Πώς λειτούργησε το πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ
Το πείραμα φυλακών του Στάνφορντ διεξήχθη το καλοκαίρι του 1971 στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ από μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον ψυχολόγο Philip Zimbardo. Το πείραμα σχεδιάστηκε για να διερευνήσει τις επιπτώσεις των παραγόντων κατάστασης στην ανθρώπινη συμπεριφορά, συγκεκριμένα πώς οι απλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να συμπεριφέρονται σε ένα περιβάλλον φυλακών.
Διαδικασία
Το πείραμα διεξήχθη στο υπόγειο του κτιρίου ψυχολογίας Stanford, το οποίο είχε μετατραπεί σε προσομοιωμένη φυλακή. Είκοσι τέσσερις άνδρες φοιτητές κολλεγίων ανατέθηκαν τυχαία να παίξουν είτε φυλακισμένο είτε φρουρό. Οι φρουροί έλαβαν οδηγίες για τη διατήρηση της τάξης και της πειθαρχίας στη φυλακή, ενώ οι κρατούμενοι τους είπαν ότι συνελήφθησαν για ένα έγκλημα που δεν είχαν διαπράξει.
Αποτελέσματα
Το πείραμα κατέβηκε γρήγορα στο χάος. Οι φρουροί έγιναν ολοένα και πιο αυταρχικοί και καταχρηστικοί, ενώ οι κρατούμενοι έγιναν καταθλιπτικοί και υποτακτικοί. Μέσα σε λίγες μέρες, αρκετοί κρατούμενοι έπρεπε να απελευθερωθούν λόγω συναισθηματικής δυσφορίας. Το πείραμα τελικά τερματίστηκε μετά από έξι ημέρες, δύο ημέρες από την αρχική του προγραμματισμένη διάρκεια.
Συμπέρασμα
Το πείραμα της φυλακής του Στάνφορντ έδωσε στοιχεία ότι οι παράγοντες κατάστασης μπορούν να έχουν βαθιές επιπτώσεις στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Η μελέτη αναφέρθηκε ως προειδοποιητική ιστορία για τους κινδύνους της εξουσίας και της εξουσίας και τη σημασία των ηθικών εκτιμήσεων στην ψυχολογική έρευνα.
Πρόσθετες σημειώσεις
* Το πείραμα φυλακών του Στάνφορντ έχει επικριθεί για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένων των ηθικών ανησυχιών για τη μεταχείριση των κρατουμένων, την έλλειψη ενημερωμένης συγκατάθεσης και το μικρό μέγεθος δείγματος.
* Ωστόσο, το πείραμα έχει επίσης υπερασπιστεί ως μια πολύτιμη συμβολή στην κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
* Τα ευρήματα του πειράματος έχουν χρησιμοποιηθεί για την ενημέρωση πολιτικών και πρακτικών σε φυλακές και άλλες διορθωτικές ρυθμίσεις.
