Πώς λύσαμε ένα μυστήριο του Αρκτικού υδραργύρου
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι επιστήμονες ήταν αμηχανία από αυξημένα επίπεδα υδραργύρου στα οικοσυστήματα της Αρκτικής, μακριά από τυχόν προφανείς πηγές ρύπανσης. Οι συγκεντρώσεις ήταν τόσο υψηλές που αποτελούσαν σοβαρή απειλή για την υγεία των ανθρώπων και της άγριας φύσης. Μετά από χρόνια εξαντλητικής έρευνας, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων κατάφερε τελικά να λύσει αυτό το αμηχανία μυστήριο.
Το παζλ
Ο υδράργυρος είναι ένα τοξικό βαρέως μέταλλο που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της εγκεφαλικής βλάβης, της νεφρικής ανεπάρκειας και των γενετικών ανωμαλιών. Απελευθερώνεται στο περιβάλλον από φυσικές και ανθρωπογενείς πηγές, όπως ηφαίστεια, εξόρυξη και καύση ορυκτών καυσίμων. Ωστόσο, τα επίπεδα υδραργύρου στην Αρκτική ήταν πολύ υψηλότερα από αυτά που θα μπορούσαν να εξηγηθούν από αυτές τις πηγές.
Η έρευνα
Για την επίλυση του μυστηρίου, οι επιστήμονες από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τη Δανία ξεκίνησαν ένα τεράστιο ερευνητικό πρόγραμμα. Συλλέχθηκαν δείγματα αέρα, νερού και εδάφους από όλη την Αρκτική και τα ανέλυσαν για επίπεδα υδραργύρου. Επίσης, μελέτησαν την τροφική αλυσίδα, από το μικροσκοπικό πλαγκτόν έως τους κορυφαίους θηρευτές όπως οι πολικές αρκούδες, για να δουν πώς ο υδράργυρος βιοκαταστάθηκε στο οικοσύστημα.
Η ανακάλυψη
Μετά από χρόνια επίπονης εργασίας, οι επιστήμονες τελικά είχαν την ανακάλυψή τους. Ανακάλυψαν ότι τα υψηλά επίπεδα υδραργύρου στην Αρκτική οφείλονταν σε συνδυασμό παραγόντων. Ο υδράργυρος από φυσικές πηγές, όπως τα ηφαίστεια και η γεωθερμική δραστηριότητα, μεταφέρθηκε στην Αρκτική με ατμοσφαιρικά ρεύματα. Αυτός ο υδράργυρος κατατέθηκε στη συνέχεια στον πάγο και το χιόνι, όπου συγκεντρώθηκε στην τροφική αλυσίδα.
Οι συνέπειες
Η λύση στο μυστήριο του Αρκτικού υδραργύρου είχε βαθιές επιπτώσεις στην ανθρώπινη και περιβαλλοντική υγεία. Αυτό σήμαινε ότι τα υψηλά επίπεδα υδραργύρου στην Αρκτική δεν ήταν απλώς ένα τοπικό ζήτημα, αλλά παγκόσμιο. Πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη μείωση των εκπομπών υδραργύρου από όλες τις πηγές, προκειμένου να προστατευθεί το οικοσύστημα της Αρκτικής και οι άνθρωποι που εξαρτώνται από αυτό.
Η λύση
Απαντώντας στα ευρήματα, η διεθνής κοινότητα συναντήθηκε για να αναπτύξει τη Σύμβαση Minamata για τον Mercury, μια παγκόσμια συνθήκη για τη μείωση των εκπομπών υδραργύρου. Η συνθήκη υιοθετήθηκε το 2013 και έχει υπογραφεί από περισσότερες από 130 χώρες. Η σύμβαση αναμένεται να μειώσει σημαντικά τις εκπομπές υδραργύρου με την πάροδο του χρόνου και να βοηθήσει στην προστασία του οικοσυστήματος της Αρκτικής και της ανθρώπινης υγείας.
Η λύση στο μυστήριο του Αρκτικού Ερμή είναι μια απόδειξη για τη δύναμη της διεθνούς συνεργασίας και της επιστημονικής έρευνας. Συνεργαζόμενοι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να αποκαλύψουν την πηγή των υψηλών επιπέδων υδραργύρου και να αναπτύξουν ένα σχέδιο για τη μείωση τους. Αυτό έχει ανοίξει το δρόμο για ένα πιο υγιεινό μέλλον για το οικοσύστημα της Αρκτικής και τους ανθρώπους που το αποκαλούν σπίτι.
