Πώς γνωρίζουν οι επιστήμονες ότι οι ηπείρους ήταν μια μεγάλη μάζα γης;
1. Continental Fit: Οι ακτές της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής φαίνεται να ταιριάζουν μαζί σαν κομμάτια ενός παζλ. Αυτό οδήγησε τους πρώτους επιστήμονες, όπως ο Alfred Wegener, για να προτείνουν ότι οι ηπείρους συμμετείχαν κάποτε και στη συνέχεια απομακρύνθηκαν.
2. Αντιστοίχιση γεωλογικών χαρακτηριστικών: Υπάρχουν εντυπωσιακές γεωλογικές ομοιότητες μεταξύ διαφορετικών ηπείρων που είναι σήμερα μακριά. Για παράδειγμα, οι οροσειρές στη Νότια Αμερική και την Αφρική ευθυγραμμίζονται σχεδόν τέλεια όταν οι ηπείρους τοποθετούνται μαζί, υποδηλώνοντας ότι κάποτε συνδέονταν.
3. Αρχεία ορυκτών: Η κατανομή παρόμοιων απολιθωμάτων σε διαφορετικές ηπείρους, οι οποίες τώρα διαχωρίζονται ευρέως από τεράστιους ωκεανούς, παρέχει πρόσθετα στοιχεία για την ηπειρωτική μετατόπιση. Για παράδειγμα, τα απολιθώματα των ίδιων φυτικών ειδών που βρέθηκαν στην σημερινή Νότια Αμερική και την Αφρική δείχνουν ότι αυτές οι περιοχές ήταν κάποτε μέρος μιας ενιαίας ηπείρου.
4. Παλαιοκλιματολογία: Οι μελέτες των αρχαίων κλίματος παρέχουν περαιτέρω υποστήριξη για τη θεωρία της Continental Drift. Για παράδειγμα, τα στοιχεία των τροπικών κλίματος σε αυτές που είναι τώρα πολικές περιοχές υποδηλώνουν ότι αυτές οι γηπέδες ήταν κάποτε πιο κοντά στον ισημερινό όταν ήταν μέρος μιας μεγαλύτερης υπερσύνδεσης.
5. Μαγνητική χρονολόγηση: Το μαγνητικό πεδίο της Γης έχει υποβληθεί σε αναστροφές σε όλη την ιστορία και αυτές οι αναστροφές καταγράφονται σε βράχους. Αναλύοντας αυτές τις μαγνητικές υπογραφές σε βράχους από διαφορετικές ηπείρους, οι επιστήμονες μπορούν να καθορίσουν πότε βρίσκονταν οι ηπείρους σε παρόμοια γεωγραφικά πλάτη και ήταν πιθανόν μέρος της ίδιας γης.
Αυτές οι διάφορες σειρές αποδεικτικών στοιχείων δείχνουν συλλογικά ότι οι ηπείρους ήταν κάποτε μία υπερηχητική, την οποία οι επιστήμονες αναφέρονται ως Pangea. Η Pangea σταδιακά κατακερματισμένη και παρασύρεται από εκατομμύρια χρόνια, με αποτέλεσμα την τρέχουσα διαμόρφωση των ηπείρων.
