Δίδυμα ή ξαδέλφια; Τα υπο-εξοπλισμένα exoplanets θα μπορούσαν να δώσουν μια απάντηση

Τα υπο-πασχαλινά exoplanets, με ακτίνες μεταξύ περίπου 1,5 και 4 ακτίνων γης, προσφέρουν εντυπωσιακές ενδείξεις στις οδούς σχηματισμού των πλανητικών συστημάτων. Δύο τέτοιες οδοί μπορούν να διακριθούν:δίδυμοι και ξαδέλφια πλανήτες. Οι δίδυμοι πλανήτες πιστεύεται ότι σχηματίζονται σε ένα δίσκο που κυριαρχείται από το αέριο, έτσι ώστε οι πυρήνες των στερεών του σώματος να αναπτυχθούν αργά και η χύδην σύνθεση να κυριαρχείται από πλούσιους σε υδρογόνο και πλούσιες σε ηλιοθεραπευτή που σχηματίζονται από την αύξηση του αερίου με ενδεχομένως μια μέτρια συμβολή των στερεών. Αντίθετα, οι πλανήτες των ξαδέλφων, που συχνά αναφέρονται ως υπερ-γήνες ή μίνι-νιπουνές, θεωρούνται ότι σχηματίζονται σε περιβάλλον που κυριαρχείται από σκόνη και πάγο με βραχώδεις πυρήνες που αναπτύσσονται ταχέως με την αποτελεσματική αύξηση των στερεών πριν από την απόκτηση μικρότερων ατμόσφαιρων πλούσιων σε υδρογόνο και ήλιο. Ωστόσο, η φύση των εξωπλανήτων των υπο-βενζινάτων εξακολουθεί να περιορίζεται κακώς από τις παρατηρήσεις, κυρίως λόγω του εκφυλισμού μεταξύ των εσωτερικών ιδιοτήτων και των ατμοσφαιρικών ιδιοτήτων. Εδώ, παρουσιάζουμε ένα εργαλείο που βασίζεται στην πιθανοτική εμφάνιση εξωπλανήτων σε διάφορα πλανητικά συστήματα, τα οποία εφαρμόζουμε σε ένα υποσύνολο του δείγματος Kepler για να διακρίνουμε στατιστικά μεταξύ των σεναρίων δίδυμου και ξαδέλφου για το υποσύνολο της υπο-αδιέξοδο exoplanets που παρατηρείται από το Kepler. Διαπιστώνουμε ότι αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο λαμβάνοντας υπόψη τα στατιστικά στοιχεία του πληθυσμού, με το ποσοστό εμφάνισης δύο πλανητών να δείχνουν πολύ μεγαλύτερες διακυμάνσεις μεταξύ των συστημάτων από εκείνη των πλανητών των ξαδέλφων.