Πλούσια Αφροδίτη; Searing Earth; Θα μπορούσε να συμβεί

Η Αφροδίτη και η Γη είναι αδελφοί πλανήτες, που γεννήθηκαν από τον ίδιο πρωτοεπιστημονικό δίσκο που στροβιλίστηκαν γύρω από τον νεαρό ήλιο πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Ξεκίνησαν με πολλές ομοιότητες, αλλά με την πάροδο του χρόνου, τα μονοπάτια τους αποκλίνουν δραματικά. Σήμερα, η Αφροδίτη είναι ένας καυτός, θειώδης κόσμος με φαινόμενο θερμοκηπίου, ενώ η Γη είναι ένας εύκρατος πλανήτης με μια πλούσια βιόσφαιρα.

Τι θα μπορούσε να έχει προκαλέσει μια τέτοια δραστική διαφορά μεταξύ δύο πλανητών που ξεκίνησαν τόσο ομοίως; Υπάρχουν αρκετές θεωρίες, αλλά μια πιθανότητα είναι ότι η Αφροδίτη μπορεί να έχει υποφέρει από ένα φαινόμενο θερμοκηπίου νωρίς στην ιστορία της.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένας θετικός βρόχος ανατροφοδότησης που συμβαίνει όταν η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη παγιδεύει όλο και περισσότερη θερμότητα, οδηγώντας σε ακόμη υψηλότερες θερμοκρασίες. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η ατμόσφαιρα του πλανήτη περιέχει πάρα πολλά αέρια θερμοκηπίου, όπως το διοξείδιο του άνθρακα ή το μεθάνιο.

Στη Αφροδίτη, το φαινόμενο του θερμοκηπίου μπορεί να έχει ενεργοποιηθεί από ένα συνδυασμό παραγόντων, όπως:

* Η παρουσία μιας μεγάλης ποσότητας διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου που μπορεί να παγιδεύει τη θερμότητα και να αυξήσει τις θερμοκρασίες. Η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει περίπου 97% διοξείδιο του άνθρακα, σε σύγκριση με την ατμόσφαιρα της Γης που περιέχει μόνο περίπου 0,04%.

* Η έλλειψη ωκεανών. Οι ωκεανοί διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος της Γης απορροφώντας τη θερμότητα από τον ήλιο και τη διανομή του γύρω από τον πλανήτη. Η Αφροδίτη στερείται οποιουδήποτε σημαντικού σώματος νερού, οπότε δεν μπορεί να διαλύσει τη θερμότητα τόσο αποτελεσματικά όσο η Γη.

* Η εγγύτητα του ήλιου. Η Αφροδίτη είναι πολύ πιο κοντά στον ήλιο από τη Γη είναι, έτσι λαμβάνει περισσότερη ηλιακή ακτινοβολία. Αυτή η πρόσθετη θερμότητα μπορεί να συμβάλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Καθώς το φαινόμενο του θερμοκηπίου εντείθηκε στην Αφροδίτη, η θερμοκρασία του πλανήτη αυξήθηκε υψηλότερη και υψηλότερη. Αυτό οδήγησε σε ορισμένες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων:

* Η εξάτμιση του νερού. Καθώς η θερμοκρασία αυξήθηκε, οι ωκεανοί στην Αφροδίτη εξατμίστηκαν, μετατρέποντας τον πλανήτη σε έναν ξηρό, ερήμο κόσμο.

* Ο σχηματισμός σύννεφων θειικού οξέος. Τα υψηλά επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα αντέδρασαν με υδρατμούς για να σχηματίσουν θειικό οξύ, το οποίο συμπυκνώθηκε σε σύννεφα. Αυτά τα σύννεφα αποκλείουν το φως του ήλιου και συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

* Η ακραία θερμοκρασία επιφάνειας. Η θερμοκρασία επιφάνειας της Αφροδίτης είναι περίπου 462 βαθμοί Κελσίου (863 βαθμοί Φαρενάιτ), αρκετά ζεστό για να λιώσει το μόλυβδο. Αυτή η έντονη θερμότητα καθιστά αδύνατο να υπάρχει υγρό νερό στην επιφάνεια του πλανήτη.

Σε αντίθεση με την Αφροδίτη, το κλίμα της Γης ήταν σχετικά σταθερό τα τελευταία 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην παρουσία ωκεανών, οι οποίοι συμβάλλουν στη ρύθμιση της θερμοκρασίας. Η Γη έχει επίσης μια πιο διαφορετική ατμόσφαιρα που περιέχει λιγότερα αέρια θερμοκηπίου από την Αφροδίτη.

Ως αποτέλεσμα αυτών των διαφορών, η Γη κατάφερε να διατηρήσει το υγρό νερό στην επιφάνεια της και να αναπτύξει μια σύνθετη βιόσφαιρα. Η Αφροδίτη, από την άλλη πλευρά, είναι ένας ζεστός, ξηρός και άψυχος κόσμος που δεν είναι φιλόξενος στη ζωή όπως το γνωρίζουμε.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου Runaway είναι μια ισχυρή διαδικασία που μπορεί να έχει καταστροφικό αντίκτυπο στο κλίμα ενός πλανήτη. Εάν η Αφροδίτη δεν είχε βιώσει αυτή τη διαδικασία, είναι πιθανό ότι θα μπορούσε να ήταν ένας πιο κατοικήσιμος κόσμος, παρόμοιος με τη Γη.