Η σκοτεινή ύλη σκότωσε τους δεινόσαυρους;
Κάθε τόσο, όπως δείχνει το αρχείο απολιθωμάτων, οι οικολογικές καταστροφές εξαφανίζουν μεγάλο αριθμό ειδών από το πρόσωπο της Γης. Αυτές οι μαζικές εξαφανίσεις συμβαίνουν περίπου κάθε 26 εκατομμύρια έως 30 εκατομμύρια χρόνια - περίπου το ίδιο διάστημα στο οποίο το ηλιακό μας σύστημα διέρχεται από το επίπεδο του Γαλαξία μας. Βάζοντας δύο και δύο μαζί, ορισμένοι ερευνητές έχουν προτείνει ότι τα σύννεφα σκόνης και αερίου στο γαλαξιακό επίπεδο μπορεί να διαταράξουν τις τροχιές των μακρινών κομητών και να προκαλέσουν συγκρούσεις που προκαλούν πλανήτες. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι ένας επιπλέον ένοχος μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτές τις στιγμές δυστυχίας:η σκοτεινή ύλη.
Μερικές από τις προηγούμενες μαζικές εξαφανίσεις της Γης προκλήθηκαν από τις κρούσεις εξωγήινων αντικειμένων, όπως ο αστεροειδής που χτύπησε κοντά στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού και εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια. Άλλα έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια εκτεταμένων περιόδων γεωλογικών διαταραχών που περιλαμβάνουν ηφαιστειακές εκρήξεις που πνίγουν την περιοχή. Και τα δύο είδη καταστροφών φαίνεται να συμβαίνουν σε έναν κύκλο περίπου 30 εκατομμυρίων ετών, σημειώνει ο Μάικλ Ραμπίνο, γεωεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στη Νέα Υόρκη. «Ήταν πάντα ένα μυστήριο για το πώς οι εξωγήινες επιπτώσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν αυτά τα μακροχρόνια γεωλογικά φαινόμενα», λέει. Όμως, η αόρατη σκοτεινή ύλη, προτείνει, θα μπορούσε να προκαλέσει εξωγήινες κρούσεις και γεωλογικές αναταραχές με μια πτώση.
Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην γνωρίζουν τι είναι η σκοτεινή ύλη, αλλά η βαρυτική της έλξη σε άλλα αντικείμενα στο διάστημα δείχνει ότι υπάρχει πολλή από αυτήν εκεί έξω. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι στο επίπεδο του γαλαξία, κάθε τετραγωνικό έτος φωτός περιέχει περίπου μία ηλιακή μάζα σκοτεινής ύλης. Όπως τα σύννεφα σκόνης και αερίου που μπορούν να δουν οι αστρονόμοι, τα σύννεφα της σκοτεινής ύλης μπορεί να διαταράσσουν τις τροχιές των μακρινών κομητών, αναγκάζοντάς τους να πέσουν στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα όπου μπορούν να χτυπήσουν τη Γη.
Αλλά αυτά τα σύννεφα θα μπορούσαν να επηρεάσουν άμεσα και τη Γη, λέει ο Rampino. Καθώς το ηλιακό σύστημα περνά μέσα από αυτή την υποτιθέμενη ομίχλη των σωματιδίων που φράζουν το γαλαξιακό επίπεδο, μερικά παγιδεύονται από τη βαρύτητα της Γης, προτείνει ο Rampino. Αυτά τα σωματίδια περιφέρονται γύρω από τον πυρήνα της Γης και τελικά πέφτουν στο κέντρο του πλανήτη, όπου αλληλεπιδρούν με την κανονική ύλη ή το ένα με το άλλο, απελευθερώνοντας ενέργεια που μετατρέπεται σε θερμότητα.
Στον χρόνο που χρειάζεται για να διασχίσει το ηλιακό σύστημα το γαλαξιακό επίπεδο, οι αλληλεπιδράσεις με τη σκοτεινή ύλη θα μπορούσαν να αυξήσουν τη θερμοκρασία του πυρήνα της Γης κατά εκατοντάδες βαθμούς Κελσίου, ανέφερε διαδικτυακά ο Rampino αυτή την εβδομάδα στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society . Στη συνέχεια, για εκατομμύρια χρόνια, αυτή η θερμότητα θα μπορούσε να μεταφερθεί στην επιφάνεια της Γης μέσω τεράστιων λόφων καυτών πλευστών βράχων που, με τη σειρά τους, δημιουργούν ηφαιστειακά θερμά σημεία ή διαλύουν αργά ηπείρους - ενδεχομένως αλλάζοντας το παγκόσμιο κλίμα ή καθιστώντας τεράστιες περιοχές του πλανήτη τόσο αφιλόξενες ότι εκατομμύρια είδη χάνονται.
Η ιδέα ότι η σκοτεινή ύλη μπορεί να προκαλέσει τόσο εξωγήινες επιπτώσεις όσο και γεωλογικές αναταραχές «είναι ενδιαφέρουσα», λέει ο Ντένις Κεντ, γεωφυσικός στο Παρατηρητήριο Γης Lamont-Doherty στο Palisades της Νέας Υόρκης. «Μια από αυτές τις πηγές περιβαλλοντικής διαταραχής μπορεί να είναι ανεκτή», σημειώνει, αλλά μαζί μπορεί να φέρουν ένα ή δύο γροθιές που είναι πάρα πολύ για πολλά οικοσυστήματα να αντέξουν. Πράγματι, προσθέτει, ορισμένες μάλλον μεγάλες κρούσεις που δεν συνοδεύτηκαν από εκτεταμένη γεωλογική καταστροφή -όπως ένα αντικείμενο που χτύπησε στον σημερινό κόλπο Chesapeake πριν από σχεδόν 35 εκατομμύρια χρόνια, αφήνοντας έναν θαμμένο πλέον κρατήρα- δεν φαίνεται να έχουν προκαλέσει σημαντική οικολογική ζημιά.
