Η κλιματική αλλαγή μπορεί να προκαλέσει πιο συχνές εκρήξεις

Είναι γνωστό ότι οι ηφαιστειακές εκρήξεις μπορεί να προκαλέσουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες αλλαγές στα παγκόσμια κλιματικά πρότυπα. Το ηφαιστειακό σύννεφο που εξαπλώθηκε σε όλη την υδρόγειο κατά την έκρηξη του όρους Tambora το 1815 (Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες, τώρα Ινδονησία) μπόρεσε να κρύψει εν μέρει τον Ήλιο, προκαλώντας μια παγκόσμια ψύξη ενός έτους που θυμόμαστε ως το έτος χωρίς καλοκαίρι.

Επαναλαμβανόμενος παγετός αναφέρθηκε όλη την άνοιξη και το καλοκαίρι του 1816 στη Μασαχουσέτη, στο Νιου Χάμσαϊρ, στο Βερμόντ, στο Μέιν, στην Πενσυλβάνια, στη Βιρτζίνια, στη Νέα Υόρκη και στο Νιου Τζέρσεϊ. Στις 6 Ιουνίου, μια κουβέρτα χιονιού κάλυψε το Όλμπανι και λίμνες και ποτάμια πάγωσαν τον Αύγουστο στη Βιρτζίνια. Στην Ευρώπη και την Ασία, ισχυρές βροχοπτώσεις και ασυνήθιστο κρύο αναφέρθηκαν επίσης, και στην Ινδία, ο μουσώνας διαταράχθηκε. Το 1883, μια άλλη μεγάλη έκρηξη, αυτή του Κρακατόα, προκάλεσε έναν ηφαιστειακό χειμώνα, με τις παγκόσμιες θερμοκρασίες να πέφτουν έως και 1,2 °C (2,2 °F) που κανονικοποιήθηκαν μόλις πέντε χρόνια αργότερα. Πρόσφατα, η έκρηξη του όρους Pinatubo (Φιλιππίνες) το 1991 ψύξε τον κόσμο για δύο χρόνια και η ηφαιστειακή τέφρα κατέστρεψε αρκετά αεροσκάφη και διέκοψε την εναέρια κυκλοφορία για μέρες.

Ο έντονος ηφαιστειακός σχηματισμός σχετίζεται επίσης με την υπερθέρμανση του πλανήτη λόγω της έκλυσης μεγάλων ποσοτήτων αερίων του θερμοκηπίου, όπως το CO2. Σήμερα, ο αντίκτυπος των ηφαιστείων στον κύκλο του άνθρακα είναι πολύ μικρός (η καθηγήτρια Karen Harpp έγραψε στο Scientific American ότι οι άνθρωποι απελευθερώνουν 10.000 φορές περισσότερο CO2 από τα ηφαίστεια!), αλλά κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων της Γης μας, το φαινόμενο του θερμοκηπίου λόγω του ηφαιστείου μπορεί να ήταν θεμελιώδεις για την παρουσία υγρών ωκεανών και την ανάπτυξη της ζωής.

Αλλά ιδού τα νέα:ενώ τα ηφαίστεια επηρεάζουν το κλίμα, ισχύει και το αντίθετο. Η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να επηρεάσει τη συχνότητα των ηφαιστειακών εκρήξεων σε ηφαίστεια μεγάλου πλάτους , λέει η Claire Cooper από το Πανεπιστήμιο του Leeds, UK. Ερευνούμε την πιθανή σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και του ηφαιστειακού συστήματος. Αρκετές προηγούμενες μελέτες έχουν προτείνει ότι μια ταχεία περίοδος θέρμανσης μπορεί να επηρεάσει τη συχνότητα των εκρήξεων σε ηφαίστεια μεγάλου γεωγραφικού πλάτους, μέσω μιας διαδικασίας γνωστής ως «φαινόμενο εκφόρτωσης».

Αυτή η διαδικασία, που προκαλείται από την υποχώρηση του καλύμματος πάγου, μειώνει την πίεση στην κρούστα, η οποία αναπηδά και ανυψώνεται, αποσυμπιέζοντας, με τη σειρά της, τον μανδύα. Στις πρόσφατες εργασίες τους σχετικά με τις Επιστημονικές Επιστήμες της Γης και τη Γεωλογία, η Claire και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Leeds, στο Πανεπιστήμιο του St. Andrews, στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Φλόριντα, έδειξαν ότι αυτές οι περιπτώσεις αποσυμπίεσης αύξησαν την τήξη του μανδύα. δυνητικά καθιστώντας πιο πιθανές τις ηφαιστειακές εκρήξεις, ιδιαίτερα σε τοποθεσίες που έχουν ήδη σημαντική ηφαιστειακή δραστηριότητα, όπως η Ισλανδία. Οι πιο συχνές ηφαιστειακές εκρήξεις θα είχαν σημαντικές επιπτώσεις από την άποψη των άμεσων ηφαιστειακών κινδύνων και από την άποψη της αυξημένης ζημιάς που προκαλείται από τα σύννεφα τέφρας στην Ευρώπη. Για παράδειγμα, η έκρηξη του ανεπίσημου Eyjafjallajökull στην Ισλανδία το 2010 προκάλεσε διακοπή της εναέριας κυκλοφορίας πάνω από την Ευρώπη και τον Καναδά, με περισσότερες από 100.000 πτήσεις να ακυρώνονται και μια οικονομική ζημία περίπου 1,7 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.

