Ποιος θα είναι επόμενος να προσγειωθεί στη Σελήνη;

Ευρώπη

Από τότε που ο Johann-Dietrich Wörner έγινε γενικός διευθυντής το 2015, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) είναι ένας από τους πιο φωνητικούς φορείς που μας καλούν να επιστρέψουμε στη Σελήνη. Ο ίδιος ο Wörner πρότεινε την ιδέα της οικοδόμησης μιας μόνιμης βάσης στη Σελήνη.

Πρότεινε ότι θα μπορούσε να βρίσκεται στη λεκάνη του Νότιου Πόλου-Aitken, στην μακρινή πλευρά της Σελήνης, και ότι αστροναύτες από διάφορες χώρες και οργανισμούς θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη βάση για να συνεργαστούν προς την επίτευξη αμοιβαίων στόχων, λέει.

Μέχρι στιγμής, ωστόσο, λίγα χρήματα έχουν δεσμευτεί για την ιδέα. Ωστόσο, τον Οκτώβριο του 2018 η ESA ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να κατασκευάσει μια σεληνιακή αναλογική εγκατάσταση στο κέντρο αστροναυτών της στην Κολωνία της Γερμανίας, όπου οι άνθρωποι και ο εξοπλισμός μπορούν να βάλουν τους ρυθμούς τους πριν από μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη.

Διαβάστε περισσότερα για το μέλλον μας στη Σελήνη:

• Γιατί πρέπει να επιστρέψουμε στη Σελήνη
• Καλώς ήρθατε στην Asgardia – το έθνος που χρηματοδοτείται από κρυπτονομίσματα με τα μάτια στραμμένα στη Σελήνη
• Γιατί η προσγείωση στη Σελήνη εξακολουθεί να ισχύει 50 χρόνια μετά; – Kevin Fong

ΗΠΑ

Τον Μάρτιο του 2019, ο Αντιπρόεδρος Μάικ Πενς ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ σκοπεύουν να επιστρέψουν στη Σελήνη μέχρι το 2024 και ότι ο επόμενος άνδρας και η πρώτη γυναίκα που θα πατήσουν το πόδι τους στη σεληνιακή επιφάνεια θα είναι και οι δύο Αμερικανοί.

Είναι ένας φιλόδοξος, ενδεχομένως μη ρεαλιστικός στόχος, καθώς υπάρχουν πολλά σημαντικά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεράσει η NASA για να τον πετύχει, μεταξύ των οποίων η τρέχουσα έλλειψη οποιουδήποτε είδους σεληνιακού προσεδάφισης.

Περαιτέρω περίπλοκα ζητήματα είναι οι συνεχείς καθυστερήσεις στην ανάπτυξη του πυραύλου επόμενης γενιάς της NASA, του Space Launch System (SLS). Αυτά ανάγκασαν τη διοίκηση να απωθήσει τη μη επανδρωμένη δοκιμαστική πτήση του οχήματος του πληρώματος SLS και Orion, την οποία είχε αρχικά προγραμματίσει για τον Ιούνιο του 2020.

Κίνα

Στις 14 Δεκεμβρίου 2013, η Κίνα έγινε πραγματικός διεκδικητής στον αγώνα για την επαναφορά των ανθρώπων στη Σελήνη, όταν η χώρα προσγείωσε επιτυχώς το ρόβερ Yutu (Κουνέλι Jade) στη σεληνιακή επιφάνεια. Το rover λειτούργησε για 42 ημέρες, και παρόλο που ήταν πολύ μικρό σε σχέση με τους προγραμματισμένους τρεις μήνες, εξακολουθούσε να αποτελεί σημαντική ώθηση για το κινεζικό πρόγραμμα εξερεύνησης.

Το επόμενο σημαντικό βήμα έγινε στις αρχές του 2019, όταν η Κινεζική Εθνική Διαστημική Διοίκηση (CNSA) έγινε η πρώτη που προσγειώθηκε με επιτυχία μια αποστολή στην μακρινή πλευρά της Σελήνης. Το κινεζικό Chang'e-4 έπεσε στις 3 Ιανουαρίου και απελευθέρωσε το ρόβερ Yutu-2, το οποίο εξακολουθούσε να εξερευνά και να στέλνει φωτογραφίες από τη σεληνιακή επιφάνεια τον Απρίλιο.

