bj
    >> Φυσικές Επιστήμες >  >> βιολογία

Διαφορά μεταξύ ADH και Αλδοστερόνης

Κύρια διαφορά – ADH έναντι Αλδοστερόνης

Η ADH (αντιδιουρητική ορμόνη) και η αλδοστερόνη είναι δύο τύποι ορμονών που αυξάνουν την επαναρρόφηση του νερού στον νεφρώνα. Η ADH συντίθεται στον υποθάλαμο και αποθηκεύεται και εκκρίνεται από την οπίσθια υπόφυση. Είναι επίσης γνωστή ως βασοπρεσσίνη . Η αλδοστερόνη συντίθεται και εκκρίνεται από τον φλοιό των επινεφριδίων. Και οι δύο ορμόνες εκκρίνονται υπό συνθήκες χαμηλής αρτηριακής πίεσης στο σώμα. Και οι δύο ορμόνες δρουν επίσης στους απομακρυσμένους σωληνίσκους (DCT) και στα συλλεκτικά σωληνάρια του νεφρώνα. Η κύρια διαφορά μεταξύ ADH και αλδοστερόνης είναι ότι Η ADH κάνει τα σωληνάρια πιο διαπερατά στο νερό, ενώ η αλδοστερόνη κάνει τα σωληνάρια πιο διαπερατά από ιόντα νατρίου, αυξάνοντας την επαναρρόφηση του νερού δημιουργώντας μια οσμωτική πίεση .

Βασικές περιοχές που καλύπτονται

1. Τι είναι η ADH
      – Ορισμός, έκκριση, μηχανισμός δράσης
2. Τι είναι η Αλδοστερόνη
     – Ορισμός, έκκριση, μηχανισμός δράσης
3. Ποιες είναι οι ομοιότητες μεταξύ της ADH και της Αλδοστερόνης
     – Περίληψη κοινών χαρακτηριστικών
4. Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ADH και Αλδοστερόνης
     – Σύγκριση βασικών διαφορών

Βασικοί όροι:ADH (αντιδιουρητική ορμόνη), Αλδοστερόνη, Νεφρώνας, Οσμωτικότητα, Επαναπορρόφηση, Σύστημα Ρενίνης-Αγγειοτασίνης-Αλδοστερόνης, Ιόντα Νατρίου, Βαζοπρεσίνη

Τι είναι η ADH

Η ADH αναφέρεται σε μια πεπτιδική ορμόνη που εκκρίνεται από την υπόφυση, εμποδίζοντας την παραγωγή αραιών ούρων. Η ADH συντίθεται στον υποθάλαμο και αποθηκεύεται και εκκρίνεται από την οπίσθια υπόφυση. Ο κύριος ρόλος της ADH είναι να διατηρεί την ισορροπία των υγρών του σώματος ελέγχοντας την ποσότητα του νερού που διέρχεται από τα ούρα. Έτσι, η ADH παράγει συμπυκνωμένη ουρία (διούρηση). Ο ρόλος της ADH φαίνεται στο σχήμα 1.

Εικόνα 1:Ο ρόλος της ADH

Η ωσμωτικότητα του αίματος παρακολουθείται από τους ωσμοϋποδοχείς στον υποθάλαμο. Αυτοί οι ωσμοϋποδοχείς διεγείρουν την απελευθέρωση της ADH από την υπόφυση ως απόκριση σε μειωμένη ωσμωτικότητα του αίματος. Γενικά, τα συλλεκτικά σωληνάρια του νεφρώνα είναι αδιαπέραστα από το νερό. Όμως, η ADH διεγείρει τις ακουαπορίνες στη μεμβράνη των σωληναρίων συλλογής. Οι ακουαπορίνες είναι ένας τύπος πρωτεϊνών καναλιών που μεταφέρουν νερό χωρίς διαλυμένες ουσίες πίσω στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του σωληνοειδούς κυτταρικού τοιχώματος. Αυτό μπορεί να μειώσει την ωσμωτικότητα του πλάσματος του αίματος ενώ αυξάνει την ωσμωτικότητα των ούρων. Η απελευθέρωση της ADH διεγείρεται από τη μειωμένη αρτηριακή πίεση και όγκο. Η ADH δρα στα αρτηρίδια για να αυξήσει την αρτηριακή πίεση μέσω αγγειοσυστολής επίσης. Η ναυτία και ο έμετος είναι άλλοι δύο παράγοντες που διεγείρουν την απελευθέρωση της ορμόνης ADH.