Η τρέχουσα εστίαση της δουλειάς μας — Η Claire λέει — Το διαπιστώνει εάν τέτοιες διακυμάνσεις στη δραστηριότητα ταυτόχρονα με περιόδους κλιματικής αλλαγής μπορούν να παρατηρηθούν στο παρελθόν. Η ομάδα τους ψάχνει για ίχνη ηφαιστειακού υλικού (tephra) σε τύρφη και ιζήματα λιμνών, τα οποία μπορεί να είναι ακόμη και τόσο μικρά που είναι αόρατα με γυμνό μάτι (cryptotephra). Η χημική σύνθεση της τέφρας που εκτοξεύεται κατά τη διάρκεια κάθε έκρηξης είναι μοναδική, επομένως τα κοιτάσματα τέφρας μπορούν να εντοπιστούν και να χρονολογηθούν με συνέπεια σε μια μεγάλη περιοχή.

Σχετικά με την πρόσφατα δημοσιευμένη εργασία για τη Γεωλογία, η ομάδα με έδρα το Λιντς, με επικεφαλής τον Δρ. Γκρέιμ Σουίντλς, παρουσιάζει ορισμένα πρόσφατα ευρήματα σε αυτόν τον τομέα, που υποδηλώνει ότι ένας τέτοιος σύνδεσμος μπορεί να φανεί πραγματικά τα τελευταία 10.000 χρόνια. Το σχήμα τους δείχνει μια σταθερή μείωση της ισλανδικής ηφαιστειακής δραστηριότητας από 6,2 σε 5 χιλιάδες χρόνια πριν, που αντιστοιχεί σε ένα φαινόμενο ψύξης με το κάλυμμα πάγου να προχωρά και να πήζει, ακολουθούμενο από μια ξαφνική αύξηση των εκρήξεων όταν η θερμοκρασία ανέβηκε ξανά και ο πάγος άρχισε να λιώνει περισσότερο και περισσότερο. Συναρπαστικό και τρομακτικό, έτσι δεν είναι;

Σε προηγούμενες αναρτήσεις μας, δείξαμε ότι η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να προκαλέσει περισσότερες κατολισθήσεις, οι οποίες θα μπορούσαν ακόμη και να ενισχύσουν τις εκπομπές CO2, επιδεινώνοντας την υπερθέρμανση του πλανήτη. Επίσης, αποδείξαμε ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να προκαλέσει περισσότερες πλημμύρες και ξηρασίες, να βλάψει τις πηγές πόσιμου νερού μας, να αλλάξει τα ωκεάνια ρεύματα και τα οικοσυστήματα, να μειώσει τη βιοποικιλότητα.

Μελέτες έδειξαν ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει κάθε πτυχή της κοινωνίας μας. Πρόσφατες μελέτες επισήμαναν ακόμη και μια πιθανή σχέση μεταξύ της κλιματικής αλλαγής και της αυξημένης συχνότητας των σεισμών. Η αλλαγή του κλίματος είναι αδιαμφισβήτητη , και πάνω από το 97% της επιστημονικής εργασίας για το θέμα συμφωνεί ότι η ανθρωπότητα ευθύνεται για αυτό. Εάν δεν πιστεύετε ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική, είναι σίγουρα καιρός να ενημερωθείτε γι' αυτήν, γι' αυτό δείτε τον οδηγό μας για την κλιματική αλλαγή 101 εδώ!

Η Claire Louise Cooper είναι διδάκτωρ ερευνήτρια στο School of Earth and Environment και στο Priestley International Centre for Climate του University of Leeds, UK, όπου 171 ακαδημαϊκοί με εξειδίκευση στη Γεωγραφία, τις Επιστήμες της Γης, τη Βιολογία, την Πολιτική, τη Μηχανική και τα Οικονομικά εργάζονται σκληρά για να κατανοήσουν την κλιματική αλλαγή και τις επιπτώσεις της στη φύση και την κοινωνία, για να βρουν κατάλληλες στρατηγικές για μετριασμό και προσαρμογή. Περισσότερες πληροφορίες για το Κέντρο μπορείτε να βρείτε εδώ.