Η CNSA αναπτύσσει επίσης έναν ισχυρό νέο πύραυλο, τον Long March-9, που θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει τους ανθρώπους στη Σελήνη κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2030.

Ιαπωνία

Η Ιαπωνική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Εξερεύνησης (JAXA) έστειλε δύο αποστολές σε σεληνιακή τροχιά, το Hiten του 1990 και το SELENE του 2007. Τώρα εργάζεται για να κάνει την πρώτη του προσπάθεια προσγείωσης στη Σελήνη.

Τα αρχικά σχέδια της JAXA ήταν για το SELENE-2, ένα μεγάλο σεληνιακό προσεδάφιο 1.000 κιλών και ρόβερ 200 κιλών. Αλλά η JAXA έχει τώρα μειώσει τα σχέδιά της. Η νέα αποστολή, που ονομάζεται Smart Lander for Investigating the Moon (SLIM), είναι ένα μικρότερο σκάφος 120 κιλών (δεξιά) που αναμένεται να επιχειρήσει μια προσγείωση στην επιφάνεια της Σελήνης κάπου γύρω στο 2021.

Ινδία

Μετά την επιτυχία του πρώτου του σεληνιακού καθετήρα, του Chandrayaan-1 το 2008, ο Ινδικός Οργανισμός Διαστημικής Έρευνας ανακοίνωσε μια επόμενη αποστολή. Ενώ το Chandrayaan-1 μετέφερε όργανα που παρέχονται από τη NASA, την ESA και τη Βουλγαρική Αεροδιαστημική Υπηρεσία, το Chandrayaan-2 προοριζόταν να είναι μια συνεργασία με τη Ρωσία.

Όταν οι Ρώσοι απέτυχαν να παραδώσουν το υποσχεμένο προσεδάφιο το 2013, η Ινδία αποφάσισε να προχωρήσει μόνη της και ξεκίνησε επιτυχώς την αποστολή τον Ιούλιο του 2019, μεταφέροντας ένα εξ ολοκλήρου ινδικό ωφέλιμο φορτίο τροχιακού, προσεδάφισης και ρόβερ.

Ρωσία

Τον Μάιο του 2014, η ρωσική εφημερίδα Izvestia δημοσίευσε ένα κυβερνητικό έγγραφο που υποτίθεται ότι δείχνει ότι η ρωσική διαστημική υπηρεσία, Roscosmos, εκπονούσε σχέδια για επανδρωμένη προσγείωση σε Σελήνη το 2030. Οι φιλοδοξίες της επιβεβαιώθηκαν τον Οκτώβριο του 2015 όταν ο Vladimir Solntsev, ο τότε επικεφαλής της Roscosmos, είπε στους δημοσιογράφους ότι η χώρα σχεδιάζει να στείλει πλήρωμα στη Σελήνη το 2029.

Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι ενισχύουν το πρόγραμμα ρομποτικής εξερεύνησής τους. Η Roscosmos εργάζεται επί του παρόντος σε μια σειρά από τροχιακά και προσγειωμένα αεροσκάφη που ονομάζονται Luna-25, Luna-26 και Luna-27. Η ιδέα είναι ότι τα αεροσκάφη θα εξερευνήσουν τον σεληνιακό νότιο πόλο, αναζητώντας πόρους όπως ορυκτά και πάγο νερού που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διατήρηση ενός ανθρώπινου φυλάκιου.

Διαβάστε περισσότερα για το πρόγραμμα Apollo:

• Αποστολή Apollo 11 Space:60 δευτερόλεπτα από την καταστροφή
• 50 όμορφες φωτογραφίες των αποστολών προσγείωσης στη Σελήνη από το Project Apollo Archives
• Μικρά βήματα:Πώς προετοιμάστηκε η NASA για τον πρώτο περίπατο στο φεγγάρι

Ακολουθήστε το Science Focus στο Twitter, το Facebook, το Instagram και Flipboard