Τι είναι η Αλδοστερόνη

Η αλδοστερόνη αναφέρεται σε μια κορτικοστεροειδή ορμόνη που διεγείρει την απορρόφηση του νατρίου από τον νεφρώνα για τη ρύθμιση της ισορροπίας του νερού και του αλατιού. Δεδομένου ότι ρυθμίζει την ισορροπία νερού και αλατιού, η αλδοστερόνη θεωρείται ως ένας τύπος ορυκτοκορτικοειδούς. Η αλδοστερόνη συντίθεται και εκκρίνεται από τον φλοιό των επινεφριδίων. Η κύρια λειτουργία της αλδοστερόνης είναι να αυξάνει τα επίπεδα των ιόντων νατρίου που εκκρίνονται στην κυκλοφορία του αίματος από τα ούρα. Η επίδραση της ADH και της αλδοστερόνης στον νεφρώνα φαίνεται στην εικόνα 2.

Εικόνα 2:Επίδραση της ADH και της Αλδοστερόνης

Η δράση της αλδοστερόνης σχετίζεται στενά με τις δύο ορμόνες γνωστές ως ρενίνη και αγγειοτενσίνη που σχηματίζουν συλλογικά το σύστημα ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης . Η ενεργοποίηση του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης-αλδοστερόνης διεγείρεται από τη μειωμένη αρτηριακή πίεση, η οποία μειώνει τη ροή του αίματος στα νεφρά. Η ρενίνη είναι η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για την απελευθέρωση της αγγειοτενσίνης, η οποία, με τη σειρά της, απελευθερώνει αλδοστερόνη. Η αυξημένη συγκέντρωση ιόντων νατρίου στο αίμα μειώνει την ωσμωτικότητα του αίματος. Η παθητική επαναρρόφηση νερού από τα νεφρικά σωληνάρια μπορεί να αυξηθεί ως απόκριση στη μειωμένη ωσμωτικότητα του αίματος.

Similarities Between ADH and Aldosterone">Ομοιότητες μεταξύ ADH και Aldosterone

  • Η ADH και η αλδοστερόνη είναι δύο τύποι ορμονών που αυξάνουν την επαναρρόφηση νερού από τον νεφρώνα.
  • Τόσο η ADH όσο και η αλδοστερόνη δουλεύουν στα άπω περιελιγμένα σωληνάρια και στα συλλεκτικά σωληνάρια του νεφρώνα.
  • Τόσο η ADH όσο και η αλδοστερόνη εκκρίνονται υπό χαμηλή αρτηριακή πίεση.
  • Η δράση τόσο της ADH όσο και της αλδοστερόνης αυξάνει την αρτηριακή πίεση ενώ παράγει συγκεντρωμένα ούρα.
  • Τα επίπεδα ADH και αλδοστερόνης στο αίμα ρυθμίζονται από βρόχους αρνητικής ανάδρασης.

Διαφορά μεταξύ ADH και Αλδοστερόνης

Ορισμός

ADH: Η ADH (αντιδιουρητική ορμόνη) είναι μια πεπτιδική ορμόνη που εκκρίνεται από την υπόφυση, εμποδίζοντας την παραγωγή αραιών ούρων.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη είναι μια κορτικοστεροειδής ορμόνη που διεγείρει την απορρόφηση νατρίου από τον νεφρώνα για να ρυθμίσει την ισορροπία νερού και αλατιού.

Τύπος ορμόνης

ADH: Η ADH είναι μια πεπτιδική ορμόνη.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη είναι μια στεροειδής ορμόνη.

Έκκριση

ADH: Η ADH συντίθεται στον υποθάλαμο και εκκρίνεται από την οπίσθια υπόφυση.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη συντίθεται και εκκρίνεται από τον φλοιό των επινεφριδίων.

Ρόλος

ADH: Η ADH κάνει το DCT και τα συλλεκτικά σωληνάρια πιο διαπερατά από το νερό.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη κάνει το DCT και τα συλλεκτικά σωληνάρια πιο διαπερατά από ιόντα νατρίου.

