Μελέτη δείχνει ότι τα σέλας εμφανίζονται και έξω από το ηλιακό μας σύστημα
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λέστερ έδειξαν ότι τα σέλας (παρόμοια με το βόρειο σέλας της Γης) εμφανίζονται σε άλλα σώματα εκτός του ηλιακού μας συστήματος.
Aurora borealis
Το Aurora borealis είναι μια φυσική απεικόνιση φωτός που εμφανίζεται σε περιοχές μεγάλου γεωγραφικού πλάτους (τόσο βόρεια όσο και νότια), που προκαλείται από τη σύγκρουση ενεργητικών φορτισμένων σωματιδίων με άτομα στην ατμόσφαιρα μεγάλου υψομέτρου. Να τι συμβαίνει:εκπομπές φωτονίων στην ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης, πάνω από 80 km (50 mi), από ιονισμένα άτομα αζώτου που ανακτούν ένα ηλεκτρόνιο. Τα άτομα οξυγόνου και αζώτου επιστρέφουν από μια διεγερμένη κατάσταση στη βασική κατάσταση. Στη συνέχεια, ο ηλιακός άνεμος εισέρχεται και συγκρούεται μαζί τους, με τα σωματίδια να διοχετεύονται προς τα κάτω και να επιταχύνονται κατά μήκος των γραμμών του μαγνητικού πεδίου της Γης, δημιουργώντας τα εκθαμβωτικά φωτεινά σόου που βλέπουμε από κάτω.
Στο ηλιακό μας σύστημα, αυτό το φαινόμενο έχει παρατηρηθεί σε αρκετούς πλανήτες, κυρίως στον Δία, όπου είναι φωτεινότεροι – περίπου 100 φορές φωτεινότεροι από εκείνους στη Γη. Ωστόσο, δεν έχουν παρατηρηθεί σέλας πέρα από τον Ποσειδώνα.
Έξω από το ηλιακό σύστημα
Μια νέα μελέτη που διεξήχθη από τον λέκτορα του Πανεπιστημίου του Leicester, Dr Jonathan Nichols, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι φαινόμενα εξαιρετικά παρόμοια με τα σέλας του Δία θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνα για ραδιοεκπομπές που ανιχνεύονται από διάφορα αντικείμενα έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι εκπομπές είναι αρκετά ισχυρές ώστε να ανιχνεύονται σε διαστρικές αποστάσεις και θα μπορούσαν ενδεχομένως να είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την παρατήρηση νέων αντικειμένων εκτός του ηλιακού μας συστήματος.
Πιστευόταν πράγματι ότι τα σέλας εμφανίζονται σχεδόν παντού στο Σύμπαν, αλλά μέχρι στιγμής, αυτή η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Astrophysical Journal είναι το πρώτο που πραγματικά έδειξε ότι συμβαίνει εκτός του ηλιακού μας συστήματος. Το συμπέρασμα είναι ότι οι ραδιοεκπομπές από μια σειρά από υπερψυχρούς νάνους μπορεί επίσης να προκληθούν από σέλας, πολύ ισχυρότερα ακόμη και από εκείνα του Δία. Ο Δρ Nichols, Λέκτορας και Ερευνητής στο Τμήμα Φυσικής και Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Leicester, εξήγησε:
Οι μελέτες αυτών των σέλας θα μπορούσαν να παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη διάρκεια της ημέρας του πλανήτη, την ισχύ του μαγνητικού του πεδίου, τον τρόπο με τον οποίο ο πλανήτης αλληλεπιδρά με το μητρικό του άστρο και ακόμη και αν έχει φεγγάρια.
