Άρθρωση μπάλας και υποδοχής
Η σφαιρική άρθρωση (γνωστή και ως σφαιροειδής άρθρωση) είναι ένας τύπος αρθρικής άρθρωσης στην οποία η επιφάνεια σε σχήμα μπάλας ενός στρογγυλεμένου οστού ταιριάζει στην κοιλότητα ενός άλλου οστού που μοιάζει με κύπελλο. Είναι ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους αρθρικών αρθρώσεων. Το περιφερικό οστό έχει την ικανότητα να κινείται γύρω από έναν απροσδιόριστο αριθμό αξόνων, όλοι από τους οποίους έχουν κοινό κέντρο περιστροφής. Αυτό παρέχει στην άρθρωση τη δυνατότητα να κινείται προς διάφορες κατευθύνσεις.
Τύποι αρθρώσεων
Υπάρχουν έξι διαφορετικοί τύποι αρθρώσεων στο ανθρώπινο σώμα. Ως άρθρωση ορίζεται το σημείο στο οποίο δύο σκελετικά οστά ενώνονται. Οι αρθρικές αρθρώσεις είναι αυτές που αναφέρονται ως. Είναι οι εξής:
Αρθρώσεις μπάλας και υποδοχής:Αποτελούνται από μια μπάλα σε μια βαθιά τσέπη, όπως ένα κόκαλο.
Κονδυλοειδές:Είναι οι αρθρώσεις που έχουν δύο άξονες κίνησης.
Άρθρωση ολίσθησης:Η άρθρωση ολίσθησης μπορεί να περιγραφεί ως η άρθρωση που κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις με ελάχιστη κινητικότητα.
Άρθρωση μεντεσέδων:Η άρθρωση άρθρωσης είναι μια ένωση που κάμπτεται γύρω από έναν μόνο άξονα.
Περιστροφική άρθρωση:Η άρθρωση περιστροφής είναι μια άρθρωση που περιστρέφεται γύρω από έναν μόνο άξονα.
Άρθρωση σέλας:Η άρθρωση σέλας είναι αυτή που επιτρέπει την κίνηση σε πολλές διαστάσεις αλλά έχει περιορισμένη κινητικότητα.
Η άρθρωση με μπάλα και υποδοχή είναι ο τύπος άρθρωσης που επιτρέπει το μεγαλύτερο εύρος κίνησης. Υπάρχουν δύο οστά που αποτελούν την μπάλα και την υποδοχή. Η μπάλα κινείται μέσα στην υποδοχή, η οποία είναι μια κοιλότητα σε ένα άλλο οστό που αποτελεί την υποδοχή. Σε ορισμένους κύκλους αναφέρονται ως σφαιροειδείς αρθρώσεις. Σφαίρα είναι η λέξη που δίνεται στο τρισδιάστατο σχήμα μιας μπάλας. Τα περισσότερα ζώα έχουν σφαιρικές αρθρώσεις στους ώμους και τους γοφούς τους, που τους επιτρέπουν να κινούν τα χέρια και τα πόδια τους σε ένα ευρύ φάσμα κατευθύνσεων με ευκολία. Από όλες τις αρθρικές αρθρώσεις, αυτές οι αρθρώσεις έχουν το μεγαλύτερο εύρος κινητικότητας και τη μεγαλύτερη ποικιλία κατευθύνσεων κίνησης.
Οι κονδυλοειδείς και εναρθροειδείς σφαιρικές και εσοχές αρθρώσεις είναι οι δύο διαθέσιμοι τύποι σφαιρικών και υποδοχών. Οι κονδυλοειδής αρθρώσεις, γνωστές και ως διαξονικές αρθρώσεις σφαιρών και υποδοχών, είναι ένας τύπος άρθρωσης που έχει δύο σφαιρικές και υποδοχές αρθρώσεις και στις δύο πλευρές. Επειδή έχουν δύο άξονες, ο όρος "διαξονικό" είναι απαραίτητος για την υπενθύμιση αυτού του ορισμού. Οι αστραγάλοι και οι καρποί των ανθρώπων είναι παραδείγματα αυτού. Δεν θεωρούνται συνήθως ως αληθινοί σφαιρικοί σύνδεσμοι, καθώς χρειάζονται τη χρήση περισσότερων της μιας αρθρώσεων για να επιτευχθεί η κίνηση που απαιτείται από την εφαρμογή. Οι εναρθροδικές αρθρώσεις, γνωστές και ως πολυαξονικές αρθρώσεις με σφαίρα και υποδοχή, είναι ένας τύπος άρθρωσης που έχει πολλούς άξονες κίνησης. Το πολυαξονικό αναφέρεται στην παρουσία πολλών αξόνων. Αυτές οι αρθρώσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν τον ώμο και το ισχίο στον άνθρωπο, έχουν μεγαλύτερο εύρος κίνησης από άλλες αρθρώσεις.
