Η Justinianic Pullue δεν είναι πανδημία ορόσημο;

Ενώ η Justinianic Pullue συχνά αναφέρεται ως σημαντική πανδημία, η τρέχουσα επιστημονική κατανόηση είναι πιο λεπτή. Οι σύγχρονοι ερευνητές έθεσαν στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των μελετών της Παλαιομικροβιολογίας και των ιστορικών αναλύσεων, που υποδηλώνουν ότι το γεγονός μπορεί να μην ήταν τόσο εξαιρετικά θανατηφόρο όσο πιστεύεται προηγουμένως.

Μελέτες του αρχαίου DNA από τα θύματα πανώλης δείχνουν ότι η πανδημία μπορεί να ήταν μια αναζωπύρωση ενός στελέχους της Yersinia pestis που είχε κυκλοφορήσει πριν, προκαλώντας εστίες που αναφέρονται ως «πανούκλα της Αθήνας». Αυτό υποδηλώνει ότι η «πανούκλα του Ιουστινιανού» μπορεί να έχει επεκταθεί και όχι να ξεκινήσει μια ευρύτερη περίοδο δραστηριότητας πανώλης στην Ευρασία, αντί να είναι η πρώτη ευρεία εμφάνιση της νόσου.

Τα ιστορικά αρχεία υποδηλώνουν επίσης μια διακύμανση της έντασης και της διάρκειας σε όλες τις περιοχές, με διαφορετικές επιπτώσεις σε διαφορετικές περιοχές και πληθυσμούς. Ορισμένες κοινότητες μπορεί να έχουν βιώσει σοβαρά ποσοστά θνησιμότητας, ενώ άλλες αντιμετώπισαν μικρότερες επιπτώσεις.

Ο όρος «ορόσημο» συνεπάγεται ένα ξεχωριστό ιστορικό γεγονός με εξαιρετικά χαρακτηριστικά ή συνέπειες. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι συνολικές δημογραφικές και κοινωνικές αλλαγές που αποδίδονται στην Ιουστινιακή πανούκλα μπορεί να ήταν σταδιακά, σωρευτικά αποτελέσματα πολλαπλών κυμάτων ασθενειών και άλλων παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των κλιματικών αλλαγών, του πολέμου και των μεταναστεύσεων για αρκετές δεκαετίες.

Ως εκ τούτου, ενώ η Ιουστινιακή πανούκλα αναμφισβήτητα προκάλεσε σημαντική διαταραχή και θνησιμότητα κατά τη διάρκεια της εποχής της, η επικρατούσα επιστημονική συναίνεση είναι ότι ήταν μια εξέχουσα πανδημία μέσα σε ένα ευρύτερο πρότυπο επιδημιών πανώλης και όχι ένα μοναδικό εξαιρετικό πανδημικό γεγονός.