Τα προηγούμενα γεγονότα θέρμανσης του θερμοκηπίου παρέχουν ενδείξεις για το τι μπορεί να κρατήσει το μέλλον
1. Ταχεία θέρμανση:
Το PETM, το οποίο συνέβη πριν από περίπου 56 εκατομμύρια χρόνια, χαρακτηρίζεται από ταχεία αύξηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών περίπου 5-8 βαθμών Κελσίου μέσα σε λίγες χιλιάδες χρόνια. Αυτό το απότομο γεγονός θέρμανσης πιθανότατα προκλήθηκε από την απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων άνθρακα στην ατμόσφαιρα από μαζικές ηφαιστειακές εκρήξεις ή αποσταθεροποίηση των ενυδατωμένων μεθανίου στα ιζήματα των ωκεανών. Η ταχεία θέρμανση κατά τη διάρκεια του PETM αποδεικνύει ότι το κλιματικό σύστημα της Γης μπορεί να υποβληθεί σε σημαντικές και απότομες αλλαγές σε απόκριση σε εξωτερικές δυνάμεις.
2.
Κατά τη διάρκεια του PWP, που συνέβη περίπου 3-5 εκατομμύρια χρόνια πριν, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες ήταν αρκετοί βαθμοί θερμότεροι από σήμερα. Αυτή η θέρμανση οδήγησε σε εκτεταμένη τήξη φύλλων πάγου στη Γροιλανδία και την Ανταρκτική, με αποτέλεσμα τα επίπεδα της θάλασσας που ήταν αρκετά μέτρα υψηλότερα από τα παρόντα. Η τήξη των φύλλων πάγου και η επακόλουθη άνοδος της στάθμης της θάλασσας θεωρούνται σημαντικές ανησυχίες στο πλαίσιο της τρέχουσας αλλαγής του κλίματος, καθώς θα μπορούσαν να μετατοπίσουν τις παράκτιες κοινότητες και τα οικοσυστήματα.
3. Οξίνιση των ωκεανών:
Τόσο το PETM όσο και το PWP συσχετίστηκαν με αυξημένα επίπεδα ατμοσφαιρικής CO2, οδηγώντας σε οξίνιση των ωκεανών. Η οξίνιση των ωκεανών μπορεί να έχει επιζήμιες επιδράσεις στα θαλάσσια οικοσυστήματα, ιδιαίτερα οργανισμούς με κελύφη ή σκελετούς ασβεστίου, όπως κοράλλια και οστρακοειδή. Η οξίνιση των ωκεανών αναγνωρίζεται ως σημαντική απειλή για τη θαλάσσια βιοποικιλότητα και τη λειτουργία του οικοσυστήματος κάτω από μελλοντικά σενάρια αλλαγής του κλίματος.
4. Αλλαγές στη βλάστηση και τη βιοποικιλότητα:
Τα προηγούμενα γεγονότα θέρμανσης του θερμοκηπίου παρέχουν επίσης στοιχεία για αλλαγές στη βλάστηση και τη βιοποικιλότητα. Το PETM, για παράδειγμα, είδε την επέκταση των τροπικών δασών σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη και την εμφάνιση νέων φυτικών ειδών. Ωστόσο, οι θερμοκρασίες και οι περιβαλλοντικές αλλαγές οδήγησαν επίσης στην εξαφάνιση ορισμένων ειδών που δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν. Η κατανόηση των αρχαίων μετατοπίσεων στη βλάστηση και τη βιοποικιλότητα μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να προβλέψουν πιθανές μελλοντικές αλλαγές στα οικοσυστήματα λόγω της αλλαγής του κλίματος.
5. Μηχανισμοί ανάδρασης:
Η μελέτη των παρελθόντων συμβάντων θέρμανσης του θερμοκηπίου επιτρέπει στους επιστήμονες να διερευνήσουν διάφορους μηχανισμούς ανατροφοδότησης που μπορούν να ενισχύσουν ή να μετριάσουν τις επιπτώσεις της αλλαγής του κλίματος. Για παράδειγμα, η απελευθέρωση του μεθανίου από την τήξη του πανεπιστημίου ή της απόψυξης των ιζημάτων του θαλάσσιου βυθού μπορεί να συμβάλει περαιτέρω στην υπερθέρμανση του πλανήτη, δημιουργώντας ένα βρόχο θετικής ανάδρασης. Από την άλλη πλευρά, η αυξημένη ανάπτυξη των φυτών και η αποθήκευση άνθρακα σε απόκριση σε υψηλότερα επίπεδα CO2 μπορούν να παρέχουν αρνητική ανατροφοδότηση που εξουδετερώνει μερικά από τα αποτελέσματα της θέρμανσης.
Αναλύοντας τα παρελθόντα γεγονότα θέρμανσης του θερμοκηπίου, οι επιστήμονες αποκτούν κρίσιμες πληροφορίες σχετικά με την ευαισθησία του κλίματος της Γης σε αυξημένα επίπεδα CO2, τις πιθανές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα και τον ρόλο των μηχανισμών ανάδρασης. Αυτές οι ιδέες βοηθούν στη βελτίωση των κλιματικών μοντέλων και των προβολών, επιτρέποντας την καλύτερη προετοιμασία και στρατηγικές προσαρμογής για να μετριάσουν τις πιθανές συνέπειες της μελλοντικής υπερθέρμανσης του πλανήτη.
