Είναι το τέλος του κόσμου και αυτός ο φυσικός νιώθει καλά
Είναι η τρίτη εβδομάδα του αποκλεισμού λόγω COVID εδώ στη Γερμανία. Τα σχολεία είναι κλειστά, το ινστιτούτο μου είναι κλειστό, ο χώρος εργασίας του συζύγου μου είναι επίσης κλειστός. Τα μισά καταστήματα στην πόλη είναι κλειστά. Όλα, όπως φαίνεται, έχουν ακυρωθεί. Οι παιδικές χαρές είναι έρημες. Η αστυνομία κάνει κρουαζιέρες στους δρόμους για να εμποδίσει τον κόσμο να συγκεντρωθεί έξω. Είναι απόκοσμο.
Η δουλειά συνεχίζεται, αλλά είναι διαφορετικά. Οι συναντήσεις είναι πλέον τηλεδιασκέψεις. Skype, Zoom, WebEx, Google Hangout—το έχουμε συνηθίσει. Είμαι θεωρητικός φυσικός σε ένα ερευνητικό ινστιτούτο. Δεν κάνω εργαστηριακές εργασίες και δεν διδάσκω, επομένως για μένα η απομακρυσμένη επικοινωνία είναι κυρίως μια ταλαιπωρία, όχι ένα πραγματικό πρόβλημα. Αλλά η πανδημία με έπιασε στη μέση της οργάνωσης ενός εργαστηρίου. Έπρεπε να ακυρώσουμε τις κρατήσεις, να ζητήσουμε συγγνώμη από τους χορηγούς μας, να ενημερώσουμε τους συμμετέχοντες ότι τα ταξιδιωτικά τους σχέδια είναι πλέον μηδενικά και να αναβάλουμε τη συνάντηση για μια άγνωστη μέχρι στιγμής μελλοντική ημερομηνία. Το ίδιο συνέβη, για ό,τι μπορώ να πω, με όλα τα άλλα εργαστήρια και συνέδρια στον τομέα μου, τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι.
Ωστόσο, ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος μου ήταν μέχρι στιγμής ότι η πρόσβαση στη βιβλιοθήκη στον φορητό υπολογιστή μου δεν λειτουργούσε, ωστόσο δεν μπορούσα να αφήσω τον υπολογιστή με IT για να διορθώσω το πρόβλημα - κανείς δεν βρίσκεται στο γραφείο του. Τελικά κατάφερα να το φτιάξω μόνος μου.
Όπως μπορείτε να μαντέψετε, η εργασία από το σπίτι με τα παιδιά τριγύρω δεν βοηθά την παραγωγικότητά μου. Ως εκ τούτου, είμαι στην ίδια θέση με πολλούς από τους συναδέλφους μου που έχουν οικογένειες να φροντίσουν. Οι αναφορές στον Issac Newton που εφηύρε τον λογισμό κατά τη διάρκεια του lockdown της πανώλης απλώς μας κάνουν να κάνουμε τα μάτια μας με τα στραβά μάτια. Ο Νεύτων ήταν άγαμος και άτεκνος. Δεν χρειάστηκε να ταΐσει, να πλύνει, να εκπαιδεύσει και να διασκεδάσει τους απογόνους του δίπλα στο να γράψει ένα επιστημονικό αριστούργημα. Θα χαρώ αν η παραγωγικότητά μου δεν μειωθεί.
Ενώ προσπαθούμε να συνεχίσουμε τη ζωή όσο πιο κανονικά γίνεται, οι μεγαλύτερες ανησυχίες μας είναι με τους παππούδες του παιδιού, που κανένας από τους δύο δεν μένει κοντά. Ο μικρότερος αδερφός μου, που είναι μηχανικός, έφτιαξε μια μάσκα αναπνοής για τη μαμά μου. Και εγώ? Νιώθω άχρηστος. Ενώ οι γιατροί και οι νοσοκόμες παλεύουν για ζωές, κάθομαι στο σπίτι και τους εύχομαι καλή τύχη. Ως άθεος, δεν μπορώ καν να πω ότι προσεύχομαι για αυτούς.
