Φωτεινοί απόηχοι ενός αστέρα που εκρήγνυται από το Hubble
Το 2016, οι αστρονόμοι είδαν έναν σουπερνόβα να εκτοξεύεται σε έναν κοντινό γαλαξία. Τα επόμενα χρόνια, είδαν το φως αυτού του γεγονότος να αλληλεπιδρά με τη διαστρική σκόνη, δημιουργώντας ελαφριές ηχώ της ισχυρής έκρηξης. Αυτό είναι ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο και το γεγονός ότι το Hubble κατάφερε να το συλλάβει είναι φανταστικό.
Η πρώτη φωτεινή ηχώ παρατηρήθηκε μόλις 34 ημέρες μετά τη μέγιστη φωτεινότητα του σουπερνόβα στο φίλτρο της ζώνης Β (το οποίο φιλτράρει το φως σε μήκη κύματος που καλύπτονται από το μπλε τμήμα του φάσματος του ορατού φωτός). Στη συνέχεια, οι ερευνητές το παρακολούθησαν πολλές φορές έως και 578 ημέρες αργότερα, και στη συνέχεια για άλλη μια φορά 1.991 ημέρες αργότερα, όταν ήταν ορατή μια δεύτερη φωτεινή ηχώ, καθώς και δύο ακόμη εξωτερικοί δακτύλιοι.
"Το σύνολο δεδομένων είναι αξιοσημείωτο και μας επέτρεψε να παράγουμε πολύ εντυπωσιακές έγχρωμες εικόνες και κινούμενα σχέδια που παρουσιάζουν την εξέλιξη των φωτεινών ηχών σε μια περίοδο πέντε ετών. Είναι ένα σπάνια φαινόμενο που προηγουμένως είχε τεκμηριωθεί μόνο σε μια χούφτα άλλες σουπερνόβα", είπε. Ο επιστήμονας καθηγητής Maximillian Stritzinger του Πανεπιστημίου Aarhus της Δανίας, δήλωσε σε μια δήλωση.
Οι φωτεινές ηχώ αποκάλυψαν ότι υπάρχουν τέσσερα διακριτά φύλλα διαστρικής σκόνης γύρω από τον σουπερνόβα, μια εικόνα που οι αστρονόμοι δεν θα μπορούσαν να συγκεντρώσουν διαφορετικά. Η ομάδα πιστεύει ότι αυτές οι δομές σκόνης μοιάζουν με ελβετικό τυρί, με δομές σκόνης που περιβάλλουν μεγάλες τρύπες.
«Το κύμα έκρηξης από αυτή την ισχυρή έκρηξη σουπερνόβα τρέχει προς τα έξω με πάνω από 10.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Μπροστά από αυτό το κύμα έκρηξης είναι μια έντονη λάμψη φωτός που εκπέμπεται από το σουπερνόβα, και αυτό είναι που προκαλεί τους διαστελλόμενους δακτυλίους που μπορούμε να δούμε στις εικόνες. Οι σουπερνόβα παρουσιάζουν ενδιαφέρον καθώς αυτές οι κοσμικές εκρήξεις παράγουν πολλά από τα βαριά στοιχεία όπως άνθρακα, οξυγόνο και σίδηρο, που αποτελούν τον γαλαξία μας, τα αστέρια και τον πλανήτη μας», πρόσθεσε ο συν-συγγραφέας Dr Lluis Galbany, του Ινστιτούτου Διαστημικών Επιστημών της Βαρκελώνης. .
Ο σουπερνόβα έλαβε χώρα στον Κένταυρο Α, έναν μετρίως κοντινό γαλαξία. Βρίσκεται σε απόσταση μεταξύ 10 και 16 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Έχει μια ενεργή υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, 55 εκατομμύρια φορές τη μάζα του Ήλιου μας, που έχει εκτοξεύσει έναν τεράστιο πίδακα στο διαγαλαξιακό διάστημα.
«Ο Κένταυρος Α είναι ένας τεράστιος ελλειπτικός γαλαξίας. Αυτά είναι ως επί το πλείστον ήσυχα, χωρίς σκόνη και χωρίς νεότερα αστέρια επιρρεπή να εκραγούν ως σουπερνόβα, αλλά ο Κένταυρος Α είναι προφανώς διαφορετικός. Είναι μια ισχυρή ραδιοαστρονομική πηγή και περιέχει εξέχουσες λωρίδες σκόνης με νέα αστέρια να σχηματίζονται μέσα. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι «πρόσφατα» καταβρόχθισε έναν άλλο μικρότερο σπειροειδή γαλαξία, και τα πράγματα δεν έχουν ακόμη διευθετηθεί, όπως θα μπορούσε σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Η παρατήρηση της ανάπτυξης αυτών των φωτεινών ηχών θα μας βοηθήσει να αποκτήσουμε περισσότερη εικόνα για αυτές τις βίαιες συγκρούσεις γαλαξιών», πρόσθεσε ο καθηγητής Stritzinger.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο The Astrophysical Journal Letters.
