Θα μπορούσαν οι κβαντικές διακυμάνσεις στο πρώιμο σύμπαν να ενισχύσουν τη δημιουργία μαζικών ομάδων γαλαξιών;
Σύμφωνα με τη θεωρία του κοσμικού πληθωρισμού, το σύμπαν υποβλήθηκε σε μια σύντομη περίοδο εκθετικής επέκτασης κατά τις πρώτες στιγμές του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι κβαντικές διακυμάνσεις στο πεδίο των θέσεων αυξήθηκαν γρήγορα, δημιουργώντας διαταραχές αρχέγονης πυκνότητας. Αυτές οι διαταραχές έστησαν στη συνέχεια ως σπόρους για την ανάπτυξη δομών στο σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων των ομάδων γαλαξιών.
Συγκεκριμένα, οι διαταραχές πυκνότητας που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια του κοσμικού πληθωρισμού προκάλεσαν ορισμένες περιοχές του σύμπαντος να είναι ελαφρώς πυκνότερες από άλλες. Αυτές οι υπερβολικές περιοχές άρχισαν να αναπτύσσονται υπό την επήρεια βαρύτητας, τελικά καταρρέουν κάτω από τη δική τους αυτοπεποίθηση και σχηματίζοντας ομάδες γαλαξιών.
Αυτή η διαδικασία, γνωστή ως βαρυτική κατάρρευση, είναι ο πρωταρχικός μηχανισμός με τον οποίο σχηματίζονται συστάδες γαλαξιών. Η βαρυτική κατάρρευση επιταχύνεται από το συστατικό της σκοτεινής ύλης του σύμπαντος, το οποίο παρέχει πρόσθετη βαρυτική έλξη χωρίς να συμβάλλει στο ορατό φως που εκπέμπεται από γαλαξίες.
Ως εκ τούτου, οι κβαντικές διακυμάνσεις στο πρώιμο σύμπαν, που ενισχύονται μέσω του κοσμικού πληθωρισμού, μπορούν να συμβάλουν στη δημιουργία μαζικών συστάδων γαλαξιών με σπορά των αρχικών διαταραχών πυκνότητας που τελικά οδηγούν σε βαρυτική κατάρρευση και σχηματισμό συμπλέγματος γαλαξιών.