Η φυσική έχει να κάνει με τη μοντελοποίηση φυσικών φαινομένων. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί από τους συναδέλφους μου, συμπεριλαμβανομένου και εμένα, έχουν αρχίσει τελευταία να ενδιαφέρονται για το μόντελινγκ επιδημιών. Δεν είναι τόσο μακριά από τα επαγγελματικά μας ενδιαφέροντα και, ιδού, ο διακομιστής προεκτύπωσης προσφέρει τώρα ορισμένα έγγραφα με αναλογίες συμπυκνωμένης ύλης στην ανθρώπινη κοινωνία. Ίσως μου λείπει η φαντασία, αλλά μου φαίνεται σαν ένα σφυρί που ψάχνει για ένα καρφί. δεν γίνεται κανείς ειδικός σε μια νέα πειθαρχία από τη μια μέρα στην άλλη. Και μετά, ήταν ο αστροφυσικός που πρόσφατα έγινε πρωτοσέλιδο με το να του κολλάνε μαγνήτες στη μύτη, ενώ προσπαθούσε να εφεύρει μια συσκευή που θα ηχούσε αν αγγίζατε το πρόσωπό σας. Ναι, είναι αστείο. Αλλά τότε, απλώς προσπαθούσε να βοηθήσει.
Υπόσχομαι ότι δεν έχω καμία πρόθεση να προτείνω ένα κβαντικό μοντέλο για την εξάπλωση της νόσου, αλλά όπως όλοι οι άλλοι αναρωτιόμουν αν μπορώ να γίνω κάπως πιο χρήσιμος σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως περνάω τις μέρες μου προσπαθώντας να κατανοήσω τη διαστολή του σύμπαντος, τις μαύρες τρύπες, τη σκοτεινή ύλη ή το πρόβλημα μέτρησης στην κβαντομηχανική. Το «χρήσιμο» είναι κάτι διαφορετικό. Δεν έχω καν μαγνήτες για να σηκώσω τη μύτη μου. Μου αρέσει να πιστεύω ότι η ερευνητική μου περιοχή θα γίνει κάποια μέρα σχετική, αλλά αυτή η ημέρα μπορεί να είναι 100 ή 1.000 χρόνια στο μέλλον. Δεν πρόκειται να αποτρέψει τα βάσανα σύντομα.
Μετά από λίγη αναζήτηση ψυχής, αποφάσισα ότι το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω και δεν είναι εντελώς άχρηστο είναι να γράφω και να μιλάω. Οι άνθρωποι κάθονται στο σπίτι, πολλοί ανήσυχοι και ανήσυχοι για τους αγαπημένους τους, και πολλοί από τους συνήθεις τρόπους απόσπασης της προσοχής τους δεν είναι διαθέσιμοι. Σε αυτήν την περίπτωση, η γραφή, ο ήχος και το βίντεο—οτιδήποτε δεν απαιτεί προσωπική επαφή—μπορεί να είναι ανακούφιση. Λοιπόν, κάνω blog και τροφοδοτώ το κανάλι μου στο YouTube με μικρές διαλέξεις φυσικής, και αν κάνει τη μέρα κάποιου λίγο καλύτερη, λίγο πιο ενδιαφέρουσα, λίγο πιο ευχάριστη—τότε θα τα καταφέρω.
Μια απρόβλεπτη παρενέργεια της αυτοαπομόνωσής μας ήταν ότι έφτιαξα ένα μουσικό βίντεο με τον φίλο και συνάδελφο Τιμ Πάλμερ. Όπως οι περισσότεροι από εμάς, τώρα εργάζεται από το σπίτι - κοντά στην Οξφόρδη, στο Ηνωμένο Βασίλειο - και καθώς ρυθμίζαμε την αναβολή του εργαστηρίου μας, είδα ότι έχει κιθάρες στο πίσω μέρος του δωματίου του. Λοιπόν, το ένα οδήγησε στο άλλο και καταλήξαμε να φτιάξουμε μια διασκευή του "It's the End of the World As We Know It" της R.E.M., το οποίο μπορείτε τώρα να απολαύσετε στο YouTube. Ελπίζω να κάνει τη μέρα σας λίγο καλύτερη.
Η Sabine Hossenfelder είναι Ερευνητής στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών της Φρανκφούρτης όπου εργάζεται στη φυσική πέρα από το τυπικό μοντέλο, τη φαινομενολογική κβαντική βαρύτητα και τις τροποποιήσεις της γενικής σχετικότητας. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το τι πάει στραβά με τα θεμέλια της φυσικής, διαβάστε το βιβλίο της Lost in Math:How Beauty Leads Physics Aways.
