Ποιες είναι οι επιδράσεις που αρχικά οι επιστήμονες πίστευαν ότι η ένταση του φωτός που λάμπει σε μια επιφάνεια φωτοευαίσθητου θα είχε ηλεκτρόνια που εκτοξεύονται από την επιφάνεια;
1. Υψηλότερη ένταση, περισσότερα ηλεκτρόνια: Θεωρήθηκε ότι μια υψηλότερη ένταση φωτός θα είχε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερο αριθμό ηλεκτρονίων που εκπέμπονται από την επιφάνεια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μια ισχυρότερη πηγή φωτός θα παρέχει περισσότερη ενέργεια στα ηλεκτρόνια, επιτρέποντάς τους να ξεπεράσουν τις δυνάμεις δέσμευσης που τις κρατούν στην επιφάνεια.
2. Υψηλότερη ένταση, υψηλότερη κινητική ενέργεια: Οι επιστήμονες αναμένουν επίσης ότι τα ηλεκτρόνια που εκτοξεύονται από την επιφάνεια κάτω από την υψηλότερη ένταση του φωτός θα εμφανίζουν υψηλότερη κινητική ενέργεια. Η αυξημένη ενέργεια από το έντονο φως θα μεταφερθεί στα ηλεκτρόνια, προκαλώντας τα να εκτοξευθούν με μεγαλύτερη ταχύτητα και ενέργεια.
3. σταθερή μέγιστη κινητική ενέργεια: Θεωρήθηκε ότι η μέγιστη κινητική ενέργεια των εκτοξευόμενων ηλεκτρονίων θα παραμείνει σταθερή ανεξάρτητα από την ένταση του φωτός. Αυτό σημαίνει ότι ενώ ο αριθμός των εκπεμπόμενων ηλεκτρονίων θα μπορούσε να αυξηθεί με υψηλότερη ένταση, η μέγιστη ενέργεια τους δεν θα επηρεαστεί.
Αυτές οι προβλέψεις βασίστηκαν στην κλασσική φυσική και στην κατανόηση της μεταφοράς ενέργειας εκείνη τη στιγμή. Ωστόσο, τα επακόλουθα πειράματα, ιδιαίτερα εκείνα που διεξήχθησαν από τον Albert Einstein το 1905, αποκάλυψαν ότι η σχέση μεταξύ της έντασης του φωτός και της εκπομπής φωτοηλεκτρονίων είναι πιο περίπλοκη και συνεπάγεται την ποσοτικοποίηση της φωτεινής ενέργειας, οδηγώντας στην ανάπτυξη κβαντικών μηχανικών.