Σημασία

ADH: Η ADH αυξάνει άμεσα την επαναρρόφηση του νερού από τα σωληνάρια.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη αυξάνει την επαναρρόφηση του νερού δημιουργώντας μια οσμωτική πίεση.

Αιμοφόρα αγγεία

ADH: Η ADH αυξάνει την αρτηριακή πίεση μέσω αγγειοσύσπασης.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη δεν έχει καμία επίδραση στα αιμοφόρα αγγεία.

Κυκλοφορία

ADH: Η ADH απελευθερώνεται ως απόκριση στην υπερτονικότητα του αίματος.

Αλδοστερόνη: Η αλδοστερόνη απελευθερώνεται ως απόκριση στην αυξημένη αγγειοτενσίνη III στο πλάσμα, τις συγκεντρώσεις καλίου στον ορό, τη διέγερση των υποδοχέων τεντώματος στους κόλπους κ.λπ.

Συμπέρασμα

Η ADH και η αλδοστερόνη είναι δύο τύποι ορμονών που αυξάνουν την επαναρρόφηση νερού των νεφρώνων. Τόσο η ADH όσο και η αλδοστερόνη δρουν στο DCT και στα συλλεκτικά σωληνάρια του νεφρώνα. Η ADH είναι μια πεπτιδική ορμόνη που αυξάνει άμεσα τη διαπερατότητα του νερού. Ωστόσο, η αλδοστερόνη είναι μια στεροειδής ορμόνη που αυξάνει την επαναρρόφηση του νερού αυξάνοντας την ωσμωτική πίεση των πλησιέστερων αιμοφόρων αγγείων. Επομένως, η κύρια διαφορά μεταξύ της ADH και της αλδοστερόνης είναι ο μηχανισμός δράσης τους.

Αναφορά:

1. «Αντιδιουρητική ορμόνη», Διαθέσιμο εδώ.
2. «Αλδοστερόνη». Hormone Health Network, Διαθέσιμο εδώ.

Εικόνα Ευγενική προσφορά:

1. «ADH3» Του Rodrigo H. Castilhos – Ίδιο έργο, Δημόσιος Τομέας) μέσω Commons Wikimedia
2. «Διάγραμμα μοριακής μεταφοράς νεφρών νεφρού» Από Nephron-urine.svg:M•Komorniczak -talk-, Πολωνός wikipedist.Kidney_nephron_molar_transport_diagram.png:*Nephron-urine.svg:M•Komorniczak -talk-, Πολωνικά wikipedist. συζήτηση)παράγωγη εργασία:Mcstrother (ομιλία) – Nephron-urine.svgKidney_nephron_molar_transport_diagram.png (CC BY-SA 3.0) μέσω Commons Wikimedia


Διαφορά μεταξύ πλάκας χύτευσης και πλάκας απλώματος

Η κύρια διαφορά μεταξύ της πλάκας έκχυσης και της πλάκας επάλειψης είναι ότι τολιωμένο άγαρ χύνεται πάνω στο εμβόλιο κατά την προετοιμασία του πλακιδίου έκχυσης ενώ το εμβόλιο απλώνεται στην επιφάνεια του στερεοποιημένου άγαρ κατά την προετοιμασία του πλακιδίου απλώματος. Το εμβόλιο αναφέρεται σε μ

Spark of Science:Lisa Becking

Από τη στιγμή που η μαμά μου μού έδωσε γυαλιά —όταν ήμουν περίπου 3 ετών— μελετούσα τον θαυμαστό κόσμο κάτω από το νερό. Ως παιδί, περνούσαμε τα καλοκαίρια στην Ισπανία και επέστρεφα μόνο με την πλάτη μου μαυρισμένη, από το κολύμπι όλη μέρα, κάθε μέρα, μπρούμυτα στο νερό:εξερευνώντας τις λεπτομέρειε

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της μεγασποροφύλλης και της μικροσποροφύλλης

Η κύρια διαφορά μεταξύ της μεγασποροφύλλης και της μικροσποροφύλλης είναι αυτή η μεγασποροφύλλη φέρει μεγασποράγγια, τα οποία παράγουν μεγασπόρια, ενώ η μικροσποροφύλλη φέρει μικροσποράγγια, τα οποία παράγουν μικροσπόρια . Επιπλέον, τα σπόρια που παράγονται από τη μεγασποροφύλλη αναπτύσσονται στο θ