Κίνηση των αρθρώσεων μπάλας και υποδοχής
Το σχήμα των αρθρώσεων, καθώς και οι μύες, οι σύνδεσμοι και οι τένοντες που τις περιβάλλουν, είναι όλα σημαντικά για την κίνηση των αρθρώσεων της μπάλας και της υποδοχής. Οι σφαιρικοί σύνδεσμοι και οι σύνδεσμοι έχουν τη δυνατότητα να κινούνται προς όλες τις ακόλουθες κατευθύνσεις:
Η απαγωγή ορίζεται ως η απομάκρυνση από το σώμα.
Η προσαγωγή είναι η κίνηση κάποιου πράγματος προς το σώμα.
Η ευελιξία είναι ένα βήμα προς τα εμπρός.
Επέκταση – προς την αντίστροφη κατεύθυνση
Circumduction – ολοκλήρωση ενός πλήρους κύκλου
Η μεσαία περιστροφή ορίζεται ως η περιστροφή προς το κέντρο του σώματος.
Η πλευρική περιστροφή ορίζεται ως η περιστροφή μακριά από το κέντρο του σώματος.
Η εξαιρετική κινητικότητα αυτών των αρθρώσεων βαρύνει μια ορισμένη σταθερότητα. Η σταθερότητα της μπάλας και της υποδοχής του ισχίου είναι μεγαλύτερη από αυτή της άρθρωσης του ώμου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η άρθρωση του ισχίου πρέπει να αντέχει όλο το βάρος του σώματος. Λόγω της απαίτησης για σταθερότητα στην άρθρωση του ισχίου, είναι λιγότερο κινούμενη από την άρθρωση του ώμου. Το γεγονός ότι τα σπασίματα είναι πιο δύσκολο να εκτελεστούν από τα εκτεταμένα χέρια έξω είναι ένας από τους λόγους αυτής της δυσκολίας.
Σκεφτείτε τις κινήσεις μιας μπάλας και μιας άρθρωσης ως σφαίρα ή μπάλα μέσα σε μια μεγαλύτερη μισή σφαίρα για να τις κατανοήσετε καλύτερα. Είναι απλό να δούμε πώς το τμήμα της μπάλας μπορεί απλά να κινηθεί προς διάφορες κατευθύνσεις χωρίς τραντάγματα ή ταλαντεύσεις, ξεκινώντας από οποιοδήποτε σημείο.
Η άρθρωση του ισχίου, όπου η στρογγυλή κεφαλή του μηριαίου οστού (μπάλα) στηρίζεται στην κοτύλη που μοιάζει με κύπελλο (υποδοχή) της λεκάνης και η άρθρωση του ώμου, όπου το στρογγυλεμένο άνω άκρο του βραχιονίου ( σφαίρα) στηρίζονται στον κυπέλλοειδη γληνοειδή βόθρο (υποδοχή) της ωμοπλάτης, είναι και τα δύο παραδείγματα αυτού του τύπου άρθρωσης στο ανθρώπινο σώμα.
Με σχέδιο μπάλας και υποδοχής, η άρθρωση του ισχίου είναι ο τύπος αρθρικής άρθρωσης που ενώνει το κάτω πόδι με την πυελική ζώνη. Εδώ, η κεφαλή του μηριαίου οστού αρθρώνεται με την κοτύλη (οστό του ισχίου) του πυελικού οστού, με αποτέλεσμα την άρθρωση του ισχίου.
Αποτελείται από δύο αρθρώσεις, την ακρωμιοκλειδική άρθρωση και τη γληνοβραχιόνια άρθρωση, που αποτελούν τον ώμο. Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση είναι το σημείο στο οποίο το ακρώμιο, ένα τμήμα της ωμοπλάτης (ωμοπλάτη) και το οστό της κλείδας (κλείδα) ενώνονται για να σχηματίσουν την ωμοπλάτη. Η γληνοβραχιόνια άρθρωση είναι το σημείο στο οποίο η σφαίρα (κεφαλή του βραχιονίου) και η υποδοχή (γληνοειδές) έρχονται σε επαφή.
Συμπέρασμα
Είναι επίσης γνωστή ως σφαιροειδής άρθρωση στην ανατομία των σπονδυλωτών. Μια σφαιρική άρθρωση, γνωστή και ως σφαιροειδής άρθρωση, είναι ένας τύπος άρθρωσης στην οποία η στρογγυλεμένη επιφάνεια ενός οστού κινείται μέσα σε μια κοιλότητα ενός άλλου οστού, παρέχοντας μεγαλύτερη ευελιξία κίνησης από οποιονδήποτε άλλο τύπο άρθρωσης. Μεταξύ των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, είναι πιο καλά ανεπτυγμένο στις κύριες αρθρώσεις των ώμων και του ισχίου, όπου επιτρέπει στα χέρια και τα πόδια να αιωρούνται ελεύθερα προς διάφορες κατευθύνσεις, ενώ επίσης περιστρέφει αυτά τα άκρα γύρω από τα πιο ακίνητα οστά.
