Οι μεγάλοι επιστήμονες που αποκάλυψαν την προέλευση της Σελήνης
Γιώργος Δαρβίνος
(1845–1912)

Το πέμπτο παιδί του Κάρολου Δαρβίνου, ο Τζορτζ έγινε ένας σεβαστός μαθηματικός και αστρονόμος από μόνος του. Αν και τον θυμούνται κυρίως σήμερα για τη θεωρία σχάσης του για το σχηματισμό της Σελήνης, έκανε επίσης σημαντική εργασία για την προέλευση των παλιρροϊκών δυνάμεων και το «πρόβλημα των τριών σωμάτων», περιγράφοντας τις βαρυτικές σχέσεις της Γης, της Σελήνης και του Ήλιου.
2Ρέτζιναλντ Άλντγουορθ Νταλί
(1871–1957)
Αυτός ο σημαντικός Καναδός γεωλόγος ξεκίνησε την καριέρα του μελετώντας βράχους κατά μήκος των συνόρων ΗΠΑ-Καναδά. Η εφεύρεση του για την υπόθεση της γιγαντιαίας πρόσκρουσης συχνά επισκιάζεται από τη συνεισφορά του στην κατανόησή μας για τα πυριγενή πετρώματα και την υποστήριξή του στη θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων.
3Gerard Kuiper
(1905–73)

Ο Ολλανδικής καταγωγής Κάιπερ ήταν ένας από τους κορυφαίους πλανητικούς αστρονόμους του 20ου αιώνα, ανακάλυψε φεγγάρια του Ουρανού και του Ποσειδώνα και εντόπισε για πρώτη φορά το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του Άρη. Υπήρξε προσωπικότητα με επιρροή στη NASA κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος διαπλανητικών διαστημικών ανιχνευτών και βοήθησε στην επιλογή των σεληνιακών σημείων προσγείωσης του Απόλλωνα.
Διαβάστε περισσότερα σχετικά με την προέλευση της Σελήνης:
- Πώς ανακαλύψαμε πώς σχηματίστηκε η Σελήνη
- Ένα χρονοδιάγραμμα βασικών ανακαλύψεων
- Η σημασία των σεληνιακών πετρωμάτων
Harold Urey
(1893–1981)

Αυτός ο Αμερικανός χημικός έκανε γνωστό νωρίς στην καριέρα του με την ανακάλυψη και την απομόνωση του δευτερίου, του βαριού ισοτόπου του υδρογόνου, και συνέχισε να παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της ατομικής βόμβας. Εκτός από την προώθηση της υπόθεσης σύλληψης της σεληνιακής προέλευσης, είναι διάσημος για τα πειράματα με τον Stanley Miller που διερεύνησαν την προέλευση της ζωής στη Γη.
5William K Hartmann και Donald R Davis
(1939-)

Ο Χάρτμαν και ο Ντέιβις είναι δύο από τους πιο σεβαστούς πλανητικούς επιστήμονες του σήμερα, κυρίως λόγω της εμπλοκής τους στην υπόθεση της γιγαντιαίας πρόσκρουσης. Ο Χάρτμαν ασχολείται με την εξέλιξη των πλανητικών επιφανειών, ενώ ο Ντέιβις εργάζεται κυρίως για την εξέλιξη των μικρότερων σωμάτων του Ηλιακού Συστήματος.