Το μυστήριο των ηλιακών κηλίδων που λείπουν, λύθηκε;
Για τα τελευταία 50 χρόνια, οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει μια ανησυχητική ανωμαλία:ο κύκλος ηλιακής κηλίδας φαίνεται να επιβραδύνεται. Στο παρελθόν, ο ήλιος θα φτάσει το ελάχιστο κάθε 10,5 χρόνια, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες πήρε 11,5 χρόνια. Υπήρξαν επίσης λιγότερα σημεία σε κάθε μέγιστο, με τα τελευταία δύο να είναι τα πιο αδύναμα σε 100 χρόνια.
Αυτή η ανωμαλία έχει οδηγήσει ορισμένους αστρονόμους να προβλέψουν ότι ο ήλιος εισέρχεται σε ένα "μεγάλο ελάχιστο", μια παρατεταμένη περίοδο χαμηλής δραστηριότητας ηλιακής κηλίδας που θα μπορούσε να έχει βαθιές επιπτώσεις στη γη. Τέτοια μεγάλα ελάχιστα έχουν συμβεί στο παρελθόν, κυρίως κατά τη διάρκεια του ελάχιστου Maunder από το 1645 έως το 1715, όταν η Ευρώπη αντιμετώπισε μια περίοδο ασυνήθιστα κρύου καιρού και μειωμένη δραστηριότητα ηλιακής κηλίδας.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Astronomy, υποδηλώνει ότι ο κύκλος του ηλίου που επιβραδύνει τον ήλιο οφείλεται σε ένα συνδυασμό παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της κίνησης του πλάσματος του ήλιου (το υλικό που αποτελεί τον ήλιο) και τις αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο του ήλιου.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το ηλιακό και ηλιοσφαιρικό παρατηρητήριο του Ευρωπαϊκού Διαστήματος (SOHO), οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ταχύτητα του πλάσματος του ήλιου έχει μειωθεί τα τελευταία χρόνια, γεγονός που θα μπορούσε να επιβραδύνει το ρυθμό περιστροφής του μαγνητικού πεδίου του ήλιου. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να προκαλέσει την επιβράδυνση του κύκλου του ηλιακού κηλίδας.
Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι η πρόσφατη επιβράδυνση στον κύκλο του ηλιακού κηλίδας του ήλιου είναι πιθανό να συνεχιστεί και ότι θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε ένα μεγάλο ελάχιστο. Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι η ταχύτητα του πλάσματος του ήλιου και το μαγνητικό πεδίο θα μπορούσαν να αντιστρέψουν τις τρέχουσες τάσεις τους, γεγονός που θα μπορούσε να προκαλέσει την επιτάχυνση του κύκλου του ηλίου.
