Τι πιστεύουν οι γεωλόγοι κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων;
1. Οι αλλαγές στην τροχιά της Γης:Οι παραλλαγές στην τροχιά της Γης γύρω από τον ήλιο επηρέασαν την ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας που φθάνουν σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Αυτές οι αλλαγές οδήγησαν σε διακυμάνσεις στις παγκόσμιες θερμοκρασίες και πυροδότησαν την ανάπτυξη και την υποχώρηση των παγετώνων.
2. Ηφαιστειακή δραστηριότητα:Οι ηφαιστειακές εκρήξεις μπορούν να εισάγουν μεγάλες ποσότητες σκόνης και τέφρας στην ατμόσφαιρα, που μπορούν να εμποδίσουν το φως του ήλιου και να προκαλέσουν ψύξη. Η συχνή ηφαιστειακή δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της Εποχής των Παγετώνων μπορεί να συνέβαλε στις πιο δροσερές θερμοκρασίες και την επέκταση των φύλλων πάγου.
3. Μεταβολές στα ρεύματα των ωκεανών:Οι μεταβολές στα πρότυπα κυκλοφορίας των ωκεανών, όπως οι μετατοπίσεις στο ρεύμα του Κόλπου, μπορούν να αναδιανείμει τη θερμότητα σε όλο τον κόσμο και να επηρεάσουν το περιφερειακό κλίμα. Οι μεταβολές στα ρεύματα των ωκεανών ενδέχεται να έχουν ενισχύσει την επίδραση ψύξης άλλων παραγόντων κατά τη διάρκεια της εποχής των παγετώνων.
4. Μηχανισμοί ανάδρασης:Τα φύλλα πάγου μπορούν να δημιουργήσουν μηχανισμούς ανάδρασης που ενισχύουν περαιτέρω την ψύξη. Για παράδειγμα, τα φύλλα πάγου αντικατοπτρίζουν το φως του ήλιου πίσω στο διάστημα, οδηγώντας σε ακόμη χαμηλότερες θερμοκρασίες, οι οποίες με τη σειρά τους προωθούν την περαιτέρω ανάπτυξη των φύλλων πάγου.
Η αλληλεπίδραση αυτών των παραγόντων πιθανότατα οδήγησε την αποτρίχωση και την πτώση των φύλλων πάγου κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων, με αποκορύφωμα τη μέγιστη έκταση της κάλυψης πάγου πριν από περίπου 21.000 χρόνια. Καθώς το κλίμα της Γης θερμαίνεται σταδιακά, τα φύλλα πάγου άρχισαν να υποχωρούν, οδηγώντας στην περίοδο της διαγλωττιστικής που βιώνουμε επί του παρόντος.
