήκες, η έκπλυση, η εναπόθεση και η βιολογική δραστηριότητα.

Οι ορίζοντες του εδάφους αναγνωρίζονται συνήθως με γράμματα, ξεκινώντας από το ανώτατο στρώμα και μετακινούνται προς τα κάτω. Οι κύριοι ορίζοντες του εδάφους περιλαμβάνουν:

o Horizon (οργανικός ορίζοντας):

Αυτός είναι ο ανώτατος ορίζοντας και αποτελείται από οργανική ύλη όπως τα φύλλα, τα κλαδιά και τις ρίζες των φυτών. Είναι σκοτεινό χρώμα και πλούσιο σε οργανικό περιεχόμενο.

Ορίζοντας (Topsoil):

Ο ορίζοντας είναι το επιφανειακό στρώμα του ορυκτού εδάφους. Είναι συνήθως ελαφρύτερο χρώμα από τον ορίζοντα O και περιέχει ένα μείγμα οργανικής ύλης, ορυκτών και μικροοργανισμών.

b Horizon (Υδρόπιο):

Ο ο ορίζοντας Β βρίσκεται κάτω από τον ορίζοντα Α και είναι συνήθως πιο πυκνό και πιο συμπαγές. Περιέχει λιγότερη οργανική ύλη και περισσότερα ορυκτά, όπως πηλό, λάσπη και άμμο.

C Horizon (γονικό υλικό):

Αυτός ο ορίζοντας αποτελείται από το γονικό υλικό από το οποίο σχηματίστηκε το έδαφος. Μπορεί να είναι υπόβαθρο, παγετώδες ή άλλο μη ενοποιημένο υλικό.

r Horizon (υπόβαθρο):

Ο ορίζοντας R είναι το στρώμα του στερεού, απροσδόκητου βράχου κάτω από το προφίλ του εδάφους.

Οι ορίζοντες του εδάφους μπορούν να ποικίλουν σε πάχος και χαρακτηριστικά ανάλογα με παράγοντες όπως το κλίμα, η βλάστηση, η τοπογραφία και το γονικό υλικό. Η μελέτη των ορίζοντων του εδάφους, γνωστή ως μορφολογία του εδάφους, βοηθά τους επιστήμονες να κατανοούν τις διαδικασίες σχηματισμού εδάφους, να προβλέπουν τη συμπεριφορά του εδάφους και να αξιολογούν την ποιότητα του εδάφους για διάφορους σκοπούς χρήσης